Johan Bruyneel: “Jumbo-Visma neemt risico door voor geel en groen in Tour te gaan”

Opinie Zelden is het Tour de France-peloton met zoveel onzekerheden de eerste week ingegaan als dit jaar het geval is bij Le Grand Depart in Kopenhagen. De kans op een coronabesmetting, wat betekent dat je per direct de ronde moet verlaten, is momenteel groter dan in de voorgaande twee Covid-edities. Verder zal de stress, met het uitdagende parcours van de eerste ritten en de status van dit peloton, groter dan voorheen zijn.

De nieuwe najaars-editie van RIDE is nu verkrijgbaar! In ons najaarsnummer kijken we vooruit naar de periode waarin ploeteren door regen & modder centraal staan. Met o.a. een uitgebreide reportage met gravelaar Niki Terpstra. Bestel nu jouw exemplaar online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting! 

De grote vraag is wie Tadej Pogačar in de komende Ronde van Frankrijk kan verslaan. De nog altijd pas 23-jarige Sloveen heeft dit jaar nog geen rittenkoers verloren en wordt omringd door een sterkere ploeg dan in de twee voorgaande jaren. Zijn grootste gevaar lijkt de stress in de eerste week te zijn. ‘Pogi’ kan ook door een valpartij of een waaier op een ongunstig moment achterop geraken en daardoor tijd verspelen.

Het is voor Pogačar een groot nadeel dat hij zijn routinier en gids Matteo Trentin door een coronabesmetting is kwijtgeraakt. De 32-jarige Trentin heeft de ervaring en is een renner die de kalmte weet te behouden. Als klassiekerspecialist weet hij als geen ander hoe je je in stressvolle situaties moet positioneren en hij is uiterst handig in het manoeuvreren door het peloton. Het is ook een renner die het nodige respect in het peloton heeft en daardoor iets meer ruimte zal krijgen wanneer hij daarop aandringt. Kortom, hij was voor de eerste week binnen UAE Emirates de ideale man.

Vooral de tweede en de vijfde rit zullen uiterst stressvol zijn. Vlak voor de finish in Nyborg krijgen de renners de 18 kilometer lange Storebaeltsbroen-brug waar het kleinste zuchtje wind al voor waaiers kan zorgen. En in rit vijf naar Arenberg liggen liefst elf kasseistroken (20 kilometer stenen). Veel meer dan het Tour-peloton de laatste keren dat het in ‘Le Nord’ passeerde, voorgeschoteld kreeg.

Stress
Daarbij zie je dat de stress in de eerste Tourweek de laatste jaren alleen maar is toegenomen. Dit komt omdat het belang om in de Tour te scoren voor alle ploegen alleen maar groter is geworden. Ook kunnen we constateren dat er tegenwoordig alleen maar sneller en sneller wordt gereden. Door de veel betere begeleiding gaat het niveau ieder jaar nog altijd omhoog. Veel meer renners dan vroeger zijn nu in staat om in de finale makkelijk met een kruissnelheid van 50 à 55 kilometer per uur te koersen.

Voorheen zag je nog weleens vanuit de helikopterview een peloton waar een ploeg op kop reed, vervolgens een klein bolletje met renners en daarachter een langgerekt lint. Nu rijdt het peloton met hogere snelheden compact en breed over de wegen. En die wegen zijn niet breder geworden, maar hebben juist meer snelheidsbeperkende obstakels voor het dagelijkse verkeer gekregen. Met die snelheden en de ongekende stress in de groep gaat het dan geregeld mis. De laatste jaren moeten we helaas constateren dat er vrijwel elke ronde in de eerste week een of twee favorieten voor de eindzege sneuvelen.

Primož Roglič en Jonas Vingegaard in de Dauphine – foto: Cor Vos

Ik wil in deze opinie een compliment maken naar Jumbo-Visma. Ik vind dat hun Tour-ploeg heel goed in elkaar zit. Je mag nooit een overwicht aan klimmers hebben, omdat zij over het algemeen nauwelijks werk verzetten op andere terreinen. Op papier heeft Jumbo-Visma de sterkste ploeg in deze Tour en met vier klassiekerspecialisten is de ploeg ook in functie van de eerste hectische week samengesteld.

Betekent dit nu dat Jumbo-Visma de eerste week offensief wil koersen of dat ze vanuit een defensief hun klassementsrenners vooral willen bijstaan? Voor de ploeg is het belangrijkste doel in de eerste ritten om Primož Roglič en Jonas Vingegaard uit de problemen te houden. Dat kan door zelf het initiatief te nemen, want als je voorin zit, vermijd je sowieso al veel risico’s. Wanneer je eenmaal van voren een veilige situatie hebt gecreëerd, kun je altijd overschakelen op een offensief. Maar de insteek van de ploeg moet altijd zijn om de klassementsrenners eerst in een veilige positie te brengen.

