Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Richard Plugge: “Jongeren hebben geen Nederlandse voorbeelden uit de Tour nodig”
Interview Visma | Lease a Bike is voorlopig niet van plan om Nederlanders te selecteren voor de Tour de France 2025. De Nederlandse ploeg kondigde dinsdag de plannen aan voor komend seizoen en navraag leerde dat het team met acht buitenlanders naar Frankrijk trekt. Dat heeft behoorlijk wat tongen losgemaakt. Ploegbaas Richard Plugge doet er in gesprek met WielerFlits zelfs nog een schepje bovenop.
Kopman Jonas Vingegaard (Denemarken), Wout van Aert, Tiesj Benoot, Victor Campenaerts (allen uit België), Matteo Jorgenson, Sepp Kuss (beiden uit de Verenigde Staten), Christophe Laporte (Frankrijk) en Simon Yates (Groot-Brittannië) vertegenwoordigen komende zomer het Nederlandse vlaggenschip in de Tour. Een opvallende keuze, eens te meer omdat Plugge op vraag van WielerFlits stelde dat de Nederlanders in zijn ploeg niet goed genoeg waren: “Wij denken dat we op dit moment met andere renners meer kans maken. Met de acht coureurs die we nu gekozen hebben, zijn we het beste in staat om de Tour te winnen”, liet hij weinig ruimte voor twijfels over.
Het maakte de tongen behoorlijk los. Ex-renners Stef Clement (“Het begrip ‘Nederlandse’ ploeg heeft geen enkele waarde meer”) en Tom Dumoulin (“Als je de jeugd echt wil aanspreken, helpt dit niet. Ik was vroeger ook voor de Nederlandse renners in de Tour. Dat betekent echt wel iets”) trokken fel van leer en ook Michael Boogerd (“Nee, ik vind dit niet normaal. En ja, ik vind dit heel jammer. Het toont eens te meer dat Visma | Lease a Bike niet wakker ligt van het niveau, de uitstraling of de identiteit van het Nederlandse wielrennen”) voegt zich bij dat rijtje. Wij plaatsten eveneens vraagtekens bij het feit de Plugge helemaal geen Nederlander meeneemt naar de Tour.
Met Ready2Race en andere initiatieven maak jij je hard om meer Nederlandse kinderen op de fiets te krijgen. Hoe leg je dit dan uit? Hebben zij dan geen voorbeelden nodig, renners waarvan kinderen fan kunnen zijn?
“Ja, maar daar zijn we inmiddels ook wel achter. Kinderen van 13 of 14 jaar die fietsen zijn vooral zelf de grote winnaars. Pas als ze wat verder komen in het wielrennen, kijken ze verder. Pin me niet vast op het totale aantal, maar we hebben een groep van een kleine 20.000 kinderen langs zien komen bij onze initiatieven. Die vragen we uiteraard ook heel vaak iets. Niemand van hen kent Tom Dumoulin, Dylan Groenewegen of Steven Kruijswijk. Niemand.”
Verbazingwekkend. Zijn Nederlanders in de Tour voor dat programma niet juist belangrijk?
“Nou, nee. Totaal niet, echt 0,0. Jongeren hebben geen Nederlandse voorbeelden uit de Tour nodig. Totdat ze mogelijk gaan wielrennen. Dan zijn ze een jaar nieuweling, dan plakken ze misschien wel posters boven hun bed.”
Richard Plugge – foto: Cor Vos
Kennen ze Visma | Lease a Bike dan wel?
“Nee, ook niet. Maar ook geen enkele andere ploeg. Wat dat betreft val ik misschien wat in herhaling. Maar onze concurrentie is niet Team Picnic PostNL, UAE Emirates of Alpecin-Deceuninck. Ja, sportief op de weg natuurlijk wel. Maar qua sport vechten we tegen voetbal en Formule 1. Als je vraagt waar over tien jaar onze sport is, dan moeten we ervoor zorgen dat we kunnen concurreren met een Formule 1-team en een voetbalclub.
