Remco Evenepoel versus Primoz Roglic. Dat is het affiche voor de Giro d’Italia, maar de wielerliefhebber kreeg alvast een voorproefje van dit duel in de Ronde van Catalonië. Volgens Johan Bruyneel had Evenepoel daar de beste benen, maar koerst de wereldkampioen nog teveel op adrenaline. Dat zegt de voormalig renner en ploegleider in de podcast The Move.
Ook dit jaar maken we met RIDE weer een lekker dikke zomereditie. Een 212 pagina's dik wielermagazine waar je deze zomer uren van kunt genieten en die de sportzomer nog nét iets leuker maakt. Bestel nu jouw exemplaar online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang maar liefst 20% korting! Bruyneel stelt, onder andere op basis van de sprint in de eerste etappe, dat Evenepoel uitstekend in vorm is. “Wat de conditie en kracht betreft, was Remco denk ik een beetje sterker dan Roglic”, zegt hij. “Los van de vijfde rit had Primoz niet de kracht om aan te vallen. Hij volgt gewoon. Remco was denk ik de sterkste van de twee, maar hij heeft niet gewonnen.”
“Hij is geklopt door mister consistency, die elke seconde raapt die er te rapen is. Roglic is daar een meester in.” Volgens Bruyneel koerst Roglic slimmer dan Evenepoel, verwijzend naar de vijfde etappe. Evenepoel maakte er op Lo Port – na eerder al te hebben aangevallen – een lange sprint van, maar viel uiteindelijk stil. Daarna sloeg de Jumbo-Visma-kopman zijn slag. “Remco koerst teveel op adrenaline, op honger. Als gevolg daarvan maakt hij fouten en Roglic straft die af.”
Twee verschillende karakters
In de zesde etappe, op papier geen rit voor de klassementsrenners, deed Evenepoel ook nog een poging om Roglic eraf te rijden. Dat lukte niet. De twee reden even samen voor het peloton uit, maar de Sloveen nam niet over. Bij Evenepoel leidde dat tot frustratie en enkele boze handgebaren. “Evenepoel en Roglic twee verschillende karakters. Als het bij Remco niet gaat zoals hij het wil, laat hij zien dat hij niet blij is. Roglic doet dat niet. Hij is meer ‘zen’ dan Remco.”
Dat speelt in het voordeel van Roglic, denkt Bruyneel. “Je mag fysiek zo sterk zijn als je wil, maar als je emotionele energie gaat blijven verspillen, ga je daar eens de tol voor betalen. Hij moet iets berekender rijden. Andere renners zien hem als de beste. Dat is al zo sinds hij zestien jaar oud was. Maar hij moet dan ook accepteren dat ze niet altijd met hem zullen meerijden. Als je zó goed bent, wie wil je dan helpen?”
Vier kilogram
Bruyneel benadrukt echter dat hij onder de indruk is van Evenepoel. Vooral in de derde rit, toen de wereldkampioen Roglic aanviel en vervolgens versloeg in een sprint bergop. “Het was voor het eerst dat ik een goeie Roglic op zo’n manier geklopt zag worden”, klinkt het.
Ook zijn er nog andere redenen voor Evenepoel om met vertrouwen naar de Giro d’Italia te trekken. “Ik geloof het niet helemaal, maar ik heb gehoord dat Remco nu vier kilo zwaarder is dan toen hij in de Vuelta op zijn scherpst stond. Als hij inderdaad vier kilo zwaarder is en hij kan zijn Vuelta-gewicht halen voor de Giro, dan is het game over voor de rest. Zelf denk ik eerder dat er nog één, twee kilo af kan. Maar hij is zeker nog niet op zijn streefgewicht.”
ONTVANG €50 AAN GRATIS WEDDENSCHAPPEN, ALS JIJ €10 INZET OP WIELRENNEN
45 Reacties
Van Roglic herinner ik me wel een aantal straffe nummers waarbij hij niet op zijn eindsprint rekent, maar ze liggen allemaal aan het begin van zijn carrière.
De solo ritzeges in de Tour van 2017 en 2018 mochten er echt wel zijn. Nadien is hij altijd maar meer controlerend gaan rijden. Het is kenschetsend dat er van zijn niet-tijdrit-overwinningen nadien haast geen enkele (en al zeker op WT-niveau) meer behaald is met meer dan 15 seconden verschil.
LBL won Roglic in een millimetersprint (dan nog omdat Alaphilippe te vroeg juichte), terwijl Evenepoel die won na een epische all-out solo. Vergelijk zo’n zege van Roglic in Emilia eens met een Evenepoel in San Sebastian.
Evenepoel kan net als Pogacar de adrenaline bij de wielerkijker al van tientallen kilometers voor de finish de hoogte in jagen. Roglic doet dat enkel in de laatste meters.
Wie herinnert zich Roglic’s eerste profzege nog?
Wie herinnert zich niet Evenepoels eerste profzege, toen hij in de Ronde van België Campenaerts volledig choco reed?
Het is vreemd dat Roglic en niet Evenepoel de schansspringer was, want het is Evenepoel die van ver en episch durft aanzetten. Terwijl Roglic als spits veel meer afhankelijk lijkt van z’n team en dus misschien beter voetballer was geworden…
Ik weet heus wel dat het er bij schansspringen op aankomt om zen te kunnen blijven, en dat Evenepoel daar volledig de mist zou ingaan, maar het gaat me om het beeld, de metafoor.
Ik heb liever Evenepoel die als Eddie the Eagle op z’n gezicht gaat na een groots nummer, dan Roglic die met een uitgestreken gezicht scoort met een intikkertje nadat zijn team een combinatie op de mat gezet heeft.
De maniertjes en de heethoofderij neem ik er graag bij.
Het gaat een geweldige Giro worden!
Hahahahahahahahaha.
Alsof iemand zich een overwinninkje in de Ronde van België nog herinnert, hou toch op zeg.
Daarnaast: winnen is winnen. Of het met een solo is of in een sprint, maakt niet uit.
“winnen is winnen. Of het met een solo is of in een sprint, maakt niet uit”
Ik denk dat we het er toch allemaal over eens zijn dat wielrennen als kijksport gebaat is bij attractief koersen. Stel dat 99% van de wedstrijden voorspelbaar eindigen in een massasprint of afvalrace waarna een sprintje volgt, dan is de sport ten dode opgeschreven.
Af en toe een zakelijke overwinning boeken is overigens niets mis mee, maar er is een reden dat Magnus Cort populairder is dan Caleb Ewan.
Ach @Brabocycling
We kennen je als een pure JV-fanboy. Als Evenepoel voor Jumbo Visma zou rijden en Roglic voor Soudal-QS, je zou Evenpoel en zijn rijstijl bejubelen en Roglic neerzetten als een passieve, laffe renner.
En neen: winnen op de ene manier staat niet gelijk aan winnen op de andere manier.
Voor mij staan de 34 ritoverwinnigen van Cavendish in de Tour ver onder die van Merckx.
Voor mij staan de 9 ritoverwinningen van WVA in de Tour bijvoorbeeld boven de 11 van Greipel.
@Kopinkas De eerste ritoverwinning van Roglic was in de ronde van het Baskenland en staat bij echte wielerliefhebbers nog wel op het netvlies. Een Roglic die een aanstormende groep met alle toppers van toen voorblijft na weggesprongen te zijn op de laatste klim. Dit is iets heel anders dan een Campenaerts voorblijven in de ronde van België.
Ik! Ik herinner me die zege van Evenepoel totaal niet. We hebben het dan ook de Ronde van België waar buiten Vlaanderen niemand naar kijkt. Ik heb overigens geen enkele moeite met REV’s “maniertjes”. Al is het maar dat die er nauwelijks meer zijn. Ja hij was geïrriteerd inde koers zaterdag en na afloop heel reëel. Maar ik blijf moeite hebben met de blijvende bakvisserige lofuitingen van zijn fanboys. Die halen, door de ergernis die ze opwekken, de aandacht weg van zijn mooie aanvallende rijden. Zonde.
@Cycling
Heb je het over 2017, toen hij wegsprong aan het einde van de laatste afdaling? Dat was de tiende profoverwinning van Roglic, niet de eerste. Voor jou misschien de eerste spraakmakende?
@Kopinkas Het is logisch dat ik wedstrijden niet kan herinneren als ze niet op TV waren. Roglic kwam bij mij, net als velen, in beeld toen hij bij zijn huidige ploeg ging rijden. Deze overwinning is me toen direct bijgebleven.
Nou niet doen alsof de Tour de Azerbaidjan niet overal uitvoerig te volgen is….
@Cycling
Dat was zeker een straf nummer, een soort nijdammetje in het kwadraat. Maar het was geenszins een aanval vanaf de laatste klim, het peloton was al in de straten van Bilbao toen Roglic er vandoor ging.
De volgende dag moest de Sloveen overigens wel tol met rente betalen voor deze inspanning.
