Jumbo-Visma-ploegleider Marc Reef: “Nu wachten op het juiste moment om aan te vallen”
De klassementsrenners hielden zondag in de Giro d’Italia andermaal hun kruit droog. Op de laatste korte klim, de Colle Aperto, werden wel wat speldenprikken uitgedeeld, maar verder bleef een echte aanval uit bij de favorieten. Dat tot tevredenheid van Jumbo-Visma en Primož Roglič. “We zijn content met de stand van zaken”, aldus ploegleider Marc Reef.
In de finale nam Jumbo-Visma heel even het heft in handen op weg naar Bergamo. “Groupama-FDJ behield op sterke wijze de controle, waardoor het op het laatste klimmetje aankwam”, zegt Reef. “Het is gebleken dat de klassementsrenners aan elkaar gewaagd zijn. Bovendien was het te kort om een groot verschil te maken. We zijn deze rit goed doorgekomen.”
Dat alle ogen gericht zijn op de loodzware slotweek, werd in de tweede Giro-week wel duidelijk. Jumbo-Visma heeft tot nu toe niet veel kopwerk gedaan. “We hebben niet veel energie hoeven verspillen”, voegt Reef daar aan toe. “Wel was het al een hele uitdaging om gezond te blijven in de slechte weersomstandigheden. Gelukkig kunnen we met acht renners uitkijken naar de slotweek.”
“In de muurtjesrit hebben we wat initiatief genomen en Primož liet daar meteen zien in vorm te zijn. We zijn content met de stand van zaken en het is nu wachten op het juiste moment om aan te vallen”, kondigt de ploegleider van Jumbo-Visma aan. In het klassement staat hij nu derde, op 1.10 minuut van roze trui Bruno Armirail en op twee seconden van de grote concurrent Geraint Thomas.
Is Thomas bang van Roglic in de tijdrit? Dan moet ie extra seconden pakken.
Is Roglic bang van Thomas? Dan zal Roglic nog wat proberen.
Wat doen we met Almeida? Of Caruso? Beide taaie renners.
Het zou ergens simpeler geweest zijn als je Evenepoel had met een minuut of 2 voorsprong. Wilde je dan de Giro winnen, dan moest je in elke rit wat proberen. Ik ben er zeker van dat we dan andere koers hadden gezien. Maar nu voelt eigenlijk nog niemand de noodzaak, omdat er in de slotweek nog genoeg seconden te winnen of te verliezen zijn.
En ook al is het jammer voor de neutrale kijker, het is ergens wel begrijpelijk. Waarbij ik het vooral jammer vindt dat in zo'n rit als vandaag iemand als Van Wilder of zelfs Pinot niet probeert mee te zitten.
TOEVOEGING:
En voor diegenen die het een saaie Giro vinden: vraag eens aan de renners hoe zwaar deze editie tot nu toe is. De meesten zijn al lang blij als ze heelhuids, niet ziek en niet onderkoeld de finish halen aan het eind van de dag. De meeste favorieten zijn ofwel al naar huis, ofwel meermaals op hun muil gegaan. Maar intussen roept bankzittend wielerflits over hoe beschamend deze vertoning is.
Jumbo en ineos hebben nog niets. Die kunnen zomaar met lege handen thuis komen als ze ook al niet voor ritwinst strijden
Roglic en Thomas staan in de positie dat ze kunnen winnen, Almeida misschien ook maar die zal vast ook al content zijn met podium in een grote ronde. De rest is denk ik al tevreden met top-10, behoudens misschien oude rot Caruso die weer mikt op de derde week om zijn slag te slaan.
Realiteit is gewoon dat - mede door het uitvallen van een paar kleppers - hier nog maar weinig klassementsgeweld aanwezig is. En dan heb je met Roglic en Thomas nog 2 sluipschutters als grootste favorieten, die het liever op een demarrage in de laatste kilometer houden dan dat ze het dagelijks voelen kriebelen om huis te houden. En die hebben dan ook nog eens de sterkste ploeg.