In België zal dat anders zijn, maar in Nederland is dat nu wel de situatie. Altijd ook zo geweest, behoudens de jaren tachtig misschien. Toen kon Joop Zoetemelk niet zomaar over straat. Dat is nu totaal niet meer zo. Tom Dumoulin kan prima door het centrum lopen in Amsterdam, net als Dylan Groenewegen. Eén of twee zullen denken: ‘hé, daar loopt-ie’. Maar verder herkent niemand ze. Voor het wielrennen is dat hét probleem. Daar moeten we aan werken.”
Hoe creëer je dan sterren?
“Door ze vaker tegen elkaar te laten rijden. Door ze ook herkenbaar vaker tegen elkaar te laten rijden. En niet in onduidelijke series en onduidelijke wedstrijden, die ervoor zorgen dat ze minder vaak op verschillende plekken aanwezig zijn. Dat is mijn visie.”
Moet je dan meer als ploeg een merknaam opbouwen, of juist als individuele renner? Ik bedoel: het merk Mathieu van der Poel zal groter zijn dan zijn Alpecin-Deceuninck-ploeg, of Wout van Aert en Visma | Lease a Bike?
“Dat zou kunnen. Maar om de concurrentiestrijd met die andere sporten aan te kunnen gaan, moeten we voor elkaar krijgen dat Mathieu vaker tegen Wout rijdt. En Tadej Pogačar vaker tegen Jonas Vingegaard. Zo kan ik nog wel even doorgaan met een rijtje. Zij moeten veel vaker tegen elkaar strijden. Alleen zit het hem niet alleen daar in, maar nog in veel meer zaken. Denk ook aan herkenbaarheid.
We hebben nu 185 koersdagen in de WorldTour. De Netflix-fan heeft geen flauw benul. Ik hoef jou niet uit te leggen hoe het zit. Maar een Netflix-fan die snapt niet hoe belangrijk de Ronde van het Baskenland of de Ronde van Catalonië is. Niemand. De mensen die daar wonen weten hoe groot die wedstrijden zijn. Maar in Nederland denkt mijn buurvrouw: ‘wat is dat?’. Dat groot maken, door te zeggen: we hebben geen 185 WorldTour-dagen, maar negentig of tachtig dagen maximaal. Waarbij alle wedstrijden aan elkaar gelinkt zijn en de grootste sterren van onze ploeg daar ook allemaal en altijd starten. Daar zit de winst in.”
Plugge in aanwezigheid van UCI-baas David Lappartient tijdens Parijs-Roubaix – foto: Cor Vos
Zoals in de Champions League, bijvoorbeeld?
“Ja, dan creëer je stemming. Maar in de wielersport is het juist minder. Jouw stuk mag maar duizend woorden lang zijn, maar geen tweeduizend. Dat is niet zonder reden. Op een gegeven moment haken lezers af, omdat het te veel is.”
Toch zijn die initiatieven er wel geweest. Ik denk bijvoorbeeld aan de Hammer Series, maar dat is ook in schoonheid gestorven. Aan wat denk jij dan wel?
“Je moet een duidelijk format hebben, dat iedereen kan begrijpen. Er zijn nu koersen van zes dagen, zeven dagen, negen dagen. Daar zit geen uniformiteit in. De Hammer Series waren mooi, maar ook complex. Het was onduidelijk voor fans. Ik denk dat je trouw moet blijven aan de kern van het wielrennen. Je moet dichtbij de koers van vandaag de dag blijven. Je wilt de huidige fans ook niet kwijtraken. Maar voor nieuwe liefhebbers, moet je wel durven te veranderen.
Neem bijvoorbeeld de Ronde van Vlaanderen. Tien jaar geleden hebben ze de finale veranderd, maar het is nog altijd De Ronde. Iedereen was tegen die parcourswijziging met de lokale rondes, het was ongeveer de Tweede Revolutie in België in die tijd. Maar tegenwoordig zou het de Derde Revolutie betekenen als je het weer terugdraait naar het oude parcours. Iedereen ziet nu namelijk dat deze variant beter is. Als je naar dit soort formats kijkt, heb je in de eerste plaats een duurzamere toekomst als koers. Je verlicht zo de druk op het verkeer in die regio en het maakt parcoursen ook veiliger. Maar ook voor fans is het leuker om naar te kijken: je ziet ze nu soms wel drie keer, in plaats van één keer.”
