Julian Alaphilippe genoot van Tour Down Under: “Voel dat ik langzaam beter in vorm kom”
Julian Alaphilippe is meer dan tevreden na zijn seizoensopener. De Franse renner van Soudal Quick-Step eindigde zondag als zesde in het eindklassement van de Tour Down Under. “Ik heb hier vertrouwen opgedaan”, is zijn belangrijkste conclusie.
Stephen Williams heeft op de slotdag van de Tour Down Under de eindoverwinning naar zich toegetrokken. De Brit van Israel-Premier Tech begon als leider aan de slotrit naar Mount Lofty en wist zijn okergele trui met succes te verdedigen. Op de slotklim vocht hij een verbeten strijd uit met Jhonatan Narváez, Isaac Del Toro en Bart Lemmen.
Julian Alaphilippe bleek niet in staat om mee te doen om de rit- en eindoverwinning, maar eindigde wel als zesde in de slotetappe, nadat hij de sprint wist te winnen van de achtervolgende groep. In de eindafrekening zien we de tweevoudig wereldkampioen ook terug op plaats zes.
“De motivatie was er voor de laatste etappe”, laat de Fransman weten op de website van zijn werkgever. “Het was een goede dag voor ons, met Gil (Gelders, red.) in de vroege ontsnapping. De andere jongens reden de hele dag bij me, tot aan de voet van de laatste beklimming. Ze hebben hard gewerkt. Ik ben blij met wat de ploeg laat zien, en voelde me zelf ook goed.”
“Ik heb dan ook vertrouwen, vooral na dit zware weekend”, aldus Alaphilippe. “Ik voel dat ik langzaam weer beter in vorm kom. Ik heb genoten van deze wedstrijd en ga nu naar huis om me voor te bereiden op mijn volgende doelen.” De eerstvolgende koers van Alaphilippe is de Omloop Het Nieuwsblad, op zaterdag 24 februari.
Hij werd vorig jaar nota bene WK tijdrijden en is dus de laatste 2 jaar ... gewoon elk jaar wereldkampioen geworden. Verder in de Giro 2 ritten, 4 dagen roze, en als leider moeten uitstappen. In de Vuelta 1 rit tegen alle klassementtoppers en 2 ritten via de vroege vlucht + bergtrui. Dat is misschien naar Pogacar / Evenepoel / Roglic / Vingegaard maatstaven niet op de afspraak. Maar voor elke andere renner gewoon een wonderjaar.
[quote]Indien dit jaar herhaling, en niemand anders bij kwik pakt een klassieker, tja, dat bedoel ik dan, wat gaan de sponsoren doen?[/quote]
Houden ze toch nog Luik-Bastenaken-Luik, San Sebastian, BK over.
Het klopt dat het een dramatisch seizoen zou kunnen zijn als Evenepoel en Alaphilippe niet scoren. Maar dat kan je van praktisch elke ploeg zeggen als je hun 2 speerpunten wegneemt. Wat met Jumbo als Vingegaard en Van Aert niet winnen? Wat met Ineos zonder Carlos Rodriguez en Geraint Thomas. Wat heeft UAE gewonnen zonder Pogacar en Yates, grootste overwinning was dan Wellens in de Renewi Tour of Vine in Tour Down Under.
Dan is 6de mooi, maar voor een 2 voudig wereldkampioen, Strade, San Remo, San Sebastian, Waalse Pijl, Tourriten winnaar op "zijn" heuvels achter Lemmen, Pithie en co eindigen. Ik had stiekem gehoopt dat hij hier zijn kans op verlossing ging grijpen.
Aan de andere kant 9 (!) jaar geleden alweer dat hij 2de werd in Luik en Waalse pijl. Dan vrees ik dat hij het niveau van Pogacar, Evenepoel en Van der Poel niet meer gaat aantikken...
Omdat ik het anders bedoel dan jij het leest. Ik bedoel het meer in de zin van een topsportcarrière duurt maar een goede 10 jaar waarvan 5-7 aan de absolute top. Check eens hoelang onklopbaren zoals Merckx, Hinault, Contador, Froome echt aan de absolute top stonden. Na een tijd is het voorbij door blessures, nieuwe generaties, mindere motivatie of is het lichaam simpelweg op. Bij Alaphilippe is het net zo vanaf 2015 al podium in een monument en veel gewonnen. Maar zijn tijd lijkt voorbij. Hij is simpelweg voorbij zijn houdbaarheidsdatum.
Maar los daarvan is het natuurlijk nog vroeg op het jaar. Wie straks in april wil scoren op de grote dagen, is nu nog in volle opbouw. Komt er nog bij dat zijn contract afloopt, en dan kan een renner altijd ietsje meer. ;)
In ieder geval lijkt de conditie al redelijk oké. Of dat voldoende is om straks nog eens een grote klassieker te winnen, ik vrees ervoor. Maar het zou toch wel mooi zijn om nog eens een glimp op te vangen van de prachtcoureur die Alaphilippe was en hem op z’n minst vooraan te zien meestrijden.
En als tweevoudig wereldkampioen zit hij natuurlijk al in de schuif van de groten. Hij heeft toch wel toegeslagen in de jaren dat het moest gebeuren in zijn carrière. Al zou er wel nog een tweede monument bij mogen op die erelijst.
Dat sikkeneurige gedoe met geveinsd hunkeren naar ‘die top tijd’ is mij wat naïef en/of misplaatst plagerig. ‘Bla bla bla, nachtkaars, bla bla bla’. Iedere renner is vanzelf aan de beurt.
Misschien is er nog iets te doen met een deel 2 zoals Gilbert dat deed, vol op de keien. Maar die ene snikhete Corona ronde van Vlaanderen is nou niet meteen een bewijs dat hij dat zou kunnen.
Ik zie voor Alaphilippe eigenlijk nog de meeste kansen op een tweede Milaan-San Remo. Die explosie op de Poggio heeft hij volgens mij nog wel in huis op een topdag, in een slopende koers als Vlaanderen of Luik zie ik het niet meer gebeuren.