Herman Ram van de Nederlandse Dopingautoriteit noemt bloeddoping een heel ouderwetse aanpak. De directeur reageert daarmee op het Oostenrijkste dopingschandaal, waarin ondertussen ook twee wielrenners bekend hebben. “Technisch gezien is het heel eenvoudig, maar het is een medisch handeling”, zegt hij tegen het AD. “Oude tijden herleven.”

“Het is vreemd en slecht dat sporters het zelf op deze manier doen”, aldus Ram, die denkt dat het hele netwerk (onder meer ook in het langlaufen) nog niet opgerold is. “Ik val niet van mijn stoel als blijkt dat meer sporters dan nu bekend zijn zich er mee bezighouden. Het zou ook wel heel erg toevallig en bijzonder zijn als we nu alle mensen die zich hier mee bezighouden boven tafel hebben. Dat is bijzonder onwaarschijnlijk.”

Ram geeft aan dat er nog altijd doping gebruikt wordt in de sport, maar wel minder dan vroeger. Toch grijpt een groep sporters, waaronder Stefan Denifl en Georg Preidler, naar bloeddoping. “Omdat alle andere mainstream vormen van doping in het wielrennen, met name epo, sterk zijn teruggedrongen. Omdat die goed opspoorbaar zijn en de kans om daarop gepakt te worden groot is”, vertelt Ram.

Pakkans bij bloeddoping beperkter
Naast microdosering kiezen zondaars voor een andere manier van dopinggebruik. “Ze kijken naar methoden die niet in het laboratorium kunnen worden vastgesteld. Dan kom je bij boeddoping met je eigen bloed. Ook daar zijn wel opsporingsmethoden voor, maar de kans dat je daarmee gepakt wordt – daar ben ik open over – is beperkter”, aldus de directeur van de Nederlandse Dopingautoriteit.