Het is sowieso iets dat – zeker in Nederland – speelt: koersen op omlopen. Hoe kijk jij daarnaar?
“Als fan zou ik bang zijn dat er over tien jaar heel veel koersen niet meer bestaan. Veel wedstrijden kunnen tegen die tijd niet meer georganiseerd zijn zoals dat nu is, vanwege de druk op het wegennet en alle wetgeving en regels vanuit lokale overheden. Het zal steeds moeilijker zijn om te finishen in stadscentra, vanwege de geringe veiligheid. Als fan – dat ben ik ook! – zou mij dat zorgen baren. Koersen op deze wijze zal stoppen, op een gegeven moment. Het is al heel moeilijk om wedstrijden nu veilig te maken. Dan kunnen we wel drie of vijf kilometer per uur minder hard fietsen, maar het is nog steeds niet veilig om voor een stadhuis te finishen met allerlei paaltjes en kasseien op de weg. Dát is het grote probleem voor het wielrennen.
Ik zou me als fan dus afvragen hoe we het plezier van de wielersport kunnen behouden. Ik zou blij zijn als er mensen zijn die dat willen veranderen om het beter te maken. Dan haal ik nog maar eens dat voorbeeld van de Ronde van Vlaanderen aan: op het begin denk je dat die verandering niet goed is, maar tien jaar later kijk je daar anders op terug. Of mensen zouden accepteren om te moeten betalen op lokale rondes om de renners te zien? Dat weet ik niet. Misschien hoeft dat ook niet. Maar het is nog altijd leuker om de coureurs drie keer te zien in plaats van één keer.
Voor organisatoren is het ook makkelijker om wedstrijden te organiseren. Dat is enorm belangrijk, want zonder organisatoren hebben we geen wedstrijden. Wij hebben de organisatoren onwijs hard nodig. Ze doen tot op heden echt geweldig werk. Maar ze hebben het wel steeds moeilijker en moeilijker. Neem nu Parijs-Nice. Het is vrijwel onmogelijk om een slotrit in en rond Nice te organiseren, met alle verkeersobjecten. Het is echt steeds moeilijker en moeilijker.”
Als ik dit zo hoor: bestaat wielrennen in het jaar 2050 dan nog?
“Dat denk ik wel. Honderd jaar geleden mocht je in Nederland alleen op de baan koersen. Op de openbare weg was dat verboden. Toen dacht iedereen dat baanwielrennen nooit zou verdwijnen of nooit minder zou leven dan toen. Nu is het wielrennen er nog altijd, maar doen we het niet meer alleen op de baan en juist voornamelijk op de weg. Er zal altijd een grote competitie op de fiets zijn. Daar ben ik van overtuigd. Zakelijk is de wielersport ook echt groot voor heel veel mensen en heel veel bedrijven. Dat zal niet gemakkelijk verdwijnen. Niet in jouw leven, in ieder geval.”
Heb jij RIDE Magazine al besteld?
Mathieu van der Poel siert de cover van de RIDE Magazine Najaarsgids 2025! Het najaar is de ideale periode om te gaan gravelen, dus als wereldkampioen gravel van Leuven is hij de ideale persoon om uit te lichten. In de Najaarsgids lees je verhalen over het WK Gravel in Zuid-Limburg, maar ook interviews met Pauline Ferrand-Prévot, Jonathan Milan, Quinn Simmons en Pascal Eenkhoorn en veel meer!
