Arnaud De Lie ook in Circuit Franco-Belge oppermachtig
Arnaud De Lie heeft het Circuit Franco Belge gewonnen. Hij was na ruim 190 kilometer de snelste van een elitegroep van vijftien man en boekte zo zijn negende overwinning van het seizoen. De altijd nog maar 21-jarige De Lie rekende in de oplopende sprint eenvoudig af met Rasmus Tiller (Uno-X) en Corbin Strong (Israel-Premier Tech).
Oscar Riesebeek (Alpecin-Deceuninck) en Meindert Weulink (ABLOC CT) waren de bekendste namen in een kopgroep van drie die een groot deel van de openingsfase van de koers kleurden. Zij waren op pad met twee Fransmannen, Mathis Le Berre (Arkéa-Samsic) en Célestin Guillon (Van Rysel-Roubaix Lille Métropole). De vier reden meer dan twee minuten weg van het peloton, waar Lotto Dstny en Israel-Premier Tech het tempo bepaalden.
Zwaar lokaal rondje
Alpecin-Deceuncinck koos voor de aanval, nadat ‘s ochtends duidelijk werd dat kopman en topfavoriet Jasper Philipsen ziek was geworden en niet kon starten. Daardoor kwam het gedroomde duel tussen Philipsen en Arnaud De Lie er niet. Of een sprint er kwam, moet blijken op een lastig finalerondje met de Cote du Trieu (1,2 km aan 7,4%), de Cote de l’Horlitin (1 km aan 5,9%) en een oplopende finishlijn. De omloop werd zes keer verreden.

Mike Teunissen in de aanval – foto: Cor Vos
Ruim 80 kilometer voor de finish viel het doek voor Riesebeek en Weulink in de kopgroep, waarna voor de eerste keer een elitegroep wegreed met onder meer Victor Campenaerts, Toms Skujins, Florian Sénéchal en Anthony Turgis. Door Intermarché-Circus-Wanty werd die groep teruggehaald, waarna Mike Teunissen en Dries De Bondt hun kans waagden. Ook die pogingen strandden vroegtijdig.
Sprint niet te voorkomen
Het was daarachter vooral Lotto Dstny dat de controle hield en ook aanvallend koerste, samen met Intermarché-Circus-Wanty en Lidl-Trek. De finale bleek alleen niet lastig genoeg voor een aanvaller of een groepje om weg te rijden. Op de laatste keer Trieu werd het peloton wel uit elkaar gereden, maar bleef alsnog een favorietengroep van vijftien man over.
Daarin was topfavoriet Arnaud De Lie ook nog present, maar ook rappe mannen als Biniam Girmay, Corbin Strong en Rasmus Tiller. Op de oplopende finishstraat in Kluisbergen probeerde Uno-X het De Lie moeilijk te maken, maar hij reageerde attent en had in de laatste 100 meter nog kracht genoeg om ook de sprint te winnen. Met overmacht kwam hij voor Tiller en Strong over de finish.

foto: Cor Vos
Gevolg: in de diepe finale is het gewoon Van Aert tegen een hoop andere favorieten, wat niet te controleren valt. Er rijdt er eentje van weg en Van Aert mag dan het leeuwendeel van het werk doen omdat hij de snelste heet te zijn. Tokio, Imola, Glasgow, zelfs Leuven in zekere zin... Allemaal koersen met min of meer hetzelfde scenario, waarbij de collectieve sterkte van de Belgen totaal geen voordeel heeft opgeleverd.
Niet dat Van Aert in die koersen niet op zijn waarde is geklopt hoor, maar met een andere tactiek zat er misschien wel meer in. Stel je nu eens voor dat de Belgen zelf mannetjes vooruit sturen? En Van Aert zich gewoon moet laten meedrijven terwijl de andere landen werken? Zou hij dan zelf niet frisser zijn in de finale om weg te rijden of te sprinten? Nu droegen ze gewoon de koers, maar spelen ze totaal hun numerieke sterkte niet uit. Ik vind het niet verkeerd om Van Aert als speerpunt te gebruiken, maar wel de tactiek om gewoon mannetjes op te souperen op kop van het peloton met de andere groten in het wiel. Soms zelfs gewoon achter elkaar aan.
Enige uitzondering was Wollongong waar de veel geslepenere Evenepoel de koers zelf in handen heeft genomen, met Van Aert achter zich als breekijzer.
Nu vind ik het EK geen koers van het niveau van de andere kampioenschappen waar Van Aert het zilver pakte. En had Van Aert er op het einde voor het zelfde geld wel over kunnen komen. Maar ook daar stel je je de vraag waarom Van Aert zelf eens niet aanvalt? Laporte (na het cadeau in GW) en Kooij (ploegmaat van de bij TJV op handen gedragen Van Aert) hadden er wellicht niet vol achter gereden, en de rest wist dat ze De Lie in een zetel naar de meet brachten als ze volle bak achtervolgden. Dan is het toch de koerslogica zelve dat Van Aert, 1 van de beste tijdrijders ter wereld, zelf zou demarreren?
Van Aert is gewoon veel te passief en voorspelbaar. Hij moet meer durven verliezen door zijn ploeg beter te gebruiken en dan zal hij vroeg of laat weer die grote zege pakken. De Lie zit voor mij nu nog niet op zijn niveau, maar de jaren beginnen bij Van Aert wel weg te tikken en hoeveel tweede plaatsen moeten er nog volgen?
Knap is het wel hoor, maar beter eentje winnen en 3x niet bij de eerste 5 dan telkens 2de wat mij betreft. En uiteraard is het geen Playstation en dicteren de benen vaak de wet, maar na keer op keer hetzelfde scenario probeer je het toch eens op een andere manier? Eigenlijk verbloemen de wereldtitels van Evenepoel, die hij volledig eigenhandig heeft afgedwongen, de tactische onkunde van de tandem Vanthourenhout-Van Aert, waardoor die voorlopig gespaard blijft van kritiek. Maar met het jonge geweld van Evenepoel, De Lie en Philipsen aan boord kan 'alles-op-de-sprint-van-Wout' niet veel langer blijven duren.