Paar renners die ons wielerliefhebbers de laatste jaren enorm hebben verwend met hun aanvallende manier van koersen, maar daar is sinds het uitvallen van Evenepoel geen meer van aanwezig hier. Dan kom je weer in een vrij zakelijke manier van wielrennen terecht. Ontnuchterend misschien voor sommigen, maar zo verrassend is het eigenlijk niet echt.
Wat in deze Giro ook niet gek is als je ziet hoe zwaar de derde week is.
Wat heb je eraan om nu al al je kaarten op tafel te gooien als je in de derde week echt minuten kunt pakken.
Dinsdag en donderdag zal voor de vluchters zijn. Vrijdag is op papier de zwaarste etappe, maar ja dan heb je nog de klimtijdrit op zaterdag.
Beetje hetzelfde als met dat december een dure maand is, als iedereen dat maar blijft herhalen dan zullen mensen sparen voor december.
Het kan best dat de derde week heel erg meevalt maar dat risico kun je als klassementsrenner nu niet nemen.
Ietsjepietsje minder je Jumbo-Visma bril opzetten mag best.
In de winter wordt qua trainingen de basis gelegd voor het seizoen. Een zorgeloze winter is voor renners dan ook heel veel waard. Denk nog even terug aan de "beste waardes ooit" en "hij vloog tijdens een training in de Ardennen" van Evenepoel voorafgaand aan de giro van 2 jaar geleden. Niet gelogen denk ik, maar de basis was destijds te smal om dit ook goed 3 weken vol te houden.
Ik denk dat Roglic er wel een stuk beter voor staat dan Evenepoel destijds. Maar dat het ook hier de vraag is wat hij nog kan in de derde week, na de regen en de valpartijen. Hij is in ieder geval nog steeds in de race, en dat kan van de nodige andere favorieten (o.a Vlasov, Hart, Evenepoel) niet meer gezegd worden.
Beste is
Eerste week spurten en chrono, 2 e week bergen met dan ook 2 etappes flink hoog liefst op de zaterdag en zondag. 3e week spannende klassieke ritten, zowel voor puncheurs als baradours en onverharde ondergrond. Terrein waar je met lef en tactiek nog verschillen goedmaken kan.
Laatste etappe misschien dan nog een heel kort tijdritje proloog-stijl over veilig parcours met iconische aankomst. Hoewel het in de tour traditie is toch altijd een flinke inkakker.
Zelf zie ik graag een ploegentijdrit helemaal in het begin, ik vind dat een prachtige discipline. Niet te lang, max 30 km, om de verschillen niet te groot te laten worden.
Sprintersritten zijn leuk, maar tegelijkertijd vaak voorspelbaar. Dan het liefst sprintersritten met een bultje (4e of 3e categorie) op pakweg 30km van het einde, waar de klimmende sprinters de zware mannen proberen te lossen. En inderdaad een laatste week met wat witte wegen o.i.d. erin. Waar ook de factor pech nog een rol kan spelen.
Maar uiteindelijk maken de renners EN de omstandigheden de koers. Windkracht 2 tegen en een zonnetje of windkracht 5 schuin van achter met regen geeft een heel ander resultaat op exact dezelfde route.
Waar heeft Remco aangevallen deze Giro? Precies! En eerlijk gezegd denk ik dat hij ook geen seconde aan aanvallen had gedacht als hij een minuut voor zou staan. Die had denk ik ook gewoon mee gedaan met het spelletje wat er nu wordt gespeeld.
Uiteindelijk is Roglic de enige die een aanval van betekenis heeft opgezet. En met goede wil zou je ook het prikje van Carthy en van Caruso kunnen zien als een "aanval".
En Remco? Die zit inmiddels gewoon thuis voor de buis, terwijl de rest nog wel in de race is.