Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Greg Van Avermaet hakt de knoop door: Belg kondigt afscheid aan
Greg Van Avermaet is bezig aan zijn laatste maanden als beroepswielrenner. De 37-jarige Belg heeft op Instagram zijn afscheid aangekondigd. “Het was een moeilijke beslissing, maar ik kijk extreem trots terug op wat ik allemaal heb bereikt.”
Van Avermaet liet in maart al weten dat hij na de voorjaarsklassiekers de knoop zou doorhakken en zou beslissen over zijn verdere sportieve toekomst. “Jammer genoeg komt er nu een einde aan dit avontuur. Het was een moeilijke beslissing, maar ik kijk extreem trots terug op wat ik heb bereikt. Ik heb elke dag het beste van mezelf gegeven en kan geen spijt hebben van mijn beslissingen. Ik geniet niet alleen van overwinningen, maar ook van de aanloop naar zo’n zege.”
“Ik wil iedereen bedanken die mij gedurende mijn loopbaan heeft gesteund. Ik ben ook alle fans dankbaar, voor hun support in goede en slechte tijden. Nu is het moment gekomen om tijd te spenderen met mijn vrouw en kinderen en andere doelen in het leven te zoeken, waarin ik dezelfde passie hoop te vinden.”
Maar Van Avermaet zal eerst nog een paar maanden alles geven op de fiets. “Tot het einde van dit seizoen zal ik alles geven voor AG2R Citroën, een ploeg die ik ook wil bedanken voor hun vertrouwen de afgelopen jaren. Hopelijk kan ik deze periode afsluiten met enkele mooie resultaten!”
foto: Cor Vos
foto: Cor Vos
foto: Cor Vos
foto: Cor Vos
Grote successen
Van Avermaet kan terugkijken op een zeer succesvolle carrière. De klassiekerspecialist boekte (tot nu toe) 41 profoverwinningen. Zijn grootste zeges boekte hij in dienst van BMC, tijdens zijn gloriejaren 2015-2017. Hij won in zijn hoogtijdagen Parijs-Roubaix, twee keer Omloop Het Nieuwsblad, Gent-Wevelgem en de E3 Harelbeke. In 2016 beleefde hij misschien wel zijn mooiste moment als wielrenner: dat jaar kroonde hij zich in Rio de Janeiro tot Olympisch kampioen op de weg.
De Belg won verder ook Parijs-Tours, twee keer de GP de Montréal, Tirreno-Adriatico en de puntentrui in de Vuelta a España. Ook in de Tour de France wist Van Avermaet zich te onderscheiden. In 2015 won hij zijn eerste Tourrit, een jaar later won hij opnieuw een etappe en droeg hij bovendien even het geel en in de Tour van 2018 mocht hij zelfs een week rondfietsen in het kenmerkende tricot.
Over Greg Van Avermaet
Profploegen
2007: 
Predictor-Lotto
2008: Silence-Lotto
2009: Silence-Lotto
2010: Omega Pharma-Lotto
2011: 
BMC Racing Team
2012: BMC Racing Team
2013: BMC Racing Team
2014: BMC Racing Team
2015: BMC Racing Team
2016: BMC Racing Team
2017: BMC Racing Team
2018: BMC Racing Team
2019: 
CCC Team
2020: CCC Team
2021: 
AG2R Citroën
2022: AG2R Citroën
2023: AG2R Citroën
Belangrijkste overwinningen
Olympisch kampioen op de weg (2016)
Parijs-Roubaix (2017)
Omloop Het Nieuwsblad (2016 en 2017)
Gent-Wevelgem (2017)
E3 Harelbeke (2017)
Parijs-Tours (2011)
GP de Montréal (2016 en 2019)
Eindklassement Tirreno-Adriatico (2016)
Twee etappes Tour de France (2015 en 2016)
Aantal overwinningen: 41
Ik was altijd wel fan van deze minzame provinciegenoot. Stond wat in de schaduw van de grote vedetten als Boonen en Gilbert in eigen land, en andere kampioenen waar hij het moest tegen opnemen als Sagan en Cancellara.
