Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Zesde zege op rij voor Wout van Aert na straffe stoot in Loenhout
Wout van Aert heeft nog maar een overwinning toegevoegd aan zijn ongeslagen reeks in deze veldritwinter. De Belgische kampioen boekte in de X2O Badkamers Trofee van Loenhout zijn zesde zege op rij, nadat hij in de laatste drie rondes als een stoomwals rondreed. Michael Vanthourenhout en Toon Aerts mochten mee het podium op in de laatste cross van 2021.
David van der Poel moest het in Loenhout doen zonder zijn geblesseerde broer Mathieu, maar daar liet de oudste van de twee zich niet door hinderen. Hij kende de snelste start van het pak, maar werd snel overvleugeld door onder meer Toon Aerts, Laurens Sweeck en Eli Iserbyt. Wout van Aert koos voor een rustige start, maar schoof in de tweede ronde toch naar voren.
Van Aert kiest voor rustige start
De Belgische kampioen ging met Quinten Hermans en Laurens Sweeck mee, waarna Corné van Kessel en Michael Vanthourenhout ook nog de oversteek maakten aan het begin van de derde ronde. Eli Iserbyt en Toon Aerts, concurrenten in de top van de X2O Trofee, leken er een tactisch spel van te maken. Maar het was van niet beter kunnen bij Iserbyt, die Aerts moest laten gaan en dus ook een goede positie in het tijdklassement zag verdwijnen.
foto: Cor Vos
Bij het ingaan van de vierde ronde hadden Hermans, Van Aert en Sweeck elkaar weer gevonden. Vanthourenhout sloot aan en ook Aerts en Van Kessel kwamen dichterbij in die modderige omloop. Drie ronden voor het einde was het gat nog maar acht seconden. Aansluiten deden zij echter niet, want het waren Van Aert en Vanthourenhout die het gaspedaal diep intrapten. De Belgische kampioen keek niet om en wist ook Vanthourenhout te lossen.
Belgische kampioen is ontketend
Binnen no time had Van Aert een voorsprong van elf seconden, waarmee hij de voorlaatste ronde in ging. Na Boom, Essen, Val di Sole, Dendermonde en Heusden-Zolder was de kopman van Jumbo-Visma dus ook hard op weg naar winst in Loenhout. Hij diepte zijn voorsprong op Vanthourenhout uit richting de halve minuut, terwijl Aerts zich op de derde plaats nestelde bij het ingaan van de slotronde.
Er stond andermaal geen maat op Van Aert, die zonder al te veel risico te nemen de slotronde afwerkte. Zes op zes dus voor WVA in deze winter. Vanthourenhout kwam uiteindelijk op 14 seconden over de finish, Aerts op 27 seconden achterstand.
foto: Cor Vos
X2O Badkamers Trofee in Loenhout 2021
Uitslag mannen
1. 
Wout van Aert
2. Michael Vanthourenhout
3. Toon Aerts
4. 
Corné van Kessel
5. Laurens Sweeck
6. Quinten Hermans
7. 
Felipe Orts
8. Tim Merlier
9. Vincent Baestaens
10. Toon Vandebosch
Echt grote kerels trekken een keertje door in de baggerstrook en zijn 10 seconden los. Op dit moment is het Wout, dan een hele tijd niets, en dan de rest.
realiteit: mecanicien van Bastaens zet de fiets van Baestens voor Iserbyt z'n neus op het moment dat die op z'n fiets wil springen... tja
In de psychologie heet dat een Napoleoncomplex.
Van Aert lijkt een ABC'tje in België.
Bij de dames wordt het door de dominantie van Brand ook steeds minder interessant maar daar hebben we de afgelopen crossen wel mooie dingen gezien van Vos, Van Empel en Vlas, daarnaast blijft Betsema een geduchte concurrente. Vandaag echter was er ook bij de dames weinig aan mede door het ontbreken van Puck en Fem maar ik geef ook vooral af op het zoveelste fantasieloze parcours.
Ik bedoel vooral dat we 't bij de dames ook over 1 nationaliteit hebben. Dat overwicht is meestal nog groter dan het Belgische bij de heren. Ook weinig hoop op beterschap. Je hebt Vas en misschien Backstedt, maar die zie ik eerlijk gezegd niet lang meer in de cross blijven.
Qua spanning hebben ze daar gewoon geluk dat Brand vaker wacht tot de slotronde om weg te rijden, terwijl die dat ook gewoon al in de 2e ronde zou kunnen.
Bij mathieu zie je nog vaak pogingen om te fietsen waar anderen lopen. Of kiezen voor onorthodoxe lijnen. Wout springt liever snel van de fiets om dan te rennen. Geen spektakel maar wel snel.
Maar uiteindelijk is het vooral de "schuld" van de anderen die gewoon niet kunnen volgen
Die paar crossen dat we wel strijd hadden zijn dan weer zo schitterend.
Wat we nu zien is niet beter/slechter dan MvdP zijn seizoenen waarin hij cross na cross met de vingers in de neus won. Of bij de vrouwen momenteel waar een paar Nederlandse dames het onderling uitmaken tot Brand er van wegbrommert.
Enkel voor de die-hard fans van de winnaar zijn dat crossen waar volop van kan genoten worden.
Beide mooi, maar mijn voorkeur gaat uit naar de artiest. Wellicht door mijn opleiding op de kunstacademie ;)
Wout is gewoon geen spektakelman. Een beetje de pijlsnelle huisschilder die met de verfroller aan de slag is, en in no-time je kamer gewit heeft. Maar die levert niet het plafond waar je nog lang vol bewondering en ongeloof naar kijkt...
Mocht dat zo zijn had ie beter kunnen gaan lopen ipv al dat talentvolle gedoe.
Nu zet hij gewoon zijn brommer aan op het moment dat hij wil, rijdt ie weg en zien ze hem bij het podium pas terug. Waarbij de rest zich bij voorbaat gewonnen geeft.
Klopt grotendeels al zou ik de Strade niet meerekenen want Wout en Lamberts wisten dat die nog te vroeg zou komen. Voor wat betreft de rest van het seizoen en de vormpieken die gehaald en gemist werden vond ik zowel Matthieu als Wout te veel met hun spierballen rollen in de Tirreno en kwam Wout door de blindedarm ontsteking pas halverwege de Tour echt in topvorm terwijl zijn eigenlijke doel de eerste week geel pakken + de tijdrit winnen was. Ik vraag mij nog altijd af of daardoor de piekmomenten in het najaar wat verstoord werden. Ook in GB was hij super maar ook super gulzig als ik het zo mag noemen. Soms kun je het ook bij 1 of 2 piekmomenten laten.
Waarom wordt het normaal gevonden om in talloze posts een referentie te moeten lezen naar de gestalte van Iserbyt (waar hij geen invloed op heeft), en vrijwel altijd met een negatieve bijklank. Mag dat nu dus ook met huidskleur, geslacht etc.? Of is dat weer niet toegelaten?
Het idee is dacht ik dat je geen (negatief) onderscheid moet maken op basis van kenmerken waar een persoon niks aan kan doen. Lichaamslengte is een van dat soort kenmerken.
Verder hulde voor jullie site.
Overigens ook hulde voor de site!
Neen, "Dikke Man", het is gewoon ondubbelzinnig discriminerend bully-gedrag om iemand die klein is constant als "tuinkabouter" te bestempelen. Napoleon was in zijn tijd trouwens van gemiddelde lengte - het zijn de Engelsen die dat "napoleoncomplex" gedoe uitgevonden hebben om hun geopolitieke tegenstander te beschimpen. Tijden veranderen blijkbaar niet zo heel erg veel.
De term an sich 'verklaart' ook helemaal niets. Het zou op zijn best gedrag kunnen 'benoemen', maar de bevindingen van wetenschappelijk onderzoek naar dit onderwerp spreken zich veel meer tegen dan dat er consensus bestaat. Mijn eigen interpretatie (als iemand van 1m84) is als volgt: moest ík 1m60 - 1m70 zijn dan zou het mij ook mateloos storen wanneer mensen (vooral alfamannetjes) die groter zijn over mij heen praten en mij een 'napoleoncomplex' toedichten op basis van mijn lengte. Zeker omdat diezelfde alfamannetjes vaak niet doorhebben dat zijzelf het hardst roepen om gehoord te worden.
EDIT: zie net dat Limal de kabouterlengte ontgroeid is.
Maar dan mogen we het straks wel hebben over "de imposante gestalte van Van Aert, die met reuzenstappen door de modder rent" maar dus niet over "de kaboutergestalte van Eli, die met zijn korte beentjes duidelijk tekort komt in de modder". De nieuwe preutsheid slaat ook hier blijkbaar toe.
Tja, misschien heb ik zelf wel een complex. Namelijk dat ik het altijd lachwekkend vind om dat soort kleine kereltjes als "een grote tekeer zien gaan". Ik zou me kapot lachen als bijvoorbeeld Evenepoel zo naar mij zou komen als wat hij deed richting Vermeersch. Het zou iets aandoenlijks hebben, de gedachte van "geldingsdrang" zou niet eens in me opkomen.
Dikke/grote mannen kijken hier denk ik net wat anders tegenaan dan kleine iele mannetjes..
Het zijn dan ook geen alfamannetjes in de goede zin van het woord. Top performers met een positieve bijdrage aan de wereld.
Het zijn loserige trollen met een miserabel leventje die daarom helemaal opgaan in hun internetidentiteit waarop ze kunnen doen alsof ze heel groot zijn en in Italië wonen maar in realiteit nog deprimerender dan Diemen zijn.
https://www.youtube.com/watch?v=i5OvVAFtJ6s
Het zijn dan ook geen alfamannetjes. Die hebben wel meer diepgang dan tot in den treure dezelfde mensen te beschimpen (onder meer op basis van lengte).
Het zijn mensen met zelf een miserabel leventje die daarom helemaal opgaan in hun internetidentiteit waarop ze kunnen doen alsof ze heel groot zijn en in Italië wonen maar in realiteit nog deprimerender dan in Diemen door het leven moeten.
mijn excuses tav de Diemenaren/Diemers/ ??, ik plagieer ook maar wat van deze man
https://www.youtube.com/watch?v=i5OvVAFtJ6s
Mnee, mnee toch niet. Ik ben 1m93 en weeg (afhankelijk van het moment van het wielertoeristenseizoen) tussen de 85 en 90 kilo, maar voel werkelijk geen enkele nood om hier continu stoere praat te lopen verkopen over iele ventjes, lachen om hun geldingsdrang of tuinkabouters die weggedragen worden als baby’s.
Je voortdurend beter willen voelen door een ander naar beneden te halen, lijkt me toch eerder op iets anders te wijzen dan je eigen fysieke gestalte.
In de reactie van Michelangelo zeggen dat eerste zinnetje en de beschrijving van wat hij vindt van "kleine kereltjes die als een grote tekeer gaan" natuurlijk alles. Een superioriteitsgevoel ten opzichte van mannen die kleiner zijn en dat zelf niet (willen) inzien.
Als ik 1,90 was geweest had ik hier geen vraag gesteld maar feit geponeerd, trouwens.
Onze Fugazi hier kent dus geen hol van de pseudoniem waaronder hij hier zijn beter leven [i]lijdt.[/i]
De manier waarop sommigen* sindsdien in zowat elke commentaar spotten met zijn kleine gestalte is gewoon niet goed te praten. Dat het voor enkelen wel degelijk lachen is met de kleine gestalte (en niet louter een G2/3-gebaseerd verhaal) bewijst Michelangelo hier onomwonden in zijn reactie. Ik blijf het daarom volledig eens met poeskescherens en na maanden van niet reageren op de ergste 'tuinkabouter' en aanverwante beledigingen vond ik het nu wel de gelegenheid om dit te doen. Het zal op zich wel niets veranderen, maar discriminatie moet benoemd worden voor wat het is. (en het zal mij worst wezen als er nu 'SJW' of 'cancel culture'-achtige verwijten volgen)
(*let op het woordje 'sommigen' - de meesten zijn gelukkig niet zo obsessief-denigrerend bezig als een Michelangelo)
Als je 't zo leest, zie ik wel een sterk verband tussen het toeschrijven van een Napoleoncomplex en een misplaatst superioriteitsgevoel van bepaalde grote mensen (ik lees hier zelfs 'beter geproportioneerd').
Dikke man, LaDoyenne en Franco gaan helemaal los en introduceren hier de term "tuinkabouters" of het "napoleoncomplex". Maar vervolgens is het allemaal de schuld van die mislukte italiaanse huisschilder, aldus Limal.
Lengte en huidskleur: allebei dingen waar je niet veel aan kunt doen. Maar in tegenstelling tot huidskleur bepaalt je lengte/postuur wat je wel of niet kunt. Kleine mensen kunnen wel vaak ontzettend goed bergjes op fietsen of om een paaltje heen draaien.
Maar klein zijn heeft ook zijn beperkingen. Een klein lijf betekent ook heel vaak dat er geen hele grote motor in past. En ze hebben ook gewoon het probleem dat wild gesticuleren er vooral aandoenlijk of belachelijk uitziet. Een beetje als de Jack Russell die keihard staat te blaffen achter het poortje. Dat ziet er gewoon anders uit dan wanneer een Rottweiler tekeer gaat. Het een is bijna schattig en aandoenlijk, van het andere ben je onder de indruk. Tenminste, zo ervaar ik dat.
Is dat discriminatie? Ik vind van niet. En een intelligente renner als Iserbyt zou zich hier ook gewoon van bewust moeten zijn. Dat niet iedereen onder de indruk is als hij een keer blaft of een scherpe uitspraak doet. Zeker als je hem vervolgens keer op keer niet waarmaakt. Of zelfs gewoon het duel met de groten uit de weg gaat, waar Aerts of Vanthourenhout het wel gewoon proberen. Dan ben je inderdaad die Jack Russell die staat te blaffen vanachter het poortje, maar met de staart tussen de benen naar binnen rent als iemand toch over het poortje klimt.
Die levenslessen lijken dit seizoen langzaam geland te zijn bij Iserbyt; ik vind hem dit jaar echt wel beter te pruimen dan de voorgaande seizoenen. Ik vind het ook goed dat hij nu openlijk heeft toegegeven dat hij de strijd niet aan gaat, maar focust op wat hij wel kan. Maar soms blijft hij met uitspraken komen of dingen doen waar ik de oude Eli in terug zie. Dan wordt hij weer even dat Jackske achter die poort. En daar vind ik wat van.
Maar helaas gaan er dan sommigen helemaal los, en anderen op tilt. En trekken dan de racisme (light) kaart terwijl dat toch echt wat anders is...
Goeie roetjs!
En dat Napoleoncomplex (inderdaad geen goede term) lijkt bij (sommige) kleine mannen op te gaan, maar bij grote mannen zie je soms dezelfde geldingsdrang, maar noemen we het anders. Kortom, graag wat meer fundering van opinie graag;-)
Daarom haak ik af want ik weet dat als van Aert op dit moment ergens start iedereen het nakijken heeft. Totaal geen spanning. De sport blijft te nationalistisch. Europees zal het nooit een hogere sport worden als van de lage landen. Er zit geen groei in, te weinig sponsers, te weinig insteek van de uci en geen jongerentak(ken) in meerdere andere landen.
Maar even serieus, jammer dat MvdP er niet is om er een duel van te maken.
Ook jammer dat de ontwikkeling bij een Iserbyt en een Pidcock geen gelijke tred houdt met die van vAert, al heb 'k nog een sprankje hoop dat die laatste in Fayetteville uitpakt.
En jammer dat vAert de koers puur op vermogen wint, zonder de technische skills en fietsbeheersing waarmee vdPoel het voor de liefhebber nog een beetje boeiend maakte, ondanks dat het in de tweede ronde al beslist was. Nu moeten we het hebben van een slim buitenbochtje.
Begrijp me goed, vAert is een groot kampioen en z'n kwaliteiten zijn onstuitbaar, maar als je 8 seconden pakt op het rechte eind, dan ga 'k stiekem toch een beetje zappen.
Maar hij is niet zo vergroeid met zijn fiets als zijn eeuwige rivaal. En dat zie je terug in de bochten, op balkjes, maar zelfs eigenlijk ook in het zand of op andere plekken waar je net wel/net niet kunt fietsen.
Waarbij ik me niet aan de indruk kan onttrekken dat Wout ook wat verder weg blijft van "de grens", en dus niet nog dat laatste strookje groen op gaat zoeken aan de andere kant van het lint... Wout staat voor degelijkheid, en zal dus niet snel OVER de grens gaan.
https://www.youtube.com/watch?v=N8LFfGicINo
misschien is daar zijn rugprobleem begonnen, en heeft onze filmer het gemist!
https://www.youtube.com/watch?v=Ved7dauxuUU
dat [i]frivole[/i] mis je net bij van aert, ben ik wel met je eens
https://www.youtube.com/watch?v=9n8uL3WFdKY
ook wel leuk dat hij net Kevin Pauwels hinderde,
die ging door, zonder morren...
verbazend eigenlijk, gegeven zijn beneden gemiddelde lengte.
Hij en vdPoel weten waar hun kracht zit, en gebruiken die gedoseerd.
vdPoel benut, naast pure acceleratie, vaak technische passages, gladde bochtjes, lastige afdalingen, zand, een klimmetje waar bijna iedereen van de fiets moet, etc om een gaatje te slaan. Dat is zijn kracht, net iets eerder kunnen accelereren waar anderen nog bezig zijn recht te blijven. Ik vind dat mooi om naar te kijken.
vAert heeft dat surplus vooral in de powerstukken. Niet de eerste acceleratie, maar doortrekken op vol vermogen. Dat was altijd al zo. Hoe meer modder om rechtdoor te rijden en te rennen, hoe dichter vAert en vdPoel bij elkaar zitten. Indrukwekkend om te zien, vooral in de eerste crossen toen vAert tot vrijwel het einde bleef doortrekken, waar de rest al tussen het kader hing. Wat een macht en controle. Maar ik vind dat mindere kijksport.
Neem het EK 2019. vdPoel vs Iserbyt. Die laatste bleef lang in het wiel, maar moest na elke hindernis weer een metertje goedmaken. Op het eind deed hem dat de das om.
vAert zou eerder een lekkere plak modder kiezen om de tegenstander meedogenloos uit het wiel te rijden. Logisch, met zijn power. Maar ik ben wat meer van de vdPoel-methode.
Van Aert: Rijdt gewoon harder dan de rest, alsof hij op een berg in Frankrijk het peloton moet uitdunnen.
Van der Poel: Valt aan, rijdt dan langzaam aan weg van Van Aert (of is opeens 40 seconden verwijderd van de tegenstand) en komt dan aan.
Ik ben te jong om me nog te herinneren hoe Nys dat deed, maar op zich is de manier altijd hetzelfde. Een beetje variatie zou dan beter zijn zoals:
Cross 1: Gewoon harder rijden dan de rest, zoals nu eigenlijk
Cross 2: Een duel uitvechten met iemand anders om uiteindelijk te winnen met 4 seconden voorsprong
Cross 3: Snelle cross waar niemand echt weggeraakt om dan uiteindelijk met 5 naar de meet te gaan voor een "massa"sprint
Cross 4: Terug gewoon harder rijden
Cross 5: Opnieuw een duel, maar dit keer eindigt het op een sprint.
Cross 6: Terug een massasprint
Elke cross op een andere manier, zelfs al is het dezelfde winnaar. Dan kijk je om te zien hoe hij het nu gaat klaarspelen. Dit is absoluut geen verwijt naar de dominante renner, want natuurlijk is het leuker om veilig te kunnen winnen, maar voor de fans is het jammer.
Eigenlijk best slim van de Belgische overheid. Er kon publiek bij crossen zonder Van Aert en Van der Poel, en dan wist je niet wie ging winnen. Nu is Van Aert terug, wordt het weer wat saai en moeten crossen zonder publiek.
Eigenlijk had Wellens, in zijn beperkte topjaren, de beste spreiding. Die won koersen door meteen genadeloos weg te rijden en minuten te pakken, die won door op het slot weg te rijden en die won door de sprint af te wachten en zo te winnen.
Stybar had ook nog wat variatie. Albert en Boom waren dan weer van het snel weg rijden en dan weg blijven, die waren ook saai.
Nu is het meestal vanaf de start volle bak. En ik denk inderdaad dat Niels Albert daarin de trend heeft gezet, maar die was lang zo compleet niet als Wout en Mathieu. Wat dat betreft is de sport heel erg veranderd.
Moet toegeven dat ik niet had verwacht dat we het ooit zouden te weten komen, want het leek niet realistisch dat Van Aert ooit 5 crossen op rij zou gaan winnen.
Maar het is toch gebeurd en de reacties stellen niet teleur. Of zijn teleurstellend voorspelbaar in hun dubbele standaard die men krampachtig probeert te rechtvaardigen. Want bij Mathieu geniet je er toch meer van, omdat er elke ronde een strook is waar hij een meter verder rijdt. Oh mijn god, wat geniet men van die extra meter.
Maar je moet toch toegeven dat het niet echt spannende races zijn voor de overwinning, waar bij de periode dat van der Poel vaak won van Aert toch nog wel in de buurt kon blijven.
Overigens is hier wel een erg groot calimero / snel op teentjes getrapt gehalte. Begint steeds grotere vormen aan te nemen lijkt het (en nee, groot niet in de vorm van lichaamslengte, voordat ik ergens van beticht wordt)
Robbie Madison is er niks bij.
Calimero-gedrag of niet, dat maakt niet minder accuraat. Het bestempelen als Calimero-gedrag zorgt er enkel voor dat je kan bekritiseren/kleineren zonder iets inhoudelijk te moeten zeggen.