Niels Bastiaens

• dinsdag 21 oktober 2025 om 07:32

Interview De eerste klassementscross in Ruddervoorde is nog maar net achter de rug, en toch zit 100% veldritploeg Crelan Corendon nu al op 11 overwinningen en 27 podiumplaatsen. Het team van operationeel manager Thomas Sneyers blijkt voorlopig het sterkste blok in de cross, zowel bij de mannen als vrouwen. Verschieten ze hun kruit te vroeg? Wij vragen het aan ploegleider Kris Wouters.

Dat de ploeg die 11 overwinningen met zeven verschillende renners behaalde, toont hun sterkte in de breedte aan. Het verleidde Pauwels Sauzen-Altez Industiebouw-ploegmanager Jurgen Mettepenningen tot de uitspraak dat hij ‘ook terug aan een blok zal moeten bouwen, om daar iets tegenover te zetten’. De groenhemden spelen geregeld het ploegenspel, iets waarmee ze de concurrentie angst inboezemen.

“Ons management heeft ervoor gekozen om het blok renners waar we de afgelopen jaren mee hebben gewerkt te behouden, en de renners op de best mogelijke manier te ondersteunen”, zegt Wouters. “Daar zijn we vorig jaar al de vruchten van beginnen te plukken, maar nu helemaal. We hebben een heel goede groep. Vorig jaar is onze kopman, Laurens Sweeck, veel meer beginnen winnen dan zijn lastige seizoen daarvoor. Dat heeft een positieve ‘vibe’ in de ploeg gebracht en dan kan iedereen net iets meer.”

Te vroeg gepiekt?
Enerzijds is het knap dat de troepen van Wouters die aantallen nu al kunnen voorleggen, maar pieken zijn renners niet te vroeg? “Het seizoen is al zo kort. Het is vroeg, maar hoe beter je scoort in de eerste crossen, hoe positiever je de volgende wedstrijden ingaat. Je hebt die podiumplaatsen maar beter al binnen. Als je weken moet wachten op de eerste zege of podiumplaats, dan zal er meer druk bij komen kijken. Terwijl wij nu gewoon de positieve sfeer kunnen doortrekken. Dat is mentaal een groot verschil in zo’n groep.”

Norbert Riberolle won een belangrijke prijs – foto: Fotopersburo Cor Vos

Commercieel is het op papier slim gezien: nog voor Wout van Aert en Mathieu van der Poel zich op het crossen storten, heeft Crelan-Corendon al een deel van de koek binnen. “Daar ben ik het deels mee eens”, zegt Wouters. “Het klopt dat de concurrentie nog groter zal worden naar mate de crossen belangrijker worden. Maar dat maakt deze overwinningen niet minder waard. Scoren is scoren. Dus moeten we niet bij elke zege een kanttekening maken dat we enkele supercoureurs missen. Dat geeft de indruk wat we onze crossers onderwaarderen”, benadrukt Wouters. “De cross is nu juist heel mooi en spannend.”

“En trouwens: ik hoop en denk dat we in december nog altijd in beeld gaan komen. Misschien winnen we dan niet of minder, maar als we in beeld komen en mee de cross maken, zijn onze sponsors ook content. Richting de kampioenschappen kan er bij onze renners nog wel iets bij. Ik denk niet dat ze al aan 100% zitten. Wellicht wel aan 95. We moeten er niet flauw over doen, anders win je niet zo veel.”

Eén verrassing
Net als de kampioenen die Wouters noemt, kunnen de renners van Crelan-Corendon een volwaardig wegprogramma rijden. Dat doen ze bij de continentale opleidingsploegen Fenix-Deceuninck en Alpecin-Deceuninck, in een structuur op hoog niveau. In welke mate draagt dat bij aan hun succes? “Dat is individueel gebonden. Op Emiel (Verstrynge, red.) na rijden al onze renners hun wegprogramma in functie van de cross. Op die manier worden ze niet het hele jaar mentaal belast. Maar door te koersen in een heel positieve sfeer en veel samenhorigheid, hebben ze wel een grotere motor dan renners die dat niet doen.”

De winter van Vandebosch is dag en nacht verschil – foto: Fotopersburo Cor Vos

Wat ook opvalt: veel van de renners waar de ploeg mee scoort, zijn nog altijd bitterjong. Wie is dan de grootste verrassing? “Ze doen het allemaal goed. In vergelijking met vorig jaar is het bij Toon Vandebosch dag en nacht verschil. Witse Meeussen had toen een blessure, en laat nu ook beter zien wat hij kan. Maar ik had hen allemaal wel op niveau verwacht, na het zien van de trainingen. Dan ben ik nog het meeste verrast dat Marion Norbert Riberolle ook op snelle parcoursen als Ruddervoorde kan winnen. Dat belooft.”

De belangrijkste man die nog niet wist te winnen, is kopman Laurens Sweeck. “In Essen was het zonder zijn lekke band in de slotfase wellicht al prijs geweest”, riposteert Wouters. “Vorig jaar heeft hij na Mathieu van der Poel de meeste crossen gewonnen. Dat zal vroeg of laat wel terug lukken. Uiteindelijk is het vooral belangrijk dat iedereen in de ploeg elkaar iets gunt. Als je vandaag voor een ander rijdt, komt dat morgen wel terug. Laurens is al belangrijk geweest voor het team, en dat betaalt zich nog wel uit.”

65 podiumplaatsen
Bij de concurrentie klinkt intussen de hoop dat het wedstrijdbeeld zal veranderen naar mate de crossen zwaarder worden, maar daar wil Wouters nog niets van weten. “In een ideaal scenario evenaren we die 65 podiumplaatsen van vorig jaar. Maar ik zou vooral graag regelmatig blijven en nog een paar grote TV-crossen willen winnen. Als je ons team en de vorm van de renners bekijkt, is dat realistisch.”