Niettemin een steengoed renner die vaak een heel jaar op niveau reed en in het voorjaar van in de Omloop tot in de heuvelklassiekers vooraan streed. Vooral iemand die het moest hebben van zijn werkijver en professionalisme, meer dan van zijn ruwe talent.
Heeft toch een knappe erelijst bijeen gereden. Vooral de periode van de zomer 2016 t.e.m. voorjaar 2017 was diep indrukwekkend. Waar hij voorheen zo lang moest strijden voor die ene grote zege, leek ineens alles vanzelf te gaan. Zijn Olympische titel en voorjaar '17 gaan me toch wel bij blijven. Had misschien een keertje zijn droomkoers de Ronde kunnen winnen zonder de pech die hem daar teisterde (in bv. '16 en '17), maar had dan weer wat meeval bij zijn Olympische titel. Zo komt alles wel in evenwicht aan het eind van een carrière.
Hij was in die periode ook 1 van de weinige klassieke renners die in de Tour en met name in het middengebergte zijn streng trok. Nu met de huidige polyvalente kleppers als Van Aert, VDP, Pogi, Pidcock, etc. is het niet meer zo speciaal, maar Van Avermaet was destijds toch 1 van de weinigen die de brug kon slaan tussen het klassieke voorjaar en de Tour. In de zomer moesten wij Belgen ons destijds optrekken aan Greg, want verder was het vaak weinig soeps in die jaren waar we niet echt een topsprinter of klassementsrenner hadden.
Toch de man die het Belgische wielrennen recht hield in de periode na de topjaren van Boonen en tijdens het (relatieve) BMC-dipje van Gilbert (wellicht mede omdat Greg hem uit de Vlaamse koersen hield bij die ploeg) en vóór de opkomst van Van Aert en Evenepoel.
Zijn tijd bij AG2R was er wat te veel aan. Op sportief vlak dan toch, financieel gezien wellicht net uiterst interessant. Maar als enige Belgische renner die ooit het Olympische goud pakte op de wegrit toch zijn plekje verzekerd in de vaderlandse wielergeschiedenis.
Fantastisch waren de momenten waar hij Sagan lik op stuk gaf. Rodez was subliem.
Hopelijk kan hij in zijn laatste maanden nog een uitschieter produceren om waardig afscheid te nemen. En voor daarna: een goed pensioen Greg!
Dat was volledig tegen de haren van d'n Greg in. Die was gewend dat de finale zo'n 4km voor de streep pas begon. Die veranderde koerstactiek heeft 'm d'n das omgedaan.
na bmc eigenlijk niet meer de avermaet van voorheen gezien. ik meen dat vaker te zien bijvoorbeeld, Sagan, Terpstra, Froome. Speelt natuurlijk ook mee dat van Avermaet misschien wel op niveau is gebleven in absolute zin, maar in relatieve zin dan weer niet. Het niveau in peloton is de laatste jaren alleen maar gegroeid, door verbeterde trainingsmethoden en sterkere nieuwe generatie.
Zo bekeken is GVA wel een beetje de minder getalenteerde voorloper van WVA in het klassieke werk, met ook dat wanhopige gevecht om de Ronde te winnen,
Grootste manco op zijn erelijst blijft toch wel eremetaal op een WK. Daar is zijn afwachtende stijl zeker een bepalende factor geweest (en nemesis Sagan natuurlijk).
Hij heeft de pech gehad dat hij vaak botste op Gilbert, Sagan en later op VdP en Van Aert. Die hebben hem heel vaak in de weg gestaan. En waar Vos zich opnieuw heeft kunnen uitvinden en geleerd heeft om ook te winnen tegen de nieuwe generatie, heeft Van Avermaet nooit op kunnen boksen tegen het geweld van Matje en Wout.