Niels Bastiaens

• dinsdag 14 oktober 2025 om 10:32

Interview In de uitslagen van Aziatische wedstrijden zie je geregeld de naam van Adne van Engelen terugkeren. De 32-jarige Nederlander is misschien wel de onbekendste Nederlandse wielerprof, maar wel eentje die een goed verhaal heeft.

Van Engelen koerst tegenwoordig voor het continentale Terengganu Cycling Team uit Maleisië, maar zijn avonturen op de niet-Europese continenten gaan al veel langer terug. Vanaf het seizoen 2016 komt hij geregeld in ons uitslagenarchief terug. “Eigenlijk ben ik pas weer beginnen fietsen toen ik bijna was afgestudeerd aan de universiteit. Eind 2016 kreeg ik bij Parkhotel Valkenburg een eerste mooie kans om een maand in China te gaan koersen in enkele profwedstrijden, maar die ploeg zat al vol voor het jaar nadien.”

Coronaperiode als duwtje
Dus bleef Van Engelen zich, verstandig als hij is, nog een tijdje op zijn studies richten. Met name in zijn scriptie schrijven stak hij heel wat tijd. “Tot ik de kans kreeg om met het Global Cycling Team naar de Ronde van Kameroen te gaan. 200 euro voor tien dagen Kameroen, dat leek me een mooie kans. Ik reed daar heel goed en Bike Aid, een van de concurrenten, vroeg me na die koers om bij hen te komen rijden. ‘Mijn scriptie kan later nog’, dacht ik. Laten we dit proberen.”

Bij die Duitse ploeg kon Van Engelen zich wel geregeld in de kijker rijden, maar het duurde tot de coronaperiode vooraleer hij écht alles op de koers zette en succesvol werd. “Ik moest door de regelgeving zes maanden lang uit dienst gaan, om bij hetzelfde bedrijf te blijven werken. De overheid paste de wetgeving aan om de werknemers te beschermen, en dat was dus voor mij het moment om het écht te proberen. Dat is nog veel beter gegaan dan ik verwacht had.”

Wonen in Thailand
Van Engelen was vanaf dat moment nog veel meer in Azië en Afrika te vinden. “Eind 2020 ben ik met de ploeg naar de Ronde van Thailand gegaan, en daar ben ik toen de hele winter gebleven. Ik kwam daar aan met twee snelpakken, twee shirtjes, twee korte broeken, twee zwembroeken en twee T-shirts. Dan kom je erachter dat je niet zo veel nodig hebt. Wij slepen zo vaak onze koffers de hele wereld rond, maar je kan daar ook alles krijgen. Ik ben uiteindelijk in Chiang Mai blijven wonen.”

“Ik ben graag in Azië en Afrika”, verklaart Van Engelen zijn keuze. “Het peloton waar je tegen rijdt, is het hele jaar door hetzelfde. De wegen zijn breder en er is minder stress in het peloton. Er wordt wel nog steeds heel hard gekoerst. Wat me heel goed ligt, is dat we vaak in heel warme temperaturen koersen. En de landen zijn ook gewoon heel mooi: niet alleen Thailand, maar ook Rwanda of Madagaskar. Door het WK begrijpen de mensen misschien beter waarom we daarheen gaan om te koersen.”

Adne van Engelen op archiefbeeld – foto: Fotopersburo Cor Vos

Intussen heeft Van Engelen die befaamde ‘The Princess Maha Chakri Sirindhorn’s Cup’ Ronde van Thailand (2024) ook op zijn palmares staan, net als de Ronde van Sharjah (2023) in de Verenigde Arabische Emiraten en recenter de Ronde van Salalah in Oman. “Ieder jaar probeer ik mooie uitslagen te rijden in andere koersen”, vertelt hij ons. “Maar sinds dit jaar rijd ik voor de grootste ploeg van heel Azië. Als de mensen van Terengganu bellen, moet je niet twijfelen. Ik ben ook heel gelukkig met mijn keuze.”

Opleiden
Daar komen voor Van Engelen nu verschillende passies samen. “Er zijn genoeg jongens die hard kunnen fietsen, maar ze waarderen het dat ik hun jonge renners help. Ik zorg ervoor dat Maleisische jongens zich anders kunnen ontwikkelen en dat is heel belangrijk. Ik heb al veel met Afrikaanse en Aziatische jongens rondgereden in mijn loopbaan, waardoor ik weet hoe ik hen kan helpen en coachen.”