Ongeloof bij dsm-firmenich PostNL na een-tweetje en gele trui: “Dit is het koersinstinct van Bardet”
Video Ongeloof en blije gezichten bij dsm-firmenich PostNL na de finish in Rimini, waar de ploeg met Romain Bardet de openingsrit van de Tour de France wist te winnen. Een hoofdrol was er voor Frank van den Broek, maar ook voor ploegleider Matt Winston, die Bardet de vrijheid gaf om aan te vallen op – wat later bleek – het beslissende moment. “Ons doel om voor dagsucces te gaan is er nog altijd en dat verandert nu niet”, aldus Winston in gesprek met WielerFlits.
“We hadden het doel om meteen onze stempel te drukken op de Tour”, begint de ploegleider van de Nederlandse ploeg. “Frank deed het heel goed door in de ontsnapping te zitten, hij deed goed werk daar. Romain voelde zich ook heel goed, op een van de laatste beklimmingen voelde hij dat hij de sprong kon maken. Toen vroeg ik of Frank wilde stoppen met rijden, om op Romain wilde wachten. Het kostte wat kracht tot de finish, maar ze hebben het geweldig gedaan.”
Met een ritzege, de gele trui, de groene trui en de witte trui kan de Tour al bijna niet meer stuk voor dsm-firmenich PostNL. Al wil Winston daar, ondanks de euforie, niet in meegaan. “We blijven er elke dag voor gaan”, zegt hij. “Ons doel om voor dagsucces te gaan is er nog altijd en dat verandert nu niet. We hebben dat vandaag laten zien door all in te gaan tot de finish.”
‘Geen typische rit voor Romain, maar hij leest de koers heel goed’
Ploeggenoot Oscar Onley was ook onder de indruk van Bardet en Van den Broek. “Met drie man gingen we voor een plek in de vlucht van de dag, dat lukte met Frank, en Romain voelde zich daarachter goed. Matt Winston gaf hem groen licht om te gaan, en we hadden Frank nog vooraan rijden om te helpen. Dat laat zien hoe goed het instinct is van Romain. Het was geen typische rit voor hem, maar hij leest de koers heel goed.”
“We zijn hier gekomen met ambities, met het doel om ritten te winnen. We zijn ook realistisch, want de Tour gaan we niet winnen. Daarom moeten we onze kansen pakken en dat is vandaag echt gebeurd”, vertelt de jonge Britse klimmer voor onze camera.
Geplaatst als onderdeel van: Tour 2024: Zo blikken verschillende Belgen en Nederlanders terug op hun drieweekse

Niet bij Team DSM-PostNL.
Blijft een apart ploegje. Tijd voor een Nederlandse directeur sportif zou ik zeggen. Dit is niet de eerste keer dat een Nederlandse renner daar gepiepelt wordt.
Koersinstinct? Ga toch fietsen. Vond het al behoorlijk bizar dat Van de Broek moest wachten. En achteraf slaat het al helemaal nergens meer op.
K, helder dan.
« Comme quoi, il y a encore des moments inattendus dans le vélo »
« Je savais Frank très fort devant, je me suis dit que je n’avais rien à perdre. Frank a été remotivé que je vienne devant. Il m’a tiré sur le plat à la fin, c’est un grand talent. On butait avec le vent de face, sur une 2x2 voies, c’était infernal. »
« C’était un de mes buts de carrière, mais j’en avais fait un peu le deuil. ..»
« C’est la première fois que je souris avant le départ d’un Tour de France. Ne pas jouer le classement général, ça m’enlève une pression énorme. Je suis enfin moi-même. Courir sans arrière-pensée, c’était fabuleux. »
Zo zie je maar, de verrassingen in het wielrennen bestaan nog.
Ik wist dat Frank heel sterk was vooraan, ik had niets te verliezen en Frank hervond zijn motivatie weer toen ik kwam. Hij heeft me op het vlakke getrokken, hij is een groot talent. We hadden moeite met de tegenwind, op een 4baansweg, dat was hels.
Dit was éen van de doelen voor mijn carriere, maar ik had het eigenlijk al opgegeven ...
Dit is de 1ste keer dat ik glimlach bij het vertrek van de Tour. Het algemeen klassement laat ik voor wat het is, dat neemt een énorme druk weg. Ik ben eindelijk mezelf. Lekker koersen zonder andere bedoelingen dat is echt héerlijk.
(Dat laatste had ik hier een paar maanden geleden al geschreven. Speelt ook mee dat Frankrijk (en dan vooral Macron en andere machten) voor 1 keer vooral met de Euro, Olympische spelen en nu ook nog de belangrijkste verkiezingen in décennia bezig zijn (en Bardet dus gewoon lekker met rust laten))).