Bauke Mollema zat in de bergrit naar Cogne mee in de omvangrijke vroege vlucht, maar de 35-jarige Nederlander van Trek-Segafredo kwam in het stuk amper voor. Mollema eindigde als achtste, maar zijn ploeggenoot Giulio Ciccone bleek veruit de sterkste en schreef de etappe op zijn naam. “Dit is echt geweldig”, jubelt de Nederlander na afloop bij Eurosport.
RIDE: Een must-have voor iedere wielerliefhebberMet het Zomernummer van RIDE ben je optimaal voorbereid op de komende wielerzomer. Met dit magazine doe je iedere wielerliefhebber een plezier!
Bestel nu jouw exemplaar
“Ons doel was om hier een rit te winnen”, legt Mollema uit. “Zeker na het verliezen van de roze trui van Juan Pedro López zaterdag. Maar dit is nu al een geweldige Giro, tien dagen roze trui en nu een ritzege! We zijn hier echt heel erg blij mee. Giulio en ik wilden allebei meezitten vandaag. Ik voelde me aan het begin echter niet heel erg goed en moest lossen aan de voet van de tweede klim.”
Mollema bleef zijn eigen tempo onderhouden en raapte zo stuk voor stuk renners op die zich opbliezen. “Op mijn eigen tempo kwam ik in het achtervolgende groepje achter de leiders in de koers. Maar Ciccone was heel sterk, hij heeft een geweldige prestatie geleverd vandaag. De sfeer is heel erg goed in de ploeg en we hebben nog een week te gaan. Wie weet wat er nog komt”, klinkt de Nederlander ambitieus.
7 Reacties
Volgens de Babbelbelg liggen Mol en Ciccone elkaar niet zo maar dit is profsport en Bauke weet een sterke prestatie op waarde te schatten die voor de ploeg na het roze voor Lopez deze Giro al tot een succes maakt.
Zou me niks verbazen. Mollema is de nuchterheid zelve terwijl Ciccone het exacte tegenovergestelde daarvan is.
… en dan nog twee keer meer verdienen als Italiaans uithangbord en he-le-maal nooit iets voor een ander doen.
Lijkt me speculatie, alhoewel het vast ook geen beste vrienden zijn. Mollema doet ook niet echt aan beste vrienden, dus dat is niet verrassend. Ik denk dat ze samen prima als vrijbuiters kunnen koersen.
@LaPrimavera, wat een onzin. Alsof mensen met twee totaal verschillende karakters elkaar niet kunnen liggen.
Het was een vraag aan Karsten omdat hij dezelfde gedachtegang had als La Primavera. Niet echt een gegronde uitspraak.
Ik denk dat het allemaal wel meevalt. Ik denk dat Bauke en rustpunt is voor de ADHD’ers in de ploeg. Hij geeft rust in de ploeg en hij rijdt wel degelijk voor de anderen