Kasseienrit
Jumbo-Visma heeft met Wout van Aert, Christophe Laporte, Tiesj Benoot en Nathan Van Hooydonck een sterk team voor de kasseienrit naar Arenberg. Als ze hun klassementsrenners daar na de eerste kasseistroken van voren hebben, kunnen ze zeker iets proberen. Maar ook hier stuiten ze normaal op Pogačar. De jonge Sloveen heeft dit voorjaar in de Ronde van Vlaanderen bewezen dat hij van alle klassementsrenners ook het beste over de stenen rijdt.

Dan is het de vraag of Wout van Aert in de kasseienrit voor zijn eigen kans mag rijden of dat hij zijn kansen moet opofferen om Roglič en Vingegaard van voren te houden? Eenzelfde vraag is of Wout van Aert wel voor de groene trui kan gaan wanneer je als ploeg de ambitie hebt om de Tour de France te winnen?

Wout van Aert in Parijs-Roubaix – foto: Cor Vos

Ik vind het een groot risico om zowel voor geel als groen te willen gaan. De laatste keer dat een team hierin slaagde was Team Telekom toen het in 1997 met Jan Ullrich het geel pakte en Erik Zabel de groene trui naar Parijs bracht. Het zegt toch iets dat de afgelopen 25 jaar geen enkele ploeg meer in deze missie is geslaagd. Reken daar ook nog bij dat de Tour-ploegen de laatste jaren van negen naar acht renners zijn verkleind en het wordt duidelijk hoe moeilijk deze opdracht is.

Als ploegmanager heb ik in al die jaren altijd maar één doel in de Tour nagestreefd en daar moest alles en iedereen zich ondergeschikt voor maken. Dat Jumbo-Visma nu voor deze dubbel wil gaan, geeft misschien aan dat ze zich realiseren hoe moeilijk het voor hen wordt om deze Tour te winnen. Wanneer je met Van Aert voor het groen wil gaan, offer je immers altijd iemand op voor het geel. Anderzijds zie ik niet in wie Van Aert, wanneer hij in goeden doen is, kan bedreigen in de strijd om het puntenklassement.

Knieblessure
Ik zeg bewust in goeden doen, want ik plaats nog vraagtekens achter de huidige vorm van Van Aert. Het is mij duidelijk geworden dat die knieblessure hem serieus heeft opgespeeld tijdens zijn hoogtestage. Ik vraag me dan ook af of die knie het drie weken lang houdt. Hoe goed Van Aert ook is, hij is geen robot. Een wedstrijd van een week, dat zal wel lukken. Maar juist na die eerste week wordt de belasting in een grote ronde, en zeker in de Tour, veel groter. Ik ben bang dat dan het probleem in zijn knie ook weer kan opspelen.

Als ik voor het klassement in de Tour sterren moet geven, dan krijgt Pogačar van mij 4,5 sterren. Roglič 4 sterren. Vingegaard en Geraint Thomas 3 sterren en daarachter zet ik Ben O’Connor en Aleksandr Vlasov.

Waarom Roglič boven Vingegaard? Ik vind dat veel mensen Roglič, drievoudig winnaar van de Vuelta, te vroeg afschrijven. Hij heeft door een knieblessure vanaf het Baskenland enkele maanden niet gekoerst. Vervolgens heeft hij met de eindzege in de Dauphiné de goede lijn weer opgepakt. Voorgaande jaren won hij alle rittenkoersen waar hij in het voorjaar van start ging, maar zag je steeds dat hij in de laatste week van de Tour de France net iets minder was. Nu heeft hij noodgedwongen minder gekoerst in de eerste maanden van het jaar. Zijn tegenslag in het voorjaar kan nu wel eens zijn voordeel zijn.

Geraint Thomas – foto: Cor Vos

En dan plaats ik Thomas op gelijke voet met Vingegaard. Thomas weet wat het is om de Tour de France te winnen. Dat is een groot voordeel dat je niet mag onderschatten. Dit seizoen rijdt hij voor het eerst sinds enkele jaren weer op niveau. Natuurlijk, hij is al 36 jaar, maar als geen ander weet hij waar hij mee bezig is.

Daarbij heeft hij met INEOS Grenadiers een sterk collectief achter zich. Met de komst van de nieuwe ploegleider Steve Cummings zie je dat INEOS Grenadiers anders is gaan koersen. Waar ze vroeger vaak het initiatief namen en met de fameuze Sky-trein hun kopman lanceerden, koerst het team nu meer afwachtend en loeren ze naar hun kansen.

Met Adam Yates en Daniel Felipe Martínez heeft de Britse ploeg ook nog twee outsiders die wel eens de vrijheid in een verrassende ontsnapping kunnen krijgen. Ruimte die er voor Roglič en Vingegaard niet zal zijn, omdat zij door iedereen als topfavoriet worden beschouwd. Kortom, door de sterkte van de collectieven van Jumbo-Visma en INEOS Grenadiers kan het een heel interessant schaakspel worden.