Wout van Aert: “In de slotkilometer had ik schrik dat ik weer ging vallen”
Wout van Aert heeft enorm af moeten zien om voor het tweede jaar op rij zijn derde plaats in de Strade Bianche veilig te stellen. “Ik ben content”, vertelt de moegestreden Jumbo-Visma-coureur in het flashinterview na afloop. “Ik heb enorm afgezien”, klonk hij. “In de slotkilometer had ik schrik dat ik weer ging vallen zoals vorig jaar.”
De kopman van Jumbo-Visma was op ongeveer 25 kilometer van de finish weggereden samen met Jakob Fuglsang en Julian Alaphilippe, maar moest op een steile grindstrook al snel lossen, waarna hij in de resterende kilometers alles op alles moest zeggen om zijn derde plaats in de wedstrijd te verdedigen. “Daar baal ik nu wel van, maar waarschijnlijk als ik die ene strook nog overleefde, was ik ook derde geworden.”, