Eschborn-Frankfurt wordt wéér zwaarder: “Lijkt nu nog meer op een Ardennenklassieker”
De organisatie van Eschborn-Frankfurt heeft voor volgend jaar opnieuw gesleuteld aan het parcours. De renners zullen flink aan de bak mogen op de Dag van de Arbeid (1 mei), want de Duitse WorldTour-eendaagse zal in 2026 nóg zwaarder zijn.
Het parcours van Eschborn-Frankfurt onderging in 2023 een flink transformatie. De organisatie hoopte met enkele aanpassingen de klassiekerspecialisten en de sprinters tegen elkaar uit te spelen. Daarom kozen ze voor een route met 3.000 hoogtemeters in 202 kilometer, wat de kans op een massasprint in Frankfurt kleiner moest maken.
Bij de eerste editie nieuwe stijl lukte dat zeker, want toen won Søren Kragh Andersen de sprint van een kopgroep van tien. In 2024 en 2025 zegevierden respectievelijk Maxim Van Gils en Michael Matthews in de sprint van een groep van ruim dertig man. Ook toen was de koers echter wel een stuk selectiever dan in bijvoorbeeld 2022, toen Sam Bennett de snelste was van een peloton van zestig renners.
3.300 hoogtemeters
Met het parcours van 2026 doet de organisatie er weer een schepje bovenop. De nieuwe route is 210 kilometer lang en heeft 3.300 hoogtemeters. De beruchte Feldberg moet net als in 2025 twee keer beklommen worden, maar dit keer gebeurt dat vanaf de meer selectieve zuidwestzijde. De coureurs krijgen nu bovendien de Sandplacken (8 km aan 4,6%) voor de kiezen en worden ook drie keer over een steile nieuwkomer gestuurd: de Burgweg (500 meter aan 11%).
Daarnaast krijgt de Mammolhainer (2,3 km aan 8,3%), de ultieme scherprechter, een nieuwe rol. Net als vorig jaar moeten de renners er drie keer overheen, maar nu twee keer in de finale, terwijl dat eerst één keer was.
Ardennenklassiekers
“Deze koers is altijd al zwaar geweest, maar de nieuwe route legt de lat opnieuw hoger”, aldus koersdirecteur Fabian Wegmann. “Als opwarmer rijden de profs meteen de Sandplacken omhoog. Met de Burgweg als extra uitdaging, twee zware beklimmingen van de Feldberg en de verplaatste passage van Mammolshain, is er nauwelijks ruimte om op adem te komen. In de Taunus gaat het 150 kilometer constant op en neer, steiler dan voorheen en met meer hoogteverschil. Dat zijn anderhalf uur van pure actie. Met dit profiel komt de koers nog dichter bij de Ardennenklassiekers.”


Om te reageren moet je ingelogd zijn.