Bijna niemand zal beide hun eerste overwinningen nog weten, Het punt nu is dat Evenepoel door zijn rijden de aandacht heeft getrokken, de ogen zullen op hem staan, dus iedereen zal hem willen slopen, andersom zal evenepoel op alles gaan reageren omdat hij weet dat Roglic het niet gaat doen. ik vrees dat hij zichzelf gaat opblazen
Groot gelijk wat betreft attractief koersen: in de jaren 0 en 10 waren de GT’s oersaai, de robocops van respectievelijk de ploegen Armstrong, Contador, Schleck, Froome, etc. het was DODELIJK voor de kijker. maar hej, ze wonnen hoor en winnen is winnen? Wel, wij als kijker verloren, en oh ja, ook de geloofwaardigheid ging verloren. Sinds een kleine tien jaar heb je gelukkig weer renners die op hun bek gaan, die attractief koersen én af en toe een keer FALEN, heerlijk.
Vocsnor herinnert zich de eerste overwinning van Evenepoel nog heel goed. En zal ze nooit vergeten.
Ik ben het wel eens dat er de laatste jaren attractief wordt gekoerst, door een aantal zeer bijzondere coureurs. Maar ik denk dat we weer wat in overdrijving slaan t.o.v. het verleden. Sommigen doen wel eens alsof het een heel andere sport is geworden in de jaren '20.
Schleck ging ook af en toe van ver (Galibier iemand?) en ik vond Contador in de bergen een aanvallender renner dan Pogacar, Evenepoel en zeker Roglic.
Ook in de Vlaamse klassiekers werd er vaak van ver gekoerst. Moet je eens nagaan wat voor aanvallen Cancellara soms opzette. Boonen maakte ook al vaak van ver de schifting, en vergeet zijn solo in Roubaix niet. Gilbert in de Omloop, zijn 2de Lombardije of zijn raid in Vlaanderen, iemand? Sagan durfde ook aanvallend te koersen en vroeg de koers open te breken.
Froome en Armstrong waren de mannen van de slotklim, maar vielen vaak van verder aan dan de klassementsrenners nu. De Granon is nog steeds eerder uitzondering dan regel. Zelfs een Evenepoel deed het vorig jaar vooral op de laatste klim hoor.
Waar ik wel een verschil zie, is bij de eendagszeges van Evenepoel. Dat is merkbaar van verder dan vroeger. Luik, San Sebastian of het WK: dat was vroeger vaak meer gesloten. Ook de meer allround toppers vallen me op dezer tijden, die zowel in grote rondes als verschillende soorten klassiekers meedoen om de prijzen. En natuurlijk de parcoursen, vroeger zaten er toch veel meer vlakke sprintritten in bv. de Tour, wat zo'n eerste week erg saai maakte.
Maar ook in de eerste 2 decennia van deze eeuw kon ik meer dan genoeg genieten van de wielersport en ook van de grote rondes. Dodelijk vond ik het niet, althans ik leef nog.
Wat betreft die eerste overwinning: er is wel een verschil tussen de 1e overwinning van de meest bejubelde junior ooit, rijdend voor het grote Quik Step, live op nationale tv, en die van een tot dan toe onbekende conti uit Slovenië in Azerbeidzjan, enkel te volgen via vage streams.
Wat ik ervan gehoord heb moet het wel redelijk indrukwekkend geweest zijn, na een aanval van 100km
Eerste overwinning voor Lotto-jumbo was een tijdrit in de Giro, dat was destijds ook zeer opzienbarend.
Wonderen bestaan nog, ik ben het geheel eens met Bruyneel. Remco verliest veel te veel energie met randzaken en dat gaat hem de das omdoen. Zijn concurrenten kunnen daar ook mee spelen. Als je weet dat het hoofd van Evenepoel snel heet wordt, dan hoef je alleen maar de verwarming aan te zetten.
En die maniertjes Marik, die maniertjes…
Als het hoofd heet wordt, dan komen de maniertjes vanzelf. Fijn, zulke zekerheden in het leven.
Heb inderdaad ook het idee dat Evenpoel afgelopen week onnodige energie heeft verspeeld en dat hem dat de zege heeft gekost. Maar het lijkt mij absoluut geen zekerheid dat hij dat hem dat de das om gaat blijven doen.
Is iedereen de Vuelta nu alweer vergeten? Hij heeft in die koers geen trap teveel gedaan.
Bruyneel heeft zeker een punt, Evenepoel koerst impulsief en verbruikt veel energie. Maar ik denk wel dat hij het voor een deel ook deed om uit te testen hoe ver hij staat, en dat hij zich in de Giro wel meer in bedwang zal houden.
