Denifl geeft bloeddoping toe voor de rechter: “Ik ben geen crimineel”
Stefan Denifl (32) heeft in de rechtbank van Innsbruck andermaal bevestigd dat hij tijdens zijn actieve loopbaan bloeddoping heeft gebruikt. De Oostenrijker maakte deel uit van Operation Aderlass, waarbij arts Mark Schmidt de spil was. “Ik ben geen crimineel”, zei Denifl in de rechtbank.
“Ik wilde mijn oude niveau halen, maar zonder doping lukte dat niet”, aldus de geschorste coureur uit Tirol. Denifl zei ook dat in het profwielrennen prestaties gevraagd worden, die normaal niet nodig zijn. Daarnaast zouden teams op de hoogte zijn van de praktijken van valsspelers. Denifl voelde zich daardoor genoodzaakt om mee te doen met de andere dopeurs. “Ik had zonder doping geen contract meer kunnen krijgen”, vertelde hij.
Het proces tegen Denifl begon vandaag en gaat op een later moment verder.
Mogelijke gevangenisstraf
Denifl moet voor de rechter verschijnen, omdat hij aangeklaagd is voor dopinggebruik (naast bloedtransfusies zou het ook gaan om groeihormonen) en commerciële sportfraude. Denifl verdiende naar verluidt een half miljoen euro, waarmee hij ook zijn dopingpraktijken financierde. Aangezien in Oostenrijk het gebruik en handelen in doping verboden is, wordt hij ook verdacht van een financieel delict. Hem hangt een jarenlange gevangenisstraf boven het hoofd.
De UCI heeft Denifl naar aanleiding van zijn betrokkenheid bij Operation Aderlass voor vier jaar geschorst. Daarnaast zijn uitslagen tussen 2014 en 2019 geschrapt van de voormalig ritwinnaar in de Vuelta a España.
"«Ich bin kein Verbrecher», beteuerte der Tiroler vor Gericht. Im Profiradsport würden Leistungen verlangt werden, die normal nicht mehr möglich seien, sagte Denifl. Er behauptete, dass die Teams Bescheid wüssten und, dass im Radsport viele Athleten dopen. «Ich hätte ohne Doping keinen Vertrag mehr bekommen», so der Tiroler."
Hard aanpakken in de sport (wat mij betreft levenslang), maar ik heb liever dat andere mensen in de bajes terecht komen (van tasjesdieven tot witteboordencriminelen)
Verder uit de praktijk; een werknemer aan de lopende band kan het niet bijhouden en zet de band langzamer wat niet mag. Ook is hij ziek maar meld zich niet ziek omdat de baas dan zijn bonussen intrekt.
Baas gooit hem eruit omdat hij de band langzamer had gezet.
Verweer bij rechter: ik heb een gezin, er is voor mij vrijwel nergens werk en voor mijn leeftijd wat algemeen bekend is. Heb gezin, hypotheek en kan met normaal loon net rondkomen. Extra kleding kinderen en schoolreisjes betalen we van mijn bonus. Dus ziekmelden kon ik niet want hoe zou ik dat moeten verkopen aan mijn kinderen. Ik wilde blijven werken maar kon door ziekte het hoge trempo niet aan en zette de band langzamer.
Rechter: Ontslag is onterecht. Werkgever dient te verbeteren mbt goed verantwoord werkgeverschap en moet bonus uitbetalen omdat de man niet ziek is geweest,
Ofwel hetgeen Denifl hier aanhaalt dat hij anders geen contract meer zou krijgen kan bepalend zijn. Immers het is bekend dat dit vaker voor komt. Zijn al veel gevallen van bekend van vergelijkbare situaties. Nu kan de rechter zeggen: Maar dan bent u niet mer geschikt om prof te zijn en veroordeelt volgens de regel.
Of hij zegt. De rechtbank erkent uw bijzondere situatie en de prestatiedruk in deze wereld waar velen aan ten onder gingen. U bent schuldig en krijgt straf. 6 maanden schorsing
Ipv 3 of 4 jaar. Reden; de rechter acht dit verzachtende omstandigheden. De renner moet dan maar zien dat hij na die 6 maanden nog ergens een contract krijgt dat dan weer wel.
Alleen zoals in het gewone arbeidsrecht zoals in voorbeeld zo zal een rechter in deze situatie niet oordelen. Dan moeten er wel enorm dwingende omstandigheden hebben plaatsgevonden waardoor het grove dwang en kneveling was.