EF Pro Cycling heerst in Colombia: Martínez wint slotrit, Higuita pakt eindzege
Sergio Higuita heeft de Tour Colombia 2.1 op zijn naam geschreven. De 22-jarige renner van EF Pro Cycling zag zijn ploeggenoot Daniel Felipe Martínez naar de zege sprinten op de Alto del Verjón, maar finishte in het spoor van zijn teammaat en dat bleek meer dan voldoende voor de eindzege.
De Tour Colombia 2.1 eindige vandaag met een heuse bergrit naar de top van de Alto del Verjón (11,5 km aan 5,4%). Sergio Higuita begon als leider aan de allesbeslissende slotetappe en was ook de topfavoriet om de meerdaagse wielerwedstrijd te winnen, maar dan moest de Colombiaanse kampioen van EF Pro Cycling wel iemand als Egan Bernal in de gaten houden.
Van Empel in de vroege vlucht
De vroege vlucht werd al snel gevormd en bestond uit maar liefst veertien renners. Álvaro José Hodeg moest deze week meerdere sprintnederlagen incasseren en dus besloot de renner van Deceuninck-Quick-Step maar om in de aanval te gaan. Hodeg kreeg het gezelschep van onder meer Etienne van Empel, Matteo Jorgenson, Fabio Duarte en Juan Pablo Suarez.
De veertien vluchters kregen meerdere minuten ‘cadeau’ van het peloton, waar we de mannen van EF Pro Cycling op kop zagen rijden voor de trotse klassementsleider Higuita. De zuurstokroze formatie kreeg na verloop van tijd steun van andere ploegen, waardoor de voorsprong van de vluchters smolt als sneeuw voor de Colombiaanse zon. En dan moesten de koplopers nog beginnen aan de laatste beklimmingen van deze Tour Colombia.
Nervositeit stijgt in aanloop naar de slotklim
Zo was het verschil voor het begin van de Alto Patios (2,3 km aan 7,5%), de voorlaatste beklimming van de dag, al gehalveerd tot één minuut. In het peloton werd het tempo verhoogd door de mannen van Colombia Tierra de Atletas-GW Bicicletas, waardoor aardig wat renners moesten passen. Maar het werd pas echt menens toen Team Ineos het tempo verhoogde.
De Britse sterrenformatie van Egan Bernal en Richard Carapaz reed zo hard op kop, dat Bob Jungels en Julian Alaphilippe moesten passen namens Deceuninck-Quick-Step. De vluchters waren inmiddels opgeslokt, maar de ervaren Robinson Chalapud probeerde in zijn eentje naar de voet van de Alto del Verjón te rijden. Chalapud kreeg echter nog het gezelschap van een andere oudgediende: Walter Pedraza.
Girowinnaar Carapaz voert de forcing op de slotklim
Pedraza werd nog voor de voet van de slotklim ingerekend door de klassementstrein van Team Ineos, maar Chalapud voelde zijn benen blijkbaar niet en wist een mooie voorsprong bijeen te fietsen op de groep met daarin de favorieten voor de eindzege. Het was wachten op een versnelling van Bernal of Carapaz, maar die laatste kende pech op een wel zeer slecht moment.
De Girowinnaar stond met materiaalproblemen aan de kant, maar kon al snel weer zijn weg vervolgen en al slalommend tussen de auto’s terugkeren. Vooraan zagen we intussen versnellingen van Óscar Sevilla, Didier Chaparro en Hernan Aguirre, maar deze renners werden echter al snel weer ingerekend door de favorietengroep, waar we de teruggekeerde Carapaz op kop zagen beuken voor zijn kopman Bernal.
Spektakel tussen de beste klimmers
Het tempo van de kersverse aanwinst lag te hoog voor een flink aantal renners, zo moest Esteban Chaves de toppers laten gaan. Met nog zes kilometer te gaan zaten nog maar tien renners in het wiel van de ontketende Carapaz. Een van hen was Miguel Eduardo Flórez, de renner van Androni Giocattoli-Sidermec die ook al wist te verrassen in de Vuelta a San Juan door de koninginnenrit naar de Alto Colorado te winnen.
De 23-jarige Flórez kende opnieuw een begenadigde dag en reed met nog vier kilometer te gaan in één ruk naar de bijzonder taaie Chalapud, die nog altijd voorop reed. Chalapud en Flórez begonnen met een beperkte voorsprong aan de laatste drie kilometer, maar dit bleek hét moment voor Bernal om te versnellen. De Tourwinnaar slaagde er echter niet in om de renners van EF Pro Cycling uit zijn wiel te kletsen.
Koningskoppel Martínez-Higuita doet het voor EF Pro Cycling
Higuita, Jonathan Klever Caicedo en Daniel Felipe Martínez moesten op de tanden bijten om het wiel van Bernal te houden, die een moordend tempo bleef ontwikkelen in de hoop om solo weg te rijden. De vier kleppers wisten Florez en Chalapud bij te halen, maar Bernal bleek niet sterk genoeg om weg te rijden. We kregen dan ook een sprint met vier renners: Bernal, Higuita, Martínez en Flórez.
Flórez was de eerste renner die moest passen, maar ook Bernal bleek niet opgewassen tegen het koningskoppel van EF Pro Cycling. Martínez bleek de sterkste in de laatste oplopende meters, maar Higuita finishte in zijn spoor en mag zich eindwinnaar noemen van de Tour Colombia 2.1. Martínez maakte het feestje voor de Amerikaanse formatie compleet door als tweede te finishen, Bernal eindigt na zes dagen net naast het podium.
Die EF gasten zijn wel fantastisch op de afspraak. Nog veel te vroeg natuurlijk, maar zou het dan toch voor Vaughters?
Bernal wist niet wat hem overkwam. Er bleven zomaar drie EF-fers in zijn wiel hangen. Dat doen ze anders nooit!
Is de reactie van Vaughters al binnen? Die zal vast jaloers zijn dat er opeens wéér zo'n ploeg is die de middelen heeft om deze renners op te stellen. Oh, wacht...
In de laatste 5 km voor het stuk met hekken stond letterlijk elke 5m een volledig uitgedoste bewaker aan beide kanten van de weg daarvoor iets minder.
https://www.cyclingnews.com/news/reputation-of-colombians-affected-by-doping-cases-says-egan-bernal/
de achtergrond cq context van idd het woordgrapje heeft toch een enigzins serieus bedoelde ondertoon. De links illustreren slechts het eea, nb de laatste door Bernal zelf besproken. Vergeet overigens niet dat het Zuid Amerikaanse continent voor grote fietsmerken commercieel interessant kan zijn. Bovendien verbroedert sport niet alleen, het kan ook helpen de armoede te ontsnappen (brood en spelen). En in het land van de koffiebonen zou dat nog wel ns tot niet altijd zuivere koffie kunnen lijden. Zeker nu Bernal als allereerste Colombiaan na decennia de Tour heeft gewonnen. That's it.
Maar je er een WT race van dan is dat meteen over, en krijg je half gemotiveerd ploegen van Cofidis enzo aan de start. Misschien is dit rondje wel precies goed door wat het is, een niet te zwaar tellend rondje waar de zuid-Amerikaanse vlieggewichten elkaar het vuur aan de schenen leggen. Als je al iets verandert, maak het dan maar hooguit .Pro.
Dat is logischer (afgezien van dubieuze financiële belangen) dan weken reserveren om in niet wieler-streken zoals het Midden-Oosten, Turkije of Azië koersen op te zetten.