En route naar de Col de la Loze Challenge: koersen door het hart van de Alpen
foto: Brides-les-Bains Tourisme

En route naar de Col de la Loze Challenge: koersen door het hart van de Alpen

Wie dacht dat koersen op de mooist denkbare plekken louter gereserveerd is voor de profs, zit fout. Nee, de Tour de France heeft haar inschrijving niet opengesteld, maar voor de amateurs bieden Gran Fondo’s en Cyclosportive’s uitkomst. Deze zomer dompel ik mij onder in de wereld van de Cyclo’s, met als eindpunt de Col de la Loze Challenge.

Velen zullen er van gedroomd hebben, of er stiekem nog weleens over dromen: het leven als profwielrenner. Betaald worden om te fietsen, de mooiste plekken per tweewieler ontdekken en meestrijden om felbegeerde overwinningen. Dat is misschien wel erg geromantiseerd, maar het zijn wel enkele lusten van het profbestaan. Het is niet velen gegund, slechts de meest getalenteerden.

Maar, jezelf even profwielrenner wanen, kan op tal van manieren. Misschien wel de meest voor de verbeelding sprekende manier is koersen op de wegen die ook de wedstrijden van de profs kleuren. Tuurlijk, een wedstrijdje rijden op het clubparcours om de hoek kan altijd, maar door het hart van de Alpen over afgesloten wegen rijden, is andere koek.

Fanatiekelingen kunnen bij een Cyclosportive met het mes tussen de tanden koersen – foto: Brides-les-Bains Tourisme

Cyclosportive
Juist daarom zijn Gran Fondo’s en Cyclosportive’s de laatste jaren enorm in opkomst. Eén dag is de openbare weg gereserveerd voor amateurwielrenners en krijg je de kans om te proeven van de spanning en de sfeer in het peloton tijdens een wedstrijd. Het is overigens een typisch gevalletje van wel de lusten, niet de lasten. Want koersen mag, maar is geen vereiste. Het parcours in alle rust afwerken kan dus evengoed.

De Gran Fondo is afkomstig uit Italië. Letterlijk vertaald betekent het zoiets als “grote rit”. De Italiaanse bond definieert het als een rit van minstens 120 kilometer lang, die getimed wordt en met prijzen voor de winnaars in verschillende categorieën. Alhoewel de term Gran Fondo in Italië dus een nogal specifieke lading heeft, wordt hij daarbuiten wat minder strikt geïnterpreteerd.

Het concept van de cyclosportive, zoals het in Frankrijk vaak genoemd wordt, heeft flink aan populariteit gewonnen de laatste jaren. Zo veel zelfs, dat er sinds ruim tien jaar een officieel WK Gran Fondo plaatsvindt, georganiseerd door de UCI. Ondertussen zijn er alleen in Europa al honderden verschillende evenementen om uit te kiezen.

foto: Brides-les-Bains Tourisme

Deze zomer ga ik mij voor het eerst onderdompelen in een dergelijk evenement, om de benen te testen in het hooggebergte. Op één ervaring in de Ardennen na – waar ik na 60 kilometer met een lekke band de koers in rook zag opgaan – is de wereld van Gran Fondo’s en cyclo’s mij nog onbekend. Ik weet dat er talloze verschillende zijn en dat ze onder een groot publiek mateloos populair zijn, maar daar houdt het op.

Col de la Loze
Op zoek naar een mooi doel heb ik eigenlijk maar één wens: het parcours mag best pittig zijn. In mijn zoektocht kom ik al gauw uit bij een tocht die volledig rondom de Col de la Loze draait. De Col de la Loze by Brides-les-Bains sportive, zoals het evenement voluit heet, is dit jaar slechts aan de derde editie toe, maar kent een parcours wat zomaar de koninginnenrit van de Tour de France had kunnen zijn.

Alhoewel het evenement verschillende parcoursen kent, ga ik voor de langste van het stel: de ultimate. De route voert tweemaal over de enkele jaren terug geopende col, met zijn top op 2.305 meter hoogte. Met zijn 117 kilometer en 4.377 hoogtemeters voldoet de rit dan ook meer dan prima aan mijn enige eis. Sowieso vertellen deze cijfers maar de helft van het verhaal, want vooral enkele loeisteile stroken kort voor de top maken de Col de la Loze erg lastig.

In 2020 maakte het grote publiek voor het eerst kennis met deze nieuwe Alpenpas. De beklimming was dat jaar gelijk het hoogste punt van de Tour en loste zijn hoge verwachtingen met verve in. De slotklim ontaardde in een man-tegen-mangevecht, waar de groep der favorieten compleet uit elkaar spatte. Een meer dan uitdagende beklimming dus.

Het parcours eindigt op de top, maar na de finish is de dag allerminst voorbij. Zoals het iedere degelijke cyclosportive betaamt, wordt er namelijk afgesloten met een pastaparty en livemuziek. Ook een dag voor de fietsende Bourgondiërs dus.

Voor wie 117 kilometer niet genoeg is, staat er de dag tevoren al een extra uitdaging klaar. Alle deelnemers kunnen namelijk ook mee doen aan een optionele klimtijdrit, op de beklimming naar Pralognan-la-Vanoise. Met meer dan 21 kilometer en 910 hoogtemeters een stevige opwarming.

Een van de steile stroken van de Col de la Loze – foto: Brides-les-Bains Tourisme

Voorbereiding
Alhoewel ik best wat ervaring heb met hard trainen, wedstrijden rijden en bergen op fietsen, is de combinatie van die drie nieuw voor me. De komende periode ga ik leren hoe zo’n sportive in zijn werking gaat, hoe je je erop kan voorbereiden en wat je nodig hebt om een mooie uitslag te rijden.

Met nog iets minder dan drie maanden te gaan is er zat ruimte om te trainen. Maar wat moet je nog meer weten om mee te kunnen doen tijdens een Gran Fondo? En hoe kan ik me voorbereiden om op de Col de la Loze een mooie uitslag te rijden? Dat ga ik de komende periode uitzoeken in deze reeks verhalen.

Verantwoording:
Brides-les-Bains is partner van WielerFlits en ondersteunt op deze manier ons platform. Een redacteur van onze site gaat op uitnodiging de Col de la Loze Challenge rijden en schrijft aan de hand van zijn ervaringen deze verhalenreeks.

Om te reageren moet je ingelogd zijn.