Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Ploegleider Christoph Roodhooft: “Mathieu gokte op een sprint”
Mathieu van der Poel eindigde in zijn eerste Milaan-San Remo als dertiende. Daarmee was hij zo teleurgesteld dat hij – voorlopig – niet wilde reageren. Dat deed zijn ploegleider Christoph Roodhooft vanavond in zijn plaats. “Eerlijk? We hadden veel meer verwacht van deze Italiaanse koersen.”
“Tot en met het opdraaien van de Poggio liep alles perfect”, vertelt Roodhooft aan Het Nieuwsblad. “Ik dacht toen dat hij zou aanvallen, maar hij deed het niet. En toen Van Aert en Alaphilippe gingen, heeft hij gegokt dat die twee niet zouden wegblijven. Hij dacht dat een compacte groep zou sprinten op de Via Roma.”
“Met het duo Matthews-Benoot en ook nog koppeltjes bij UAE en Bahrain-McLaren dacht Mathieu dat de samenwerking in de achtervolgende groep gunstig zou zijn en de twee vooraan zouden worden gegrepen. Helaas, dat gebeurde niet. Gegokt en verloren. Misschien achteraf dom, maar je kan niet altijd de juiste keuze maken”, zegt Roodhooft.
“Lombardije te zwaar”
De ploegleider van Alpecin-Fenix toont begrip. “We mogen niet vergeten dat het zijn eerste deelname is. Milaan-Sanremo is ook een zware koers.” Roodhooft is niet tevreden van de resultaten in Italië. “De uitslagen zijn niet wat we ervan verwacht hadden. Daar moeten we heel eerlijk in zijn. Het verschil tussen winnen en dertiende worden is soms kleiner dan de uitslag doet vernoemen.”
“Ik ga niet zeggen dat Mathieu minder goed is dan we hadden verwacht, maar de flits die we van hem gewend zijn is er nog niet of hij heeft die flits alleszins nog niets gebruikt. Het is te vroeg om nu al conclusies te trekken, maar het is niet aangenaam.” Met Il Piemonte en de Ronde van Lombardije staan er nog twee Italiaanse klassiekers op het programma van Van der Poel. “Die wedstrijden zullen allicht te lastig zijn, maar het kan nooit geen kwaad om er ervaring op te doen met het oog op de volgende jaren of met wat dit seizoen nog volgt van wedstrijden. Het seizoen is pas gedaan eind oktober.”
Chapeau voor Van Aert
Tot slot had Roodhooft lof voor Wout van Aert. “Zeer straf. Als je de voorbije maanden alle verhalen van de specialisten las dat hij niet meer zijn oude niveau zou halen, dan heeft hij toch wel berenwerk verzet tijdens zijn revalidatie. Dat hij Milaan-Sanremo kan winnen, heeft hij zelf afgedwongen. Chapeau.”
800 meter voor de meet reed ie nog even op kop in de achtervolgende groep, maar hij leek weinig over te hebben. Misschien voelde hij ‘m toen al aankomen en had ie geen zin meer om te sprinten. Normaliter moet ie de meesten uit die groep er namelijk wel op kunnen leggen.
Ben ook benieuwd naar het verhaal vwn MvdP zelf. Meestal winden WvA en MvdP er geen doekjes om als een ander beter is, zie niet in waarom dat veranderd zou zijn.
Alsof Matthieu op het moment van de beslissende aanval nog weet welke toppers er allemaal de Poggio gaan overleven, laat staan welke knechten ze nog in dienst gaan hebben.
Als hij de superbenen van het voorjaar van 2019 was hij gewoon meegesprongen.
Ik weet dat er HEEL VEEL klaar staan om R.EV de grond in te boren als het wat minder gaat (en zal zal zeker nog gebeuren). Jammer allemaal.
MSR rijden is namelijk niet koersen op instict. Het is sparen, sparen, sparen. En als je gespaard hebt nog het bordje van de ander leeg eten. En pas daarna mag je zelf gaan trappen.
Dit is hetzelfde als in een Ferrari kruipen, en de hele weg verplicht achter een vrachtwagen blijven zitten om brandstof te sparen.
Ferrari's zijn gemaakt om gas te geven, te scheuren. En zo is dat met VDP ook. Die is niet geschikt om berekenend te koersen. Die moet chaos hebben, het liefst door zichzelf veroorzaakt. NIet achter de feiten aanfietsen of de koers ondergaan.
Ik hoop dat dit de les is die MvdP meeneemt naar volgend jaar. Aanval op 1 van de Capi, misschien wel met die andere Poel. Van ver, op de verrassing.
Garantie op succes? Dat durf ik hem niet te geven. Maar wel garantie voor een mooie koers, en daarvoor zetten we allemaal de TV aan toch?
Trouwens een rare actie van vdp om als eerste die chicane in de slotkm in te gaan.
1. Als je wil sprinten voor een ereplaats doe je dit niet.
2. Vervolgens houdt hij in (ws omdat hij beseft dat hij van te ver op kop zit) en ontstaat er twijfel als de rest weer aansluit. "Wie pakt de kop nu?"; wat in het voordeel van de leiders speelt
Uiteindelijk wordt vdp overspoeld wat simpelweg toont dat de frisheid weg is. In elke ander geval eindigt hij top 5 vd groep.
Sowieso maakt dit hem niet minder kanshebber voor de volgende jaren. Het zal wel eens bingo zijn.
Ik denk dat je niet kunt "plannen" of je als eerste of als 10e de Poggio opdraait (of bedoel je dat punt niet?). Iedereen wil in een goede positie zitten op dat punt: soms kom je in de wasmachine als eerste boven, soms als 10e, soms als 25e.
En als je een ander punt bedoelde: waar dan precies?
Wat mij wel opviel was de laatste bocht op de Via Roma. Hij zat daar op kop, en liet daar iedereen toch weer voorbij ipv vol de sprint aan te gaan. Want dat was volgens mij het laatste moment om nog iets te doen aan die 2 voorop....
Ik begrijp je eerste punt niet echt.
Waar ik het over had is idd het opdraaien vd via roma. Je kan in de herhaling zien dat hij daar hard de bocht ingaat en ruim voor het peloton uitkomt waardoor hij op 800m op kop ligt. Dat vond ik een rare actie als je je voorbereidt op een sprint.
Dan heb ik je niet goed begrepen en bedoelen we hetzelfde punt... En vinden we het allebei even vreemd.
Neem eens een voorbeeld aan Sagan, Mathieu. Die durft tenminste wel toegeven dat hij niet mee kon op de Poggio.