Denen blijven pechvogel Jan-Willem van Schip voor in Arno Wallaard Memorial
Stian Rosenlund heeft de Arno Wallaard Memorial op zijn naam geschreven. De Deen van AIRTOX-Carl Ras won de sprint van een kopgroep van drie voor zijn landgenoot Daniel Stampe. Jan-Willem van Schip zat ook mee, maar had in de laatste rechte lijn een kettingprobleem en moest genoegen nemen met de laatste podiumplaats.
De Arno Wallaard Memorial vond dit seizoen plaats in het najaar in plaats van het voorjaar, maar aan het parcours was niet gesleuteld. De renners reden eerst twee grote omlopen door de Alblasserwaard om in de finale nog vijf kortere rondjes van 6,5 kilometer af te werken in en rond Meerkerk.
Kopgroep van drie
Er stond redelijk weinig wind, waardoor de boel lang bijeen bleef. Aan uitvalspogingen geen gebrek, maar door het hoge tempo was niemand in staat om weg te rijden. De koers brak pas open toen er op zeventig kilometer van de finish een grote valpartij was. Veel renners werden opgehouden, met een verbrokkeld peloton tot gevolg. Uit het voorste deel reden Stian Rosenlund (AIRTOX – Carl Ras), Daniel Stampe (BHS-PL Beton Bornholm) en Jan-Willem van Schip (Parkhotel Valkenburg) weg.
De drie reden reden lang samen vooruit, maar vanuit het peloton was de nodige controle. Vooral VolkerWessels en Development Picnic PostNL verrichten veel werk om het koptrio binnen schootsafstand te houden. Binnen schootsafstand bleven Rosenlund, Stampe en Van Schip, maar ze lieten zich niet zomaar terughalen. Bij het ingaan van de slotronde hadden ze nog altijd achttien seconden.
Pech voor Van Schip, Rosenlund wint
Dat bleek genoeg om vooruit te blijven. Het zou een sprint worden met drie, maar nog voordat die sprint echt ingezet kon worden, kreeg Van Schip af te rekenen met materiaalpech. Zijn ketting liep vast. De Nederlander zou het euvel nog net op tijd kunnen verhelpen om de derde plaats te behalen, maar voor de zege ging het tussen Stampe en Rosenlund. Die laatste trok aan het langste eind en pakte de zege.
Wat gek trouwens om nog zulke smalle stuurtjes en zelfs verbouwde zadelpennen te zien, dacht dat niet meer mocht.