Julian Dubbeld

• woensdag 5 maart 2025 om 18:46

Nationaal De KNWU is deze winter zes van de acht jurymotards kwijtgeraakt na een langdurig conflict over onder meer de nieuwe regels van de UCI inzake jurymotards, de kilometervergoeding, de werkafspraken en begeleiding vanuit de KNWU richting de jurymotards. Het conflict had rampzalige gevolgen kunnen hebben voor het doorgaan van een groot aantal wielerkoersen, maar omdat de KNWU al enkele maanden bezig is met het werven van nieuwe motards bij de MBT’s in Nederland lijken alle koersen gewoon te kunnen doorgaan.

De jurymotards spelen een belangrijke rol in de koers. Elke klassieker van nieuwelingen- tot elite-niveau heeft in Nederland een jurymotard voor en achter het peloton rijden om de stand van zaken in de koers door te geven, van valpartijen en materiaalpech tot verschillen tussen de verschillende groepen in de wedstrijden. In Nederland hadden we de afgelopen jaren daarvoor acht speciaal opgeleide juryleden, vrijwilligers, die deze taak met hun eigen motor op zich namen.

Door nieuwe UCI-regelgeving moeten er in 2025 omwille van de veiligheid twee personen in plaats van één op de motor plaatsnemen om de wedstrijd te jureren. De afgelopen jaren moest dit ook al van de UCI, maar toen besloot de internationale wielerunie – net als de KNWU – nog één persoon te gedogen.

Dat mag nu echt niet meer, en dus moesten de jurymotards zich aanpassen. Hoewel zij niet blij waren met de nieuwe regelgeving, waren ze an sich bereid om zich hieraan aan te passen. Maar daar hoorde dan wel een passende financiële vergoeding bij, ook voor de risico’s die zij liepen met een extra persoon bij hun achter op de motor. Bij de jurymotards leefde al langere tijd een gevoel van onderwaardering vanuit de KNWU, zowel op financieel vlak als op begeleidend vlak.

• 

  4 mrt

  Lees ook Rabobank sluit ook aan bij KNWU: "Dat er financiële druk is, is duidelijk"

  4 mrt

‘Pispaaltje van het jurycorps’
“We voelden ons al langer het pispaaltje van het jurycorps”, reageert een van de vertrekkende jurymotards. “We proberen al heel lang om met de KNWU een gesprek te hebben over het opleiden, coachen en het maken van goede werkafspraken van en met jurymotards, maar hebben daar nooit een terugkoppeling op gekregen (wat de KNWU overigens ontkent, red.). Daarnaast hebben wij het gevoel dat de KNWU denkt dat wij een riante vergoeding eisen, terwijl het echt om redelijke bedragen gaat.”

Een deel van de woede bij de vertrekkende jurymotards gaat over het feit dat zij alles met eigen apparatuur moeten doen. Dat begint met een eigen motor met aanpassingen. Daar zitten de nodige kosten en risico’s aan verbonden. Ook moest de kilometervergoeding volgens de jurymotards omhoog. Dit gaat dan niet alleen over kilometers in de koers, maar ook over de kilometers naar de koers toe.

De KNWU ging in de onderhandelingen met de jurymotards akkoord met een verhoging van het kilometer-bedrag van 23 naar 30 cent, maar volgens de wielerunie wilden de jurymotards meer hebben. Met 30 cent per verreden kilometer zouden de juryleden ongeveer 90-110 euro per dag bij een koers van 200 kilometer verdienen, ervan uitgaande dat zij naast de start van de wedstrijd wonen. Voor het jureren an sich krijgen de jurymotards namelijk ook nog een vergoeding tussen de 30 en 50 euro.

Motorbegeleidingsteams als oplossing
De KNWU heeft de afgelopen maanden – tot onvrede van de vertrekkende jurymotards, die de deur nog altijd op een kier houden – voorgesorteerd op een vertrek van de jurymotards en heeft begin dit jaar de tien motorbegeleidingsteams (MBT’s) in Nederland gecontacteerd om de functie van jurymotard dit jaar te bekleden. MBT’s zijn verenigingen van burgermotards. In de meeste gevallen betreft dit vrijwilligers die speciaal zijn opgeleid om het autoverkeer te reguleren bij evenementen zoals wandelvierdages, optochten en bij hardloop- en wielerwedstijden. “Daar is gelukkig veel op gereageerd, waardoor we genoeg mensen hebben klaarstaan om dit seizoen de koersen te begeleiden”, aldus Manager Wedstrijdsport bij de KNWU, Joost van Wijngaarden.

“Het scheelt wat dat betreft dat er twee mensen op een jurymotor moeten: de motard hoeft dan niet in het bezit te zijn van een jurylicentie. Een aantal mensen van het MBT in Stein doet bijvoorbeeld al jaren de Amstel Gold Race, waardoor wij er vertrouwen in hebben dat zij ook prima een koers kunnen begeleiden.”

“Het is natuurlijk hartstikke jammer dat we niet meer kunnen beschikken over de jurymotards waar we jarenlang mee hebben samengewerkt”, eindigt hij. “Dat we hebben moeten doorschakelen op de MBT’s is absoluut geen besluit uit wil van ons geweest, maar uit noodzaak.”