Wout van Aert: “Zoveel leuker om topfavoriet te zijn voor de Ronde met deze zege op zak”
Interview Wout van Aert heeft zijn eerste Vlaamse klassieker op zak. “Die staat heel hoog op mijn lijstje met overwinningen. Dat ik nu topfavoriet ben voor de Ronde van Vlaanderen? Dat was ik de voorbije twee jaar ook. Daar kan ik wel mee omgaan. Maar nu ben ik favoriet met deze overwinning op zak. Dat is veel leuker.”
De eerste reactie van Wout van Aert na zijn zege in Gent-Wevelgem las u gisteren al. Een uur na de aankomst gaf de kopman van Jumbo-Visma nog wat extra duiding tijdens de gebruikelijke persconferentie van de winnaar.
Je won met Strade Bianche en Milaan-San Remo al een paar mooie klassiekers. Waar plaats je deze in dat rijtje?
“Deze staat heel hoog in dat lijstje. Het is mijn eerste Vlaamse klassieker die ik win, nadat ik dat nu toch al een paar jaar probeer. Het lukte vooralsnog niet. Dat ik daar vandaag wel in slaag, maakt me bijzonder blij.”
De koers werd vrij snel in een beslissende plooi gelegd. Was dat een bewuste keuze om snel Deceuninck-Quick-Step aan te vallen?
“Nee. Het was belangrijk om daar voorin te zitten met het oog op waaiervorming. Dat alleen Sam Bennett mee was van Deceuninck-Quick-Step was een goede zaak voor mij, maar het was geen bewuste tactiek.
Kunnen we eigenlijk spreken van een aanval?
“In waaiers rijden is anders dan écht demarreren. Iedereen wist hoe de wind zat en hoe gevaarlijk het was richting de kust. Veel gevaarlijker dan in de Moeren zelf, waarin de wind schuin op de kop waaide. Richting Veurne (waar het scheurde, red.) zat de wind schuin achter. Het was vooral zaak om ons niet te laten verrassen. Toen ik merkte dat het op de kant ging, zat ik nog in dertigste, veertigste positie, maar Jos van Emden kon mij net op tijd naar voor brengen. Vanaf dat moment was het vechten om in positie te blijven. Er stond zoveel wind dat het niet anders kon dan scheuren.”

Van Aert deelt zijn vreugde met Nathan Van Hooydonck – foto: Cor Vos
“Kijk, als je als laatste van het peloton gaat rijden, ben je nooit mee in de eerste waaier. En ook al is er amper vijftig kilometer wedstrijd achter de rug, je moet in deze omstandigheden koersen alsof je naar de finish rijdt. Dat is de mindset die je moet hebben om aan zo’n wedstrijd te beginnen. Al wil ik hiermee niet zeggen dat je zo nooit een waaier gaat missen. Sommige jongens die ook sterk genoeg waren, zullen op dat moment ingesloten hebben gezeten.”
Onderweg heb je veel meer in spaarmodus gereden dan tijdens de E3 Saxo Bank Classic vrijdag. Bewust?
“Ja, want dat heb ik vrijdag echt niet goed gedaan. Zonder die lekke band zou de koers in Harelbeke anders gelopen zijn, daar ben ik van overtuigd. Dat zat niet mee. Maar daarna heb ik het allesbehalve slim aangepakt. Je moet aan de finish winnen, niet onderweg.”
“Het was niet realistisch om zo lang tempo te maken en dan proberen de mannen van Deceuninck-Quick-Step eraf te rijden. Daar zijn ze natuurlijk veel te goed voor. Ik heb er alleen mezelf mee doodgereden, waarna ik op een counter liep. Frusterend.”
Zat je na afloop met twijfels over je vormpeil?
“Ik ben ’s avonds met een slecht gevoel gaan slapen, dat wel. Ik voelde me onderweg goed, ik had er veel van verwacht, maar een aantal dingen liep niet goed. Dan steekt er wel een soort van twijfel de kop op. Maar vandaag viel die snel weg. Ik heb dan ook veel slimmer gekoerst.”
