Stuyven blijft favorieten voor in Milaan-San Remo, Van der Poel vijfde
Jasper Stuyven heeft Milaan-San Remo gewonnen. De renner van Trek-Segafredo demarreerde op drie kilometer van de meet en hield de favorieten in de slotkilometer nipt van zich af. Caleb Ewan werd tweede, Wout van Aert derde.
Met bijna driehonderd kilometer is Milaan-San Remo de langste wedstrijd op de hedendaagse wielerkalender. Zaterdagochtend vertrok La Primavera om tien uur vanuit Milaan naar… San Remo.
Vlucht met Van der Hoorn
In de eerste uren was het vooral te doen om de vorming van een vroege vlucht. Acht renners kregen na tien kilometer al de zegen van het peloton. Daaronder de Nederlander Taco van der Hoorn, maar ook Matthias Norsgaard, Mattia Viel, Filippo Tagliani, Nicola Conci, Alessandro Tonelli, Andrea Peron en Charles Planet.
De vlucht reed vervolgens een voorsprong van acht minuten bij elkaar, maar daarna lieten de ploegen van de veelbesproken ‘Grote Drie’ zich zien aan het front. Mannetje op kop van Alpecin-Fenix, mannetje van Jumbo-Visma en een mannetje van Deceuninck-Quick-Step: met nog 140 kilometer te gaan was het gat weer controleerbaar.

foto: Cor Vos
De Colle del Giovo voegde daarna, naast een aantal hoogtemeters, weinig toe aan de wedstrijd. Het was duidelijk wachten op de passage van de Capo Mele, Capo Cervo en Capo Berta. Volgens velen het begin van de finale.
Tre Capi zonder aanvallen, Van der Hoorn capituleert als laatste
Op de eerste van de Tre Capi, de Capo Mele zagen we Deceuninck-Quick-Step het initiatief nemen. Tot een verandering in de koers leidde het echter niet, ook niet op de Capo Cervo. Op 43 kilometer van de meet genoten de koplopers nog altijd van een voorsprong van anderhalve minuut.
De kopgroep zagen we uit elkaar vallen op de Capo Berta. Tonelli reed weg, maar werd even later in Imperia weer tot de orde geroepen door. Op de Cipressa werd Van der Hoorn vervolgens als laatste ingerekend.
Oomen maakt tempo op Cipressa
Sam Oomen gidste daarna op kop van het peloton Van Aert naar de top van de beklimming: het betekende dat de Cipressa dit jaar zonder aanvallen bleef. Wederom zou de beslissing op de Poggio vallen.

foto: Cor Vos
In de afdaling van de Cipressa brak het peloton nog even in twee stukken, maar vlak voor de Poggio kwam alles weer bij elkaar. Met BORA-hansgrohe, Alpecin-Fenix en INEOS Grenadiers aan het front begonnen de renners aan de 3,7 kilometer lange slotklim.
Ganna leidt op de Poggio, Ewan volgt
Filippo Ganna nam het eerste deel van de beklimming voor zijn rekening. Achterin zagen we menig sprinter de rol lossen, maar Ewan niet. De Australiër zat keurig in het wiel van de Italiaan. Even verder zaten met Alaphilippe, Van Aert en Van der Poel de favorieten hun kans af te wachten.

