Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Dylan Groenewegen: “Volgend jaar dolgraag terug in Tour de France”
Interview Op het puntje van de stoel volgt Dylan Groenewegen de sprintritten in deze Tour de France. Als de sprinters in Frankrijk positie kiezen richting de driehoek van de laatste kilometer voelt hij voor de televisie ook de adrenaline door zijn lichaam gieren. Zijn respect voor Mark Cavendish is gedurende deze ronde alleen maar groter geworden. “Ik had niet meteen gedacht dat Cavendish weer in staat zou zijn om zoveel ritten in de Tour te winnen”, erkent de Amsterdamse sprinter eerlijk in een interview met WielerFlits.
Zoals het er nu uitziet gaan, met zondag het spurtersfestijn op de Champs Elysées in Parijs, liefst zes ritten in deze Ronde van Frankrijk in een massasprint worden beslist. Met vier etappeoverwinningen heerst Cavendish als in zijn gloriejaren en met het groen om zijn schouders lijkt het puntenklassement eindelijk weer eens een hoofdprijs te zijn voor de intrinsieke topsprinter.
“Vooraf had ik op basis van het parcours al verwacht dat we de nodige massasprints zouden krijgen”, geeft Groenewegen aan. “Zes of zeven mogelijkheden waren er op papier. Cavendish is in deze Tour heer en meester. De eerste massasprint kwam na een rit die ontsierd werd door een aantal grote valpartijen. Daar wist Tim Merlier te winnen en kwam Cavendish niet aan sprinten toe. De overige vier sprints wist ‘Cav’ glansrijk te winnen. Dat is heel knap.”
Thuis kan Groenewegen genieten van de pure snelheid van Cavendish. “Natuurlijk baal ik wel een beetje dat ik er niet bij ben, maar ik wist dat dit door de schorsing en de privé-problemen thuis rond de geboorte van mijn zoontje een moeilijk jaar voor mij zou worden. Cavendish grijpt in deze ronde op een fantastische manier zijn kans. In Turkije vond ik het al knap hoe hij vier ritten wist te winnen.”
“De Tour de France is echter van een veel hoger niveau. Dan is het nog maar de vraag of het dan weer lukt. Cavendish beschikt in Frankrijk over een ijzersterke trein en een super lead-out, maar hij moet het zelf nog altijd afmaken. Als je een paar jaar niet meer op het hoogste niveau hebt gesprint, is het bijzonder knap dat je dit nu weer kunt. Ik heb daar heel veel respect voor.”
Dylan Groenewegen met materiaalpech in de sprint die Mark Cavendish won in de Belgium Tour. Foto: Cor Vos
Had je verwacht dat Cavendish weer in de Tour van de ene na de andere ritzege zou sprinten?
“Nee, het is voor mij ook een verrassing dat hij alweer zo snel is. Zeker omdat hij zich de laatste seizoenen nauwelijks liet zien in de belangrijke massasprints. Hij is dit jaar bij de perfecte ploeg voor hem terecht gekomen. Deceuninck-Quick-Step heeft hem weer omarmd en geholpen om terug te komen naar zijn oude hoge niveau. Maar vergeet één ding niet, het is nog altijd Mark Cavendish die zelf moet trappen…”
In de slotrit van de Ronde van België behaalde Cavendish zijn laatste overwinning in de aanloop naar de Tour. Juist in die sprint in Beringen geloofde Groenewegen ook in zijn kansen, maar werd de sprinter van Jumbo-Visma teruggeworpen door problemen met zijn derailleur. “Al direct toen ik aanzette, had ik problemen met mijn derailleur. Ik zeg niet dat ik zonder dat probleem Cavendish geklopt zou hebben, maar ik zou toch dicht in de buurt van de overwinning zijn gekomen. Voor het eerst had ik weer het gevoel dat ik in de finale nog fris was en overschot had. Dat mijn intuïtie in de sprint klopte en dat ik de kracht om een snelle sprint neer te zetten.”
Denk je dat je in deze Tour een rol van betekenis in de sprints had kunnen spelen?
“Op basis van het gevoel dat ik in de Ronde van België had, geloof ik wel dat ik me had kunnen meten met de besten. Maar dat is natuurlijk makkelijk praten van thuis uit. Een Tour met zoveel massasprints biedt voor mij natuurlijk de nodige kansen. Maar het was dit jaar gewoon niet realistisch dat ik van de partij zou zijn. Volgend jaar wil ik er wel weer dolgraag bij zijn. Voor een sprinter is de Tour toch veruit de belangrijkste wedstrijd van het jaar. Al is het nog even afwachten op het parcours voor 2022 en hoeveel kansen er dan voor de sprinters zijn.”
Wat gaan je doelen voor het najaar worden?
“Ik kom net van een trainingskamp in Spanje. Daar heb ik goed kunnen werken en ook veel trainingen achter de scooter van mijn vader gedaan. Ik voel me weer op het niveau waar ik wil staan. De komende maand zijn de Ronde van Denemarken en de Benelux Tour belangrijke doelen, waar ik hopelijk kan mee doen voor de ritzeges. En ook naar de EuroEyes Cyclassics Hamburg wil ik speciaal toeleven. Ik vind het ook een mooie uitdaging om daar mijn derde plek uit 2017 te verbeteren.”
De giro al wat wedstrijdritme op gedaan. NK was hij erg sterk.