Dat tafereel in rit 6 moet je ook niet overdrijven. Dat was even goed deel van het psychologische spel tussen beide tenoren. Jij rijdt niet mee, ik kaffer je uit om je onder druk te zetten dat toch te doen. Als hij écht zo vreselijk over de rooie ging, had hij niet net na de finish een interview kunnen geven dat hij het allemaal wel begreep. En dat weet Roglic ook wel – na de finish even goede vrienden.
@Monnik
Hij werd als leider wel onder druk gezet door 2 renners en hoe sterk zijn ploeg ook was, hij stond er de laatste klimmen steeds alleen voor.. zeker de laaste week. De Sierra Nevada reed hij bvb ook op kop achter Mas aan met Roglic de hele tijd in zijn wiel, die dan de laatste km wegsprong en wat tijd wou terugnemen. Een gevecht met 3 is helemaal anders dan een gevecht met 2, waar je als leider enkel hoeft te volgen.
Catalonië was maar 1 week en er waren geen tijdritten. Wedstrijdontwikkeling kan je dus niet zomaar doortrekken naar de Giro.
Als 1 van de 2 een gat kan slaan tegen de klok, gaat dat het koersverloop voor een groot deel bepalen. Als Roglic dat is, gaan we naar gelijkaardige taferelen waarbij een stevig aan het wiel gekleefde Sloveen de Belg tot wanhoop drijft. Is het omgekeerd, dan gaan we Roglic samen met zijn ploeg in het offensief moeten zien.
Benieuwd trouwens hoe Evenepoel die echte loodzware bergritten verteert en of Roglic in dat soort werk nog de absolute top is, het is toch iets anders dan dat punchen van de afgelopen weken. Wie weet staat er in week 3 wel een betere klimmer op dan die twee.
De Giro is idd een andere koers, maar Catalonie moest hij eigenlijk wel gewonnen hebben. Te aanvallend gekoerst, zijn ploeg teveel op kop gezet, zijn sprint toch wel meerder keren verkeerd ingeschat.. en als hij dan toch eens Roglic eraf reed, was hij al 20m voor de streep aan't juichen zoadat hij een 2-tal seconden weggaf.
Evenepoel moest in Catalonië just niks :-)
Tactiek voor Roglic wordt simpel, volgen, schade beperken en wachten op een zwak moment. De ploeg van Remco zal gedwongen door Remco zelf, de koers gaan dragen. Remco zal de tijdritten winnen en verder veel op kop rijden. In de derde week, als Roglic nog in de buurt is zullen we zien waar Remco staat. Gaat leuk worden.
Roglic heeft (op het allerhoogste niveau) geen fysiek overschot meer. Het lijkt er op dat Vingegaard, Pogacar, maar ook Evenepoel fysiek nét wat sterker zijn op dit moment. Evenepoel kan dus met gemak de show stelen momenteel. De show stelen is immers vooral mogelijk wanneer je (relatief ten opzichte van je tegenstanders) meer vermogen kan leveren en meer pijlen op je boog hebt. Roglic weet dat hij een prijs betaalt indien hij mee gaat in de energieverslindende koerswijze en koersbeleving van Evenepoel en het wapen van de sluwe Sloveen is om te neutraliseren en Evenepoel uit zijn eigen wedstrijd te halen. Samengevat: Roglic compenseert Evenepoels fysieke overschot met een tactisch en mentaal overschot ten opzichte van zijn tegenstander. Nu is het weer de beurt aan Evenepoel om hier een antwoord op te vinden. Voor de hand liggend is het antwoord van Evenepoel om de tijdrit dermate hard te rijden dat dit de boni’s aan de streep ruim compenseert en dan zal Roglic weer wat moeten verzinnen. Dat is allemaal veel leuker dan wedstrijdjes wattage trappen. Nóg leuker wordt het als er derde honden in het spel komen die de rol van Carapaz 2019 op zich kunnen nemen, ook daar zit een tactisch dingetje deze Giro. Heb er al zin in.
Ik hoop dat Pinot zich fysiek en mentaal kan opladen om de rol van de derde hond op zich te nemen.
Weet je.
Zou Evenepoel hier niet gewoon vogelvrij gekoerst hebben om eens te kijken hoe en wat om straks in de giro het 100% om te gooien? Dat lijkt me een stuk aannemelijker dan dat hij daar van meet af aan exact hetzelfde gaat doen.
Dat denk ik eigenlijk niet, want dan was het veel logischer geweest om in die etappe naar La Molina bijvoorbeeld veel eerder aan te vallen. Of veel meer het ploegenspel te spelen met Van Wilder. Het doel was echt wel om het rondje te winnen.
@madeinstars
Evenepoel is bij uitstek de figuur die én vogelvrij wil koersen én zeges behalen. Het één sluit het ander niet uit.
