Tadej Pogačar heeft de derde etappe van de Ronde van het Baskenland achter zijn naam gezet. Op de steile slotklim naar Ermualde bleef de Sloveen zijn landgenoot Primož Roglič voor in een rechtstreeks duel. Roglič behield wel het geel.

Op de derde dag van de Ronde van het Baskenland koerste het peloton over 167,7 kilometer van Amurrio naar Llodio (Laudio voor de Basken), waar jarenlang de GP Llodio werd verreden. Onder anderen Julio Jiménez en Luis Ocaña en later David Etxebarria, José Iván Gutiérrez en Samuel Sánchez wisten deze eendagswedstrijd te winnen. In 2012 en 2013 kwam de organisatie financiën tekort voor een 63e editie, waarna de koers van de kalender verdween. Daardoor bleef Santiago Pérez, die tijdens zijn actieve carrière onder meer voor Kelme en Phonak reed, de laatste winnaar op de erelijst.

foto: Cor Vos

Na een heuvelachtige etappe lag de streep bij het heiligdom van Santa María del Yermo, waarvan de geschiedenis teruggaat tot 1634 en dat 350 meter boven Llodio uittorent. De klim ernaartoe is 3,1 kilometer lang, smal en loeisteil. In de eerste kilometer is de hellingsgraad 10,6 procent, in de tweede zelfs 15,8 procent met pieken tot twintig procent. Daarna vlakt het naar 7,2 procent af tot de finish. De ‘Muur van Ermualde’, zoals het geitenpaadje al werd bestempeld, stond hoog op de lijstjes van de punchy klimmers en vooraf werd er dan ook heel wat spektakel verwacht voor deze derde rit.

Zeven vluchters pakken zeven minuten
Met Primož Roglič in het geel werd de etappe om kwart over een op gang gebracht. Op de eerste klim, naar Altube, werd een kopgroep met zes man gevormd. Mikkel Honoré, Larry Warbasse, Oier Lazkano, Daniel Navarro, Roger Adrià en Gotzon Martín sloegen de handen ineen en zij zagen wat later Felix Gall nog aansluiten. Van dit zevental was Honoré het best geklasseerd: na twee dagen stond de Deen 26e op 1:25 minuut van leider Roglič. De vluchters wisten maximaal zeven minuten bij elkaar te rijden, terwijl de ploeggenoten van Roglič het tempo bepaalden. Zij kregen daarbij hulp van Israel Start-Up Nation, dat plannen had met Michael Woods.

In de tweede koershelft begon de voorsprong van de kopgroep terug te lopen. Op weg naar de lastige heuvelzone in de laatste twintig kilometer brak het peloton, waarbij Adam Yates de slag had gemist. Toch kon de groep met de Britse nummer vijf van het klassement snel de aansluiting weer maken. Met nog 27 kilometer te rijden sprong Lazkano weg uit de kopgroep en even later liet ook Honoré zijn medevluchters achter. Het duurde echter niet lang vooraleer het peloton de aanvallers in het vizier kreeg en op de beklimming van de Malkuartu, op twaalf kilometer van de streep, waren alle vluchters bijgehaald.

foto: Cor Vos

Israel Start-Up Nation bepaalde in dienst van Woods het tempo op de klim met pieken tot veertien procent en ook Richard Carapaz, Jakob Fuglsang en Ion Izagirre staken hun neus aan het venster. Maar tot een aanval kwam het niet en dus zou de strijd om de etappezege op de slotklim worden beslecht. Daar zouden Woods en ook Wilco Kelderman zich niet in mengen; tijdens de doorkomst door het smalle, bochtige Llodio kwamen beide renners ongelukkig ten val en daarmee waren hun kansen verkeken. Vlak voor de klim pakten Sergio Higuita, Magnus Cort en Carapaz een kleine voorsprong en ook Ben O’Connor sloot aan.

Muur van Ermualde zorgt voor spektakel
Op de eerste meters van de klim haakte Cort af, terwijl Mauri Vansevenant juist de aansluiting met de drie koplopers probeerde te maken. Maar nog in de eerste 500 meter bracht UAE Emirates het geheel weer samen. Toen de hellingsgraad tot boven de veertien procent begon op te lopen, viel Tadej Pogačar aan. Carapaz en Roglič waren alert en reageerden. Daarmee waren de debatten geopend. Vervolgens demarreerde Carapaz. Terwijl iedereen op het steile bospaadje op de tanden beet, pakte de Ecuadoraan een gaatje. Op een stuk met een stijging tot twintig procent dichtten Pogačar en Roglič de kloof en reden zij samen verder.

Om en om versnelden ze, maar geen van beiden wilde buigen. Toch slaagden Adam Yates, Mikel Landa en Vansevenant erin terug te keren tot bij het duo. Landa toonde zich voor zijn thuispubliek en probeerde het ook eens, maar Pogačar en Roglič sprongen op het wiel. Ook David Gaudu was ondertussen opgerukt. De Fransman had deze rit vooraf aangestipt en viel in de laatste kilometer aan. Toch was hij niet opgewassen tegen het machtsexploot van Roglič. De gele trui zette aan op vijfhonderd meter van de meet en Pogačar ging weer mee. Pogačar nam dan de kop en wist die vast te houden in de dalende laatste meters naar de streep.