Review Van Nicholas Zephyr: Simpel, maar niet makkelijk
vrijdag 25 november 2022 om 13:00

Review Van Nicholas Zephyr: Simpel, maar niet makkelijk

In de wintereditie van RIDE Magazine lees je het verhaal over de totstandkoming van de Van Nicholas Zephyr. Leuk verhaal, maar geen meter op gereden. Gelukkig kwam er na de deadline van het nummer een bezorger aan de deur met een grote doos: de Zephyr.

Hoeveel kilometers kun je stoppen in twee weken in november in een feestfiets als de Van Nicholas Zephyr? Leuke uitdaging voor het najaar. Tussen de winterse buien door bleek er ruimte te zijn voor drie ritjes. Te weinig om de endorfineverslaving te bedienen, maar genoeg om een indruk te krijgen van de nieuwe fiets.

Zoals we ook in het artikel schreven is titanium waarschijnlijk het best geschikte materiaal om een racefiets van te maken waar negentig procent van de fietsers mee uit de voeten kan. Duurzaam, licht, sterk, stijf. Je hebt een fiets voor het leven.

De Zephyr is zo’n ideale fiets voor rijders die zonder poespas over de weg willen rijden en wellicht hier of daar een stevig schelpenpad (of meer) willen tackelen. Dat was de bedoeling van de designers en die bedoeling is op de weg uitgekomen. Dat merk je al vanaf de eerste trap.

Geometrie

Eerst over de hoeken en de buizen. De geometrie van de Zephyr is gericht op comfort. Dat zie je aan de verhoogde balhoofdbuis, de relatief lage staande buis, waardoor je zadelpen verder uitsteekt en meer flex biedt en de ruimte in het frame voor brede banden. Er past een 35mm in, maar ook een gravelband met fijn profiel.
Dat voel je op de weg terug. Vanaf de eerste trap voel ik me thuis op de fiets. De bochten gaan natuurlijk, het insturen voelt goed. Niet te zenuwachtig; het is geen koersbak. Aanzetten gaat prima, maar hé, ik heb de tijd. Ja, eigenlijk verbaast het me wel: ik had meer aanpassing verwacht van de koersfiets die ik ben gewend naar de comfortracer die de Zephyr is.

Comfort

Titanium staat te boek als comfortabel. In de praktijk zijn het vooral de wielen en banden(druk) die voor het comfort zoeken. Maar het samenspel moet correct zijn, om het beste in de fiets naar voren te halen. Tijdens een wat langere rit blijkt dat de theorie achter de Zephyr ook in de praktijk klopt. De mindere stukken wegdek op mijn trainingsritje gaan bijna ongemerkt voorbij, dankzij de dikke banden (32mm) die zijn gemonteerd. Mijn kruissnelheid laat zien dat het niet ten koste gaat van de effectiviteit.

Rupsje Nooitgenoeg in mij was een beetje kriegel toen hij zag dat de fiets was afgemonteerd met Shimano 105 mechanisch, maar dat rupsje moet zijn mond houden. Dat spul rijdt echt verbazingwekkend goed. Ik blijf de shifters lelijk vinden, maar ze pakken wel erg lekker vast. De gebruikte wieltjes (Mavic Aksium) zijn ok, maar ik zou er een mooie set bijkopen zodat je er een voor gravelritjes kunt gebruiken. Het enige echte minpunt vind ik het zadel: dat is bol en daar heb ik al een leven lang niks mee. Maar dat is zo persoonlijk.

Optisch

Op de weg doet de Zephyr precies wat hij belooft. Het is een heerlijke fiets. En ook als je ernaar kijkt, is het een plaatje. Zet ‘m in je kamer als een stilleven. Titanium fietsen zijn zo mooi. Kijk je in iets meer detail, dan is het genieten van de speciaal gevormde balhoofdbuis, de verplaatste lasnaden, de bracketpot en de kabels die door het frame zijn geleid. Lees de reportage in RIDE Magazine daarover als je meer wilt weten.

Dus het oog, dat ook iets wil, krijgt waar voor het geld. Daarover gesproken: dat is tegenwoordig altijd even slikken. De fiets in de huidige afmontage kost net iets meer dan 4 mille en dat is wellicht veel geld, maar in de huidige markt gewoon netjes. Voor dat geld krijg je een fiets die, als je zou willen, je leven lang meegaat. Titanium is gewoon onverwoestbaar en dat geldt ook zowat voor de onderdelen die erop zitten.

Na twee jaar sleutelen en testen is de nieuwe Zephyr klaar. De enduranceracer is helemaal up to date. Schijfremmen, kabels binnen het frame, lage aanzet van de achtervork en een prachtige kabelgeleiding.

RIDE Magazine
4 Reacties
25 november 2022 13:23
Onverwoestbaar? Mijn broer pakte ooit met een titanium fiets met 20 km/h frontaal een paaltje , maar dat was toch echt einde oefening voor het frame.
25 november 2022 18:47
Niet gewoon even een een foto van de hele fiets?
25 november 2022 20:20
Over die 105: toen ik mijn huidige racer kocht een proefritje gemaakt op 105 en Ultegra. Nul komma noppes verschil te merken, behalve in de prijs. Inmiddels zijn we 2.5 jaar verder en doet de 105 het nog steeds perfect.
27 november 2022 16:09
Van Nicholas heb ik destijds overwogen omdat ik dat titanium wel fraai vind, maar jongens toch die prijzen hey. Dat is toch allemaal artificieel joh.

Om te reageren moet je ingelogd zijn.