Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Jaar na afgelasting door storm is Wereldbeker op Sardinië terug met gloednieuw strandparcours
Interview Vorig jaar overkwam de organisatie van de Wereldbeker in Sardinië het ergste wat een organisator kan gebeuren. Door een felle storm kon men de veiligheid van renners en toeschouwers niet meer garanderen, waardoor de wedstrijd in laatste instantie werd geannuleerd. Zondag keert de Wereldbeker terug naar het Italiaanse eiland, weliswaar op een gloednieuw parcours.
Het was best wel een slagveld in Cabras, bijna een jaar geleden. De nacht voor de cross ging een geïmproviseerde bar en eetzaal van de organisatie naast het parcours door een blikseminslag volledig in vlammen op. Tot overmaat van ramp was ook de perszaal afgebrand. Windstoten tot meer dan 100 kilometer per uur richtten nog meer schade aan. Ondanks de inspanningen van de organisatie om het parcours in allerijl nog wedstrijdklaar te krijgen, was annuleren helaas de enige optie.
Financiële kater
“Voor een lokale organisator is zoiets verschrikkelijk”, legt Chris Mannaerts van de overkoepelende organisator Flanders Classics aan ons uit. “Ik vermoed dat ze financieel wel een gat hebben geslagen. Je kunt je wel verzekeren, maar niet voor alles. Ze hebben zich door die bittere pil niet laten terugslaan en ze wilden snel terug op de kalender geraken. Die Wereldbeker op Sardinië moest er absoluut komen, dus hebben ze van ons terug de kans gekregen.”
Weliswaar niet meer in Cabras, maar een veertigtal kilometer zuidelijker in Marceddi, Terralba. “Een piepklein vissersdorpje, dat Afrikaans-Italiaans aanvoelt door de kleine, gezellige huisjes en smalle straatjes. Er liggen een paar sloepen langs het parcours die een typische Italiaanse strandsfeer oproepen. We hebben dat niet in scene gezet, alles ligt erbij zoals we het hier aantroffen”, zegt Mannaerts.
Die nieuwe locatie kwam er niet per sé om een scenario zoals vorig jaar te vermijden. “De natuur is altijd onvoorspelbaar, maar je wordt op dit parcours wel minder aan de wind blootgesteld dan in Cabras. Maar ik denk dat ze sowieso hadden gewisseld. Het nadeel aan het vorige parcours was, dat daar nul faciliteiten waren, op dat eenzame strand. Hier heb je een tienvoud: enkele restaurants, een flatgebouw voor de pers en het secretariaat, enzovoort. Het was dus meer een logistieke keuze van de lokale organisator.”
Zandparcours
Aan het strand hebben Mannaerts en zijn troepen een parcours uitgetekend, waarbij volgens de crossman van Flanders Classics één ding meteen opvalt. “Het aantal hoogtemeters zal minder dan één zijn. Het is echt biljartvlak. Maar daarom wordt het niet minder zwaar. Door de regenval, ligt de ondergrond er veel zwaarder bij dan verwacht. In de zomer dachten we nog dat we de snelheid een paar keer uit het rondje moesten halen, omdat het anders te gevaarlijk zou worden. Dat is helemaal niet het geval.”
Het pronkstuk van de omloop zijn vier korte zandstrookjes. “Denk daarbij niet aan een strand zoals in Oostende. Het zijn eerder zanderige wegen tussen het groen, zoals je in pakweg Oostmalle ook ziet. Maar dan met veel minder zand. Verder kleurt de ondergrond vooral heel groen. Het is een mooie omloop, met brede stroken. We hebben ons ervoor behoed om er geen draaicross van te maken, maar een cross uit te tekenen met een goede flow.”
Verder bevat het rondje ook een balkenpassage, volgens Mannaerts op een zone waar het toevallig heel zwaar ligt. “Daar zullen de renners af de fiets moeten. Daarna gaat het snel richting de laatste zandstrook en vlak voor de aankomst wacht nog een trapje aan het kapelletje, waar ze een tweede keer van de fiets moeten voor ze de aankomst opdraaien. Al die kleine dingen zullen in de kleren kruipen.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.