Of hij de tour gaat rijden weet ik niet. Maar je ziet deze tour al wel dat je niet een hele ploeg nodig hebt om resultaten te halen.
Ik zie maar heel weinig mensen die zeggen dat Groenewegen er niks meer van kan - wel dat hij weer op (wereld)niveau moet komen. Dat lijkt me terecht.
"Maar je ziet deze tour al wel dat je niet een hele ploeg nodig hebt om resultaten te halen."
Eh, met wie zullen we deze ronde Groenewegen eens vergelijken? Pogacar? Nee. Cavendish? Ja. En waarom wint die zo veel? Heb je die leadout trein gezien?
Voor etappezeges in grote rondes hebben ze Groenewegen niet (meer) nodig.
Met de multifunctionele van Aert, Roglic, Kuss, Vingegaard etc. hebben ze betere renners tot hun beschikking.
Mocht Dylan zijn oude vorm weer terugvinden zou het mij niet verwonderen als 2022 zijn laatste jaar wordt bij TJV. Een massasprinter haalt zijn publiciteit en punten ook vooral uit de grote rondes. Rijd je die niet dan daalt je marktwaarde en Dylan wil nog wat langer geld verdienen.
Groenewegen is hier de uitzondering Ze hebben hiervoor eigenlijk alleen Freire gehad en een grotere tegenpool qua fietser is bijna niet mogelijk.
Verder hebben ze ook nog Dejongh gehad, Hunter (al was die meer leadout voor Freire), Renshaw, ...
Buiten de Tour hadden ze ook nog jongens als Graeme Brown, Theo Bos, Michael Matthews, Max Van Heeswijk, ... als snelle mannen, dus het was echt niet al klimmers wat de klok sloeg.
Het grote verschil is echter dat Groenewegen een last is voor de klassementsambities van de ploeg. McEwen, Freire, Van Aert,... zijn allemaal mannen die massasprints winnen zonder dat ze iemand in steun nodig hebben en ook in de bergen hoef je niet naar hen om te kijken om ze binnen tijd te laten eindigen. Bovendien zijn ze allen niet te beroerd om een handje toe te steken bij het werk voor de klassementskopman.
Groenewegen is van het type Petacchi, Cipollini, ... Razendsnel, maar 24/7 de voltallige ploeg rond hen nodig, ofwel om de sprint te piloteren, ofwel om ze de bergen over te trekken.
De Rabo-sprinters zijn meer van het genre Zabel en Sagan. Die trokken op hun eentje hun plan, sprokkelden zelf hun uitslagen bij elkaar, trokken er zich niets van aan dat het 8 klimmers + zijzelf waren in de selectie en leverden ook nog eens kostbaar werk voor de gele droom van jongens als Vinokourov, Ullrich, Riis, Klöden, Sevilla, Basso, Majka,...
Verwacht weer een megasterke Tourploeg (zonder Dylan)
kopmannen (K): Roglic, Vingegaard
schaduwkopmannen (S): Kruijswijk, Foss, Dumoulin(?)
meesterknechten (M): Kuss, Van Aert*, Dennis, Oomen, Bouwman, Gesink
Giro.... K: Kruijswijk, S: Foss, M: Bouwman, Oomen
Tour.... K: Roglic, S: Vingegaard, M: Van Aert*, Kuss, Dennis, Gesink, Dumoulin(?)
Vuelta.... K: Roglic, S: Kruijswijk, M: Kuss
Edit: terechte kritiek Michiel, ik kom niet uit de puzzel.
Vingegaard zal kopman willen zijn, anderzijds zal Jumbo alles op alles willen zetten om de Tour te winnen en waarschijnlijk kan/wil Vingegaard nog geen twee grote rondes aan. Dumoulin is een groot vraagteken en ik denk dat hij zelf nog niet weet wat hij wil met zijn carrière. Mijn benamingen kunnen per renner per koers verschillen. Zo zie ik Kruijswijk nog wel een keer als absolute kopman uitgespeeld worden en een andere keer als schaduwkopman/meesterknecht. Van Aert met een * betekent: speciaal geval, namelijk vrije rol of kopman voor etappezeges/groene trui.
Roglic en Van Aert zijn twee van de beste vijf renners in de wereld. Roglic is dus kopman in de bergen en Van Aert in de sprints en de tijdritten. Van Aert kan zo voor de groene trui gaan, met iets meer steun en minder verantwoordelijkheden in de bergritten dan de voorbije jaren. Laporte moet daarom mee, ook op publicitair vlak is dit interessant. Vingegaard heeft bewezen kopmanwaardig te zijn, dus hij wordt medekopman naast Roglic. Dennis kan wat Castroviejo deze Tour doet, dus die moet uiteraard mee.
Tour 2022: Roglic, Vingegaard, Kuss, Gesink, Dennis, Van Aert, Laporte, Martin.
Dumoulin, Kruijswijk en Groenewegen mogen zich dan heruitvinden in de Giro, samen met Foss die zich daar verder mag ontwikkelen. Martin, Dekker, Bouwman en Affini in steun.
Roglic voor Geel (in steun Vingegaard, Kuss, Dennis, Gesink)
Van Aert voor Groen (in steun Laporte, Dennis, Martin)
Roglic of Vingegaard voor Bollen
Vingegaard voor Wit (met Pogacar het meest lastig)
Jumbo voor Ploegenklassement