Dat hij momenteel zwaarder is dan in de Vuelta is inderdaad goed zichtbaar.
4 kilo afvallen op 5 weken lijkt me echter wel erg veel. Maar "slechts" 2 kilo minder met behoud van kracht/wattage zorgt er natuurlijk voor dat je iets sneller boven op de berg staat.
In grote lijnen ben ik het wel eens met Bruyneel. Uiteindelijk maken kleine fouten op dit niveau een groot veschil.
Als Remco in rit 3 doorrijdt tot op de meet ipv uitgebreid te vieren, pakt hij met een seconde de leiding. Dan had hij defensief kunnen koersen en was het voorval op Lo Port helemaal niet gebeurd.
Ook ik ging ervan uit dat die seconde het verschil niet ging maken en dat Lo Port een eitje ging zijn. Niet dus.
Dacht ik ook, maar Lo Port bleek geen eitje maar een spiegelei. Hij gaat er zeker lessen uit trekken.
In kleine rondjes lijken bonificaties aan de meet me leuk om extra spanning te creëren vanaf rit één, al zijn ze voor mij geen must – in grote rondes zou ik ze al helemaal graag afgeschaft zien.
Roglic teert er echt op, en ook Pogacar heeft er een handje naar om daar een pak seconden te sprokkelen.
Er zijn genoeg duels op het scherpst van de snee geweest zonder boni’s.
Stel je voor dat in het Lemond-Fignon duel in 1989 bonificaties een rol hadden gespeeld…
Dan heb je echt 15 vluchters per tour die een etappe winnen, lijkt me niet wenselijk. Etappezeges zonder bonificatie secondes zijn in de ogen van de grote spelers dan echt nutteloos.
Ik vind het wel prima. Mannen als Roglic en Pogacar zijn ook de jongens die steeds sprinten en winnen. Andere kleppers komen secondes later binnen in een groepje maar krijgen wel z.t. Ze zijn vaak eerder over de streep en daar mag ook iets tegenover staan.
In die visie zou Roglic een Landa 38x kunnen kloppen met een fietslengte verschil, om vervolgens het klassement met 2s te verliezen als ie één keer drie meter moet lossen. Is dat dan de juiste afspiegeling?
@Hongerklopje
Jij denkt dus echt dat de kopgroep enkel en alleen wordt teruggehaald omdat de ‘grote spelers’ dan om bonificatieseconden kunnen vechten? Etappezeges zijn in de ogen van de ‘grote spelers’ natuurlijk altijd een enorme meerwaarde, los van boni’s.
Denk je dat Pogacar op de Planche vorig jaar minder hard achter Kämna was aangegaan als er aan de streep geen boni’s lagen te wachten?
@Gladiool
In jouw verhaal moet Roglic dan misschien maar eens een paar honderd meter eerder aangaan en Landa helemaal zoek rijden, ipv op zijn spurt en de bijhorende boni’s te rekenen
@kopinkas
Dat ligt natuurlijk aan de klassementsrenner van dienst maar alle niet snelle klassementsrenners zijn er bij gebaat dat vluchters wegblijven als er bonificaties zijn.
Ik denk dat Evenepoel fysiek minstens even “sterk” (lees: sterker) aan de start van de giro zal verschijnen dan bij de vuelta.
Maar ik ben het er mee eens dat de nuchterheid, bescheidenheid, focus en voorzichtigheid die hij toen toonde minstens even belangrijk zullen zijn.
Het zou vanuit sportief én psychologisch standpunt ook fijn zijn om Roglic aan de start te hebben in L-B-L. Is daar al iets over bekend?
Het zou hoe dan ook geweldig zijn om met Pogacar, Roglic en Evenepoel de laatste drie winnaars – sinds vorig jaar ook alle drie GT-winnaars – aan de start te hebben.
Vooral JdC als ‘slimme vos’ en ook KV adviseren (en prijzen zelfs) ‘sommige’ renners om niet onnodig energie te verspillen en eerst “het bordje leeg te laten eten” vd tegenstander. Maar dat die gedachte plotseling geen opgeld meer doet als het gaat om andere renners vind ik wel grappig.Want die vormen kennelijk een “bedreiging’. Die hoeven geen energie meer te besparen en moeten zo veel mogelijk “uit het wiel” rijden.Zoals bv Roglic.Ook als je een voorsprong verdedigt :-)
Uitstekende analyse van Johan Bruyneel.
We gaant zien.
Bruyneel heeft natuurlijk liever dat ie op een ander goedje fietst…
Belachelijk antwoord als je ziet wie er nu nog allemaal in de wielerwereld rondloopt met mauro gianetti op kop