Mads Würtz Schmidt kon zijn geluk niet op na zijn etappezege in Tirreno-Adriatico. De hardrijder van Israel Start-Up Nation toonde zich de snelste sprinter van vijf koplopers, die mochten strijden om de ritoverwinning. “Dit betekent alles voor mij. Sinds ik prof ben heb ik nog niet gewonnen, dus dit is een grote opluchting”, vertelt hij.
“Hier heb ik de laatste vijf jaar hard voor gevochten en ik ben hier extreem blij mee”, jubelt de 26-jarige Deen. De zesde etappe leek op voorhand een sprintersrit te gaan worden, maar het peloton schoot te laat in gang. Vooraf hoopte Würtz Schmidt op dat scenario.
“Het was een heel lastige start. Ik had het al geprobeerd, maar de tweede keer lukte het om weg te rijden met deze kopgroep. We werkten heel goed samen en moesten door blijven rijden om het moraal te breken in het peloton”, vertelt hij. “We werkten goed samen en in de finale voelde ik mij goed.”
Als gelegenheidsdrager van de bergtrui, die eigenlijk van Tadej Pogačar is, pakte Würtz Schmidt onderweg vijf punten. Maar daar ging het hem niet om. “De bergtrui was niet mijn doel vandaag. Ik wilde in de kopgroep zitten en zien of we het konden uitzingen tot het einde, om zo te kunnen strijden om de ritzege”, aldus de Deen, die Brent Van Moer en Simone Velasco voorbleef.
De ritzege van Mads Würtz Schmidt zorgt voor grote vreugde bij @TeamIsraelSUN!https://t.co/ddzZWaBY4M | 🇮🇹 #wielrennen #TirrenoAdriatico pic.twitter.com/RmuiXf4ssr
— WielerFlits.nl (@WielerFlits) March 15, 2021
10 Reacties
Dit is toch ook wel echt mooi hoor, wat mij betreft heerlijk één zo’n rit tussendoor.
Inderdaad; een vluchtersgroep die het op een slotklim uitvecht zien we genoeg maar in zo’n vlakkere finale echt te weinig. Vandaag niet want niemand waagde het erop maar het gepoker in zo’ vluchtersgroep is echt genieten. Heb de indruk dat dat vroeger vaker voorkwam maar kan me daarin vergissen.
En nu dit in de tour proberen!
Zou mooi zijn. Maar daar is de kansloze vlucht bijna altijd kansloos. Belangen van de sprintersploegen te groot, en de andere
Hier had ik al verwacht dat niemand echt de behoefte zou hebben om het te controleren. Alle grote blokken (UAE, TJV, Alpecin en DQS) al een rit gewonnen, klassement in zijn plooi, dus de kans was gewoon reeel dat ze het wel best zouden vinden.
en ik zie dit ook liever dan de geijkte massasprint. Hooguit had ik nog een wat mooier steekspel gezien in de laatste kilometers.
Michelangelo heeft denk ik gelijk, giro en vuelta is wel een goede kans natuurlijk.
Ik had verwacht dat hij toch wel al ergens gewonnen had. Maar zijn rit in Denemarken was nog als conti.
“Hier heb ik vijf jaar lang voor gevochten.”
Dat wil ik wel geloven ja!
Een van die jonge wereldkampioenen die langzaam aan leek af te glijden (en begon het zelf ook al te geloven) maar bewijst hier nu toch datie winnen kan.
De (obligate) vreugdeviering in de ploegleidersauto is deze keer ook wel een speciale met Cherie Pridham aan het stuur (of onder het stuur). Leuk voor het team en zeker ook voor haar, doet ze goed!
A person of color en Phillipa erbij en het feest is compleet!
Ook wel erg leuk voor de eerste vrouwelijke DS in de mannen ProTour!