Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Team BikeExchange steekt hand in eigen boezem: “Te veel op Yates en Matthews gewed”
Het was niet het jaar voor Team BikeExchange. De mannen eindigden als zestiende van de negentien WorldTour-teams, terwijl de vrouwen negende en laatste werden. Teammanager Brent Copeland legt bij Cyclingnews uit hoe dat komt. “Bij de mannen hebben we te veel op twee renners gewend en de vrouwen waren heel ongelukkig, met de blessure van Amanda Spratt erbovenop.”
Yates en Matthews
Bij de mannen had Copeland zijn ploeg gebouwd rond kopmannen Michael Matthews en Simon Yates. Alleen de Brit wist twee keer te winnen en als derde te eindigen in de Giro d’Italia. Bling was zeer constant, maar hij won alleen niet. “Simon deed een geweldige Giro, maar zijn val in de Tour de France hinderde hem de rest van het jaar. Als dat een van je scorende mannen is en die krijgt te maken met blessures of incidenten, dan weet je dat je punten gaat verliezen. Dat was een bewust risico.”
Het droge seizoen voor Matthews was zijn eerste in zijn twaalf jaren als prof. Dat terwijl hij misschien wel de beste ondersteuning in jaren had. “Michael heeft zo veel energie in zijn pogingen gestoken, hij is zo’n goede professional. Maar toch lukte het hem niet om te winnen, waar we toch op gehoopt hadden”, stelt de Zuid-Afrikaan. “In veel races kwam hij in finales renners als Wout van Aert en Mathieu van der Poel tegen, die qua karakteristieken op hem lijken. Zij waren dit jaar simpelweg beter dan Matthews.”
Matthews kende een redelijk goed jaar, maar hij zocht tevergeefs naar een zege – foto: Cor Vos
Vrouwen kennen pechjaar
Na het vertrek van toprenster Annemiek van Vleuten, viel de vrouwenploeg van BikeExchange in een gat. “Onze dames waren gewoonweg extreem ongelukkig dit jaar”, legt Copeland uit. “De vernauwde liesslagader bij Amanda kwam ook pas tegen het einde van het seizoen aan het licht. Gezien zij onze teamleider was, is het haar vanwege het fysieke ongemak niet gelukt om te excelleren. We hebben nu geleerd dat je een ploeg niet aan één topvrouw kunt ophangen. We hadden in 2021 geen plan-B.”
Daar heeft de teammanager overigens nog wel werk aan de winkel. Met Grace Brown (FDJ Nouvelle Aquitaine Futuroscope) en Sarah Roy (Canyon SRAM) vertrekken twee sterke rensters en Janneke Ensing en Lucy Kennedy zwaaien af. Daarnaast staat kopvrouwe Spratt de eerste maanden van 2021 nog buitenspel vanwege heer revalidatie. Inmiddels werden er met Kirsten Faulkner, Nina Kessler en Ruby Rosemann-Gannon drie nieuwe rensters aangetrokken. Daar moet nog wel het nodige bij.
Spratt kwam pas aan het eind van het seizoen achter haar slagaderprobleem – foto: Cor Vos
Beter presteren in 2022
Samen met de staf en renners heeft Copeland het jaar geanalyseerd. De verbeteringen en fouten zijn duidelijk, waardoor het team komend jaar weet wat het te doen staat. “Ik voel nu al dat we komend jaar sterker voor de dag komen. Op ons jongste trainingskamp voelde ik ongelooflijke positieve energie en enthousiasme bij zowel staf als renners. De mannen en vrouwen willen zich tonen, dat ze kunnen winnen en dat ze het waard zijn om op dit niveau te koersen. Het frustreert dat het in 2021 niet lukte.”
Naast Kessler rijdt er met Jan Maas volgend jaar nog een Nederlander bij de ploeg, die dan BikeExchange-Jayco heet.
Plus als je van die schoftelijk lelijke shirt maakt, als dit jaar, dan vraag je er ook om.
En om heer eerlijk te zijn is het ook geen best team Yates en Matthews zijn prima, maar de rest zijn ook geen veel winaars.
Zo'n Durbridge rijdt ook al jaren geen deuk in een pakje boter en een aantal talenten komen er niet helemaal uit.
En wat misschien ook wel een teken aan de wand is, is dat Haig eindelijk de kans krijgt bij een andere ploeg en je nu ziet hoe goed die is. Hadden zijn best meer uit kunnen krijgen bij Mitchelton destijds
Maar goed ondanks alles vind ik het wel een sympathieke ploeg, maar alsjeblieft Copeland als je dit leest huur betere mensen in voor shirts.
Staat bovenaan de lijst met renners die het minste uit hun talenten halen.
Moet zich kapot schamen met zijn erelijst als je het vergelijkt met zijn kwaliteiten.
Koerst ook met het verstand van een konijn.
Volgens mij kan die beter eens volop voor de aanval beginnen kiezen. Afwachten en mikken op zijn sprint levert zelden winst op, want de WvA’s en MvdP’s zijn niet alleen sneller, ze zijn meestal ook al lang weg voor Matthews überhaupt aan sprinten toekomt.
Gewoon eens durven om met zijn kop tegen de muur te lopen. Misschien win je dan ook geen grote koers, maar dan heb je tenminste wel gekoerst i.p.v. te zitten wachten in het peloton om naar een ereplaats te sprinten. En zijn ‘beste ondersteuning in jaren’ kan dan misschien ook zelf eens een mooie overwinning uit de brand slepen als vrijbuiters.
Zonder een goeie groepsgeest lukt het zelden in een teamsport, maar een manager moet natuurlijk ook verder kijken dan "sfeer is gut". Als het voor hen belangrijk is om engelstalige kopmannen te hebben (te begrijpen, sponsorsgewijs), dan hadden ze vroeg genoeg eens hard aan de mouw van Ewan of Sam Bennett moeten trekken. Een (echte) sprinter kan veel druk wegnemen bij de rest van het team. (Hayter, Adam Yates en Pidcock lijken verankerd aan Ineos, Cavendish is te risicovol en voor de rest zie ik geen winnende opties)
Behalve tijdrijder Sobrero zijn er ook geen echte kwaliteitsinjecties voor komend jaar of die colombiaan moet uit zijn slof schieten en dan zie ik niet echt een enorme stijging op de ladder voor de ploeg.