foto: Cor Vos
Aanval van Alaphilippe
Pas op 800 meter voor het einde van de Poggio viel Alaphilippe aan. Van Aert ging vlot mee, Van der Poel moest vanuit de achtergrond een gat dichtrijden. De Nederlands kampioen bracht daarmee een aantal renners terug, waaronder de imponerende Ewan.
Stuyven wint Milaan-San Remo na late uitval
Op drie kilometer van de meet probeerde Stuyven de zege naar zich toe te trekken met een late uitval. Even ging de Belg solo, maar even later sloot Søren Kragh Andersen aan. Mede dankzij de inspanningen van de Deen kon Stuyven met een beperkte voorsprong aan zijn sprint beginnen.
Hij bleek voldoende voorsprong te hebben om de aanstormende favorieten achter zich te houden. Caleb Ewan, Wout van Aert, Peter Sagan en Mathieu van der Poel kwamen nog heel dicht, maar niet dicht genoeg.
Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Sterke Ewan. Rare Kragh. Voor wie reed Flip in de finale? En voor wie reed Ineos op de Poggio? Mathieu zat op verschillende momenten te ver. Ook Wout had toch nog wat TA in de benen, leek me.
De inspanning van Roosen en Oomen op de Cipressa snapte ik op dat moment niet. Zeker omdat Wout in de afdaling en vlak daarna aanvankelijk alleen zat. Maar als je achteraf ziet hoeveel (semi-)sprinters er op het eind nog bij zitten, kan ik het wel begrijpen.
De grote verrassing was natuurlijk Ewan die als een van de eerste drie over de Poggio komt en daardoor de andere favorieten voor het blok zette. Stuyven wist dat hier zijn kans lag en houdt knap stand ondanks het aansluiten van Kragh. Wout was hier sterk, moeiteloos in het wiel van Julian en ook in de sprint makkelijk over Matthieu heen maar Caleb's kracht hield ook hem in toom. MVDP goed maar niet super, ook wat ver van achter op de Poggio en weer is het bewijs geleverd dat het misschien wel het makkelijkste monument is om te fietsen maar de moeilijkste om te winnen.
Zelf vind ik het wel mooi dat de grote drie ook geklopt kunnen worden en dit keer heeft Jasper alles zelf afgedwongen. Proficiat!!
Terechte correctie, dus mea culpa.
Overigens, wat ik hier nergens lees: Misschien was het veel beter om als een van de laatsten van de kopgroep de afdaling van de Poggio te doen. Zo kon Stuyven uit de rug van alle andere renners wegspringen. De renners voorin, zoals Pidcock, vdP en WvA, kunnen zo'n aanval nooit beantwoorden vanuit hun positie, en de meeste renners in de buurt van Stuyven (Sagan, Matthews, Van Avermaet, ...) zullen zich sowieso niet geroepen voelen om op Stuyvens wiel te springen met al die favorieten vóór hen.
Van achteruit aanvallen - pokeren - timing
Dat is koers.
Mathieu oogde sterk op de Poggio, maar vooral ook in de verkeerde positie. Klap van Flip was eigenlijk meer een aai. Ewan sterk maar je weet als sprinter ook dat er veel mensen mee zijn die niet op de sprint wachten. En voor Wout geldt hetzelfde.
Makkelijkste klassieker om uit te rijden, moeilijkste om te winnen. Misschien volgend jaar toch het geweer van schouder veranderen voor de kleppers, en al oorlog maken op de Cipressa of de Capi... Zeker voor Mathieu, want die wint de meeste van zijn wedstrijden door van wat verder aan te vallen en zelf de boel mee uit te dunnen.
Knappe winst van Stuyven. En ook een compliment voor het commentaar op VTM; vond Thijs Zonneveld als co-commentator prima te pruimen.
Van der Poel op Poggio, in afdaling en naar sprint slecht geplaatst. Van Aert doet dat toch bijna altijd beter/slimmer.
Denk dat deze koers gewoon te lang is voor van der Poel, dan heeft hij de benen niet meer voor een waanzinnige explosie op Poggio.
Uiteindelijk erg saaie koers, moet voor attractiviteit veranderen.
Lefgozergehalte van die onderneming spat van het scherm af.
Veel meer koers dan de Poggiocontest of de spurt van het pak.
Klopt, maar dit was op een bepaalde manier ook mooi. Tuurlijk hoop ik als Nederlander dat vd Poel wint, maar als een renner die niet tot de topfavorieten behoort het tactisch zo goed speelt dan vind ik dat ook mooi en kan ik er oprecht van genieten.
Schitterende overwinning van Stuyven. Ook nog een renner die nooit iets steelt maar er altijd voor rijdt.
wolfpack was nogal matig, daar verwacht je toch iets meer jongens in de eerste 2 groepjes, uiteindelijk hebben stybar en lampaert 1 keertje een kopman terug naar voor moeten brengen, die moeten toch wel meer aankunnen.
en van aert na de cipressa helemaal alleen in een groep van 40 man is toch ook niet echt acceptabel. oomen en roosen zijn er vooral in geslaagd om van aert te isoleren.
Milaan- San Remo moet vooral blijven zoals zij is.
Ik vind deze koers vrij armoedig, dat is gewoon een (subjectieve) vaststelling..
Dat de grote drie op de Poggio niet wegkwamen zei al genoeg.
Had eerlijk gezegd Ewan ook niet verwacht, maar na de Poggio toch een uitgelezen kans voor hem om deze Milaan-San Remo te winnen. Een gemiste kans denk ik.
Van der Poel en Van Aert gewoon goed, maar meer ook niet. Maar ja, ze hebben zich natuurlijk al goed laten zien afgelopen weken. Het kan ook niet altijd prijs zijn.
Ook weer een bewijs dat het niet vanzelfsprekend is dat ze altijd winnen.
Op naar de Vlaamse koersen zou ik zeggen.
Dat geeft tenminste spektakel.
Een sterke Stuyven die het juist moment kiest
Een domme Kragh Andersen die Stuyven naar de winst rijd.
Een sterke Ewan op de Poggio en daarna alleen kon gokken op zijn sprint. Gegokt en verloren.
Geen favoriet die door het te goede weer verschil kan maken op de Poggio en daarna niemand de ander wilde werken.
Vd Poel leek me ook niet zoooo goed meer als in Strade. Slecht positioneren is daar ook vaak een gevolg van. Toonde ook geen enkel initiatief ,wat niet des Van de Poel is!
Kutkoers, zaadkoers en monument onwaardig had je hier wellicht niet gelezen indien de Nederlands kampioen gewonnen had vandaag. Ik ben op 60km ingeschakeld en heb tot de Poggio van de plaatjes genoten.
en kragh andersen naderde dermate snel op stuyven dat het perfect logisch was dat hij bleef knallen toen hij bij stuyven kwam, ik had verwacht dat hij stuyven ter plaatste ging laten of dat die laatste nog even bleef aanklampen om dan uit het wiel te worden gesprint.
Of wees eerlijk, je kan Stuyven helpen winnen of doen verliezen tegen Ewan, van Aert, Sagan, van der Poel. Wat zou JIJ doen daar?
Verder leuk voor Stuyven, en heel mooi dat Sagan er weer tussen staat. Op naar België..
Snap niet dat dit een koers is die tot de hoogste kwalificatie behoord.
De omloop, Dwars door Vlaanderen en Brabantse Pijl geven veel meer spektakel en sla ik veel hoger aan dat deze zinloze koers van 299 km, waarvan er 280 km niets gebeurd.
Heel hard als ploeg de Poggio oprijden is toch ook niet het juiste. Als kijker zie je liever wat meer aanvallen.
Stuyven wordt een enigszins verrassende winnaar. Ewan goed verstoppertje gespeeld en Sagan lijkt al snel weer aan te pikken om mee te doen om de prijzen in bepaalde koersen/etappes. Van der Poel had net geen sprint zoals in de Amstel in de benen.
Van Aert ook niet super en bij Alaphillippe was de cartouche met veel te weinig kruit.
Geld overigens ook voor de tactiek van Sky die reden alsof ze een sprinter hadden.
Misschien toch niet genoeg hersteld?