Ik zou zelfs nog een stapje verder durven te gaan mbt het niet selecteren van Nederlanders voor de Tour. Juist omdat ze dat doen, kunnen ze een van de twee beste teams blijven zijn, waardoor ze internationaal sponsors kunnen vinden, die er in Nederland kennelijk niet meer zijn, om de ploeg financieel op het zelfde niveau te houden, waardoor eerder genoemde investeringen in het Nederlandse wielrennen kunnen blijven komen. Want ik verwacht dat als er financieel pas op de plaats gemaakt zou moeten worden, doordat er met kleinere sponsoren verder gegaan zou moeten worden, deze investeringen niet direct in het team, maar in het hele Nederlandse wielrennen, de eerste zijn die eraan gaan.
Goed onderbouwd verhaal ook van Plugge, hoewel ie met die ene quote boven het artikel wel in een heel slecht licht word gezet. Youri doet me een beetje aan mijn vrouw denken. Die kan ook zo lekker uit een prima onderbouwd verhaal één zinnetje halen en je daar dan keihard op pakken.
Wel fijn dat wielerflits ff verhaal gaat halen bij de baas van VisLab want het maakt wat los hiero allemaal. Kom maar door met die reacties, ik zit op 't puntje van mijn stoel.
Dat heb je heel goed verwoord, in West Brabant staan er elke week honderden kinderen aan de start bij een veldrit . Ze willen allemaal vd Poel worden maar dat weet de heer Plugge niet.
Meer tekst/inhoud lezen, minder laten leiden door schreeuwerige koppen boven artikelen.
Overigens kan je het niet hebben van Nederlanders in de Tourploeg misschien wel goedpraten, ik begrijp ergens dat je de beste wilt zijn en wilt winnen en dat dat op dit moment niet gaat met Nederlanders, maar als je in je eigen opleidingsploeg maar 1 Nederlander hebt verraadt dat wel dat je het ook niet echt kan schelen en je weinig in zit met het opleiden van Nederlanders. Op dat vlak snap ik de kritiek van sommigen wel. En ik ben geen Nederlander dus het kan me weinig schelen (ook al heb ik wel sympathie voor ploegen met een bepaalde nationale identiteit).
En ja, dat is inderdaad het grote probleem, er lijkt geen enkele Nederlandse ploeg die zich nog inzet om Nederlanders de best mogelijke opleiding te geven, zoals bijvoorbeeld Lotto dat doet in België. DSM lijkt er een beetje meer op te gaan focussen, maar dat is het. Ook één van de redenen waarom de internationale strategie van TDT niet echt enorm goed onthaald werd door sommige Nederlandse wielervolgers. Ze leken in een gat te duiken dat er is sinds het verdwijnen van Roompot, maar dat blijkt dus niet zo.
Blijkbaar is het buitenland zaligmakend voor Plugge c.s..
Het schept wel duidelijkheid dit artikel; de blik van management en staf kent een volledige focus op prestaties.
De namen zijn onbelangrijk, want de jeugd kent de renners toch niet...
Vergelijkingen met Champions League en Formule 1; Plugge zoekt driftig naar de pot met goud aan het einde van de regenboog.
Plugge heeft het dan ook over kinderen die bij hun evenementen voor het eerst in aanraking komen met de wielersport. Dat zijn niet de kinderen die jij traint.
Nooit in West Brabant gefietst zeker, elke jeugd renner rijd in een shirt van M vd Poel. Zelf in het regenbogen shirt.
Beide kan tegelijk.
Wielrennen is gewoon een rare sport waar er in teamverband gereden wordt, maar vervolgens individuele overwinningen toegekend worden. Die vreemde situatie staat identificatie met teams in de weg. Want waarom zou iemand zich tot één team beperken, terwijl je ook her en der je favoriete renners kunt hebben. De Hammer-series waren een poging daar verandering in te brengen, maar dat is op een flop uitgelopen.
Misschien eens beginnen met je eigen superster die in alle eendagskoersen schittert door afwezigjeid.
Voor de jeugd maakt het geen drol uit natuurlijk, net als in de voetballerij waar Messi, Mbape grotere helden zijn dan Woutje Weghorst. En al had Nederland wel een type Messi dan waren de meeste voetbal veldjes alsnog vaak leeg of bezet door (blowende) hangjongeren.
Ik en mijn vrienden keken elke klassieker en rit van de tour om te kijken of Breukink, Boogerd, Dekker, den Bakker, Voskamp, Blijlevens, Hoffman etcetera nog konden winnen.
Ik Boogerd na als ik de dijk of de duinen in klom. We zijn hem achterna gefietst toen hij een training deed langs ons huis. En ik heb mijn ouders gesmeekt om naar Valkenburg te gaan in 98. Ik heb gehuild toen ik aankwam in de camper, toen bleek dat hij 1 km lek stond.
Daarna heb ik alle uitslagen van Eltink, Flens, Engels, de Groot, Wielinga etc bijgehouden en daarna weer 'kindervreugde' gevoeld als de naam van Weening voorbij kwam. De ijsmuur van Kruijswijk is na de teen van Casillas en de hattrick van Moura de grootste sportdeceptie van mij ooit.
Door al deze mannen fiets ik nu op een stalen ros met een carbon voorvork.
Nu ben ik te oud geworden voor chauvinisme en geniet van alle renners die zichzelf helemaal overgeven aan de fiets en de natuur.
Maar zonder Boogerd en Dekker had ik nooit geweten hoe heerlijk het is om te fietsen.
Zou hij daardoor ontdekt zijn?
Als de Nederlanders zo goed zijn verwacht ik dat ze de hele Giro overhoop rijden, en in dienst van andere ploegen veel winnen in de Tour. Ik zal ze graag zien in de Vuelta. Maar ze zijn momenteel gewoon niet goed genoeg om voor de klassement topploeg Visma-lab in de Tour te starten.
Ik geniet van de ploeg. De twee Tour overwinningen, de Giro en de vele Vueltas hebben mij heel veel plezier gebracht. Zou me niks meer hebben gedaan als die toppers een Nederlands vlaggetje achter hun naam hadden. Dit zijn stuk voor stuk sympathieke jongens die ik op tv zie.
Als Mathieu van der Poel stopt stopt zo ongeveer het Nederlandse wilelrennen.
Jumbo en later Visma hadden genoeg geld om een opleidingsploeg met uitsluitend Nederlandse wielrenners op te leiden.
Welke Nederlander wordt er nu warm van of staat op de banken te springen als Vinnegard de Tour wint?
IK bewonder echt de klasse van de renners van van Visma, heb daar veel respect voor, maar gevoelsmatig doen ze mij niets.
Precies, een hele Brabantse bedrijfsruimte vol aan fans (nou ja, half vol)...
Stellen jullie dan ook enkel en alleen landgenoten op ???
Ik denk dat jullie ,net als de patrons van Visma Lab, ergens aan een wedstrijd deelnemen, je wilt winnen !!!!
Dus ben ik zeker dat jullie dan ook renners opstellen van andere nationaliteiten.
I rest my case!! GEEUW lol
Maw we miss Rabo.
Pre-Aalbers Vitesse was natuurlijk ook ontzettend regionaal met Cocu, Bos, Laamers, vd Looi, Makaay, enz. Elke ploeg in de jaren '90 had minimaal 1 regionale cultheld. de Wolf, Boerebach, Harry vd Laan, Dirk Heesen, Lokhoff, vd Luer. Dat soort gedoe. Dan had je spelers die in hun hele leven bij 1 of 2 clubs hadden gevoetbald. Ipv de broodvoetballers nu. Dat had zijn charme, zoals het oude wielrennen ook. Niet goed of slecht, maar rood of blauw. Welke kleur vind jij mooi?
De Hammer Series is niet in schoonheid gestorven, maar doordat de UCI het maar niks vond en allerlei verboden opgooide. Helaas, want het was een geniaal concept.
Verder een leuk interview, Plugge haalt goede punten aan en ik kan zijn gedachtegang volledig begrijpen. Hopelijk kan hij in de toekomst met One Cycling oid hier een mooi voorbeeld stellen. Doe alleen toch eens niet zo'n ongenuanceerde beeldvormende kop boven dit soort artikelen WF, daar help je niemand mee.