“We reden vooruit met een grote groep, terwijl de anderen nooit echt heel dicht kwamen. Dus was het in ons voordeel om met zoveel mogelijk man bij elkaar te blijven. Zeker tot aan de tweede passage over de Kemmel. Daarna bleven de besten over. Bij de derde passage had het geen zin om iets te proberen, want het was nog veel te ver naar de finish. Ik had er meer baat bij om Nathan (Van Hooydonck, red.) bij mij te houden en rond te draaien tot aan de finish.”
Je was met een aantal heel snelle jongens op pad. Had je vertrouwen in jouw sprint?
“Jawel. Er zaten inderdaad snelle mannen in de groep, maar na zo’n zware wedstrijd is dat toch iets anders. Ik heb zelf de keuze gemaakt om op die sprint te focussen. Nathan was de sleutel tot het succes; hij hield alles netjes samen.”

Ook echtgenote Sarah en zoonlief Georges waren in Wevelgem van de partij – foto: Cor Vos
De twijfels zijn weg. Meer zelfs, je bent meteen topfavoriet voor de Ronde.
“Ach ja. Ik ben hier ook de voorbije twee jaar al vertrokken als topfavoriet voor de Ronde, maar toen zonder overwinning. Dan is deze situatie veel leuker. Ik ben nu ook topfavoriet, en dat ben ik wel meer… Daar moet ik leren mee om te gaan. Maar nu ben ik favoriet met deze overwinning op zak. Dat is zoveel leuker.”
Corona blijft als het zwaard van Damocles boven het peloton hangen. Trek-Segafredo en BORA-hansgrohe moesten forfait geven voor Gent-Wevelgem. Ben je daar mee bezig?
“We leven in bijzondere tijden. Zo kan een wedstrijd op het laatste moment helemaal veranderen. Trek en BORA zijn twee teams met een sterke klassieke kern. Uiteraard zijn we er mee bezig. We hebben een strikt protocol dat we zo goed mogelijk proberen na te leven. We worden voortdurend getest. Ik ben omzeggens al een jaar niet buiten gekomen en dat ga ik deze week uiteraard ook niet doen. Dat is het enige wat we in de hand hebben.”
“Maar op dagen zoals vandaag worden we ook blootgesteld aan een ‘gevaarlijke’ omgeving. In theorie rijden we in een peloton met alleen maar negatief geteste renners. Maar je komt nog andere mensen tegen. Zoals nu, tijdens de persconferentie. Dat is een soort blootstelling die ik anders niet opzoek. Ik kan alleen maar afstand bewaren en mij houden aan de basisregels.”
In het eerste nummer van Ride lees je een uitgebreid interview met Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Ride magazine bestellen kan hier.
Verder mooi om te horen hoe Jos belangrijk is geweest en hij zijn eigen lessen heeft getrokken uit de E3.
Ik vind dat je het nu toch wel wat hoog inschat. Het is ook nogal subjectief, een ploeg als Jumbo zou ontploffen van geluk als ze de Amstel Gold Race winnen maar Gent-Wevelgem zit meer in de categorie 'leuk om mee te pakken'. VdP en Alaphilippe doen niet eens mee, zoveel belang hechten ze aan deze koers. Er spelen meer factoren mee dan of een koers al 300 jaar bestaat.
Dwars door Vlaanderen, Scheldeprijs en Kuurne vind ik dan weer echte semi-klassiekers.
Gent Wevelgem is leuker dan de erelijst en het profiel doen vermoeden. Met wind is het een van de mooiste (semi)klassiekers die in brand staan vanaf het begin. En daarmee zijn we in het recente verleden verwend geweest.
Waait het niet of nauwelijks, dan is het een koers die eigenlijk draait om de laatste passage op de Kemmel en het stuk daarna. Waarbij het laatste stuk te lang is om een massasprint te ontlopen.
Maar om hier nu het volgende monument van te maken gaat mij toch echt te ver.
Dat is zeker onbegonnen werk, maar als deze koers het aanzien had van de Strade waren ze wel gestart. Het heeft ook met kansen te maken, MVDP schatte die waarschijnlijk niet zo hoog in (heeft hij nu spijt van), maar als het écht een topkoers was stond hij natuurlijk aan de start.
Gent-Wevelgem was jarenlang die vervelende koers op woensdag waar dan sprinters als Zabel kwamen winnen. De laatste jaren kruipt Gent-Wevelgem toe naar een top klassieker kort achter de monumenten. Het parcours wat duidelijk afwijkt van Omloop, E3, Dwars door Vlaanderen en de Ronde van Vlaanderen geeft deze wedstrijd wel een echt eigen karakter. Ook die aandacht voor het hele oorlogsverhaal is slim ingezet door de organisatoren. Toen Strade zeer populair werd bracht GW de plugstreets. Deze combinaties van factoren maken deze wedstrijd echt onderscheidend en dan ook vooral ten opzichte van het rijtje 'Vlaamse ardennen wedstrijden'.
5 monumenten.
Een aantal klassiekers, waaronder GW en Waalse pijl en AGR(Parijs-Tours ondanks degradatie wat mij betreft ook)..
Een boel semiklassiekers zoals Strade, E3, Dwars door Vlaanderen, etc...
Niet elke klassieker zit in de World Tour en niet elke eendagskoers in de World Tour is een klassieker. En ja, dat is misschien wat lastig gezien het relatief hoge OCS-gehalte onder wielervolgers.
*Categorie 1:
- 5 monumenten + GW, Amstel, Quebec en Montreal
*Categorie 2
-E3, Waalse Pijl, San Sebastian, Hamburg, Bretagne Classic
*Categorie 3
-Cadel Evans Great Ocean Road Race, Omloop, Strade, Driedaagse Brugge-De Panne, Dwars door Vlaanderen en Eschborn Frankfurt
Totaal niet, het maakt mij oprecht niet uit of VDP meedoet of niet (behalve dan dat het altijd koers is als hij erbij is). Ik zie Van Aert net zo lief winnen. Maar het is een feit dat hij wel had meegedaan als dit echt een koers was met de allure van Strade Bianche. Dat is het niet, niemand denkt: yes, dit weekend is er weer Gent-Wevelgem! Niks ten nadele van Van Aert verder, het was ook een mooie koers.
Sinds de verplaatsing op de kalender op de zondag voor de RVV en een paar mooie edities (o.a. die met Paolini en de storm) is de status terecht vergroot. Maar de status van een monument, nee, verre van. De enige koers die geen monument is maar snel richting die status aan het groeien is is de Strade Bianche. Jammer voor GW, AGR, E3, WP e.a. die al veel langer aan de weg timmeren maar die koersen hebben we net dat speciale niet.
Parijs Roubaix
Ronde van Vlaanderen
Luik-Bastenaken-Luik
Milaan-San Remo
Ronde van Lombardije
Gent-Wevelgem
Amstel Gold Race
Strade Bianche
E3
Omloop
Waalse Pijl
Kuurne
Dwars door Vlaanderen
De eerste 5 zijn monumenten, daarna 6 klassiekers. De rest zijn dan semi klassiekers.
Interessante detail om te lezen, want dit soort klusjes (buiten de uitzending) vallen vaak niet op. Van Hooydonck was natuurlijk heel belangrijk, maar Van Emden speelde dus ook een heel belangrijke rol.
Strade precies omgekeerd. Dat is voor mij een monument, maar qua afstand en geschiedenis officieel weer niet.
Ik vind Tro-Bro Leon helemaal te gek en Nokere helemaal niks. Gent Wevelgem met alles erop en eraan super! Dwars door Vlaanderen, Omloop, E3, etc. Allemaal slappe Hoogmis aftreksels maar wel altijd gave wedstrijden.
Le Samyn en dwars door het Hageland vind ik mythisch.
Kortom, de naam Monument, Klassieker, Semi-Klassieker, Saaie-rit; doet er allemaal niet toe voor mij.
(Mijn hemel zeg dat dan gewoon)
Ik lees hier ook iemand die Gent Wevelgem een categorie hoger inschat dan de AGR, dat vind ik dan weer ronduit bizar. Zelf schat ik G-W tzelfde in als de E3 prijs ( echt geen minder makkelijke wedstrijd met even goede bezetting) en bijvoorbeeld een Brabantse Pijl/Waalse Pijl/Omloop t Nieuwsblad, wat we toch altijd semi klassiekers noemden, GW inclusief. AGR staat daar boven, een klassieker maar geen Monument.
Waar de monumenten allemaal 100+ jaar zijn (Sanremo 1907 , RvVl 1913, Roubaix 1896, LBL 1892, Lombardije 1905), wordt de term klassiekers vooral aan oude wedstrijden gegeven.
G-Wevelgem met zijn 1936 behoort dan het dichtst bij dat rijtje (samen met Waalse Pijl).
Omloop (1945), Dwars d. Vl (1945), E3 (1958) en brabantse pijl (1961) Amstel (1966) zijn dan later toegetreden.
Vervolgens draait het natuurlijk om 'commerce' en geld. Parijs-Tours (1896) en GP zurich (1914) zijn ook 'oude' koersen die lang zeer veel aanzien hadden. Jammergenoeg zijn de sponsors niet meegegroeid.
De UCI-punten dat sommige wedstrijden krijgen heeft natuurlijk niet veel betekenis.
De monumenten, Gent-Wevelgem, AGR en Quebec/Montreal krijgen 500 UCI punten.
Canadese races horen hier zeker niet in het rijtje en is denk ik gewoon lokmiddel voor goeie renners daar te krijgen.
AGR staat ook niet boven de omloop, WP of E3, maar zal als enigste nederlandse wedstrijd (en is ook gewoon een goeie klassieker) ook dat bonusje krijgen.
G-W is qua prestige/geschiedenis nog het dichtst bij de monumenten, maar zou ook gewoon 400 UCI punten moeten opleveren.
Toch kan ik niet begrijpen hoe jij de strade hoger kan inschatten dan MSR. MSR heeft al jaren een beter deelnemersveld, heeft de traditie, is voor meerdere renners een groter doel en wordt al gezien als een monument. De strade is een mooiere koers, maar er zijn een veel meer aantrekkelijke koersen dan MSR en die worden toch ook niet hoger ingeschat dan MSR.
Het is constant positioneren vanwege de smalle wegen en de opeenvolging van vele heuveltjes. En het is geen slap aftreksel van een LBL o.i.d. omdat de type heuvels gewoon anders zijn. Veel korte heuvels (minder dan 1 km) met korte afdaling en vaak weer redelijk rap ergens een volgend hellinkje. Dat is toch wat anders dan bij een LBL.
Wel goed dat de koers een paar edities terug een andere finish heeft gekregen, want het profpeloton zelf had er ondertussen toch een Waalse Pijl van weten te maken ondanks de vele smalle wegen.
Wat is een monument? Niet perse de mooiste koersen, wel belangrijk, maar dat komt deels weer door de status monument. Eigenlijk zou de strade makkelijker een monument kunnen worden in plaats van klassieker, omdat daar niet echte kwalificaties voor zijn, terwijl in het woord klassieker een kwalificatie 'ouderdom' is ingesloten. Ouderdom kent het niet, maar monumentale schoonheid daar in tegen wel weer.
Al met al is het vage shit, ik denk dat je nu alleen nog een monument kan worden als er een wereldwijde stemming ofzo wordt aangevraagd op wielersites. Maar eigenlijk maakt het ook niet uit natuurlijk, gewoon kijken!
Dit jaar was de Strade fraai en GW wat minder, aankomend jaar is het even goed weer andersom. Tot nu toe was de E3 de leukste eendaagse koers, laten we hopen dat dat niet zo blijft.
Zet strade de week na Parijs Roubaix en je zal een andere koers zien. Ook minder sexy.
Zet GW als seizoensopener in barre winterse omstandigheden en het is een epische koers.
Mijn opinie: Ook de plaats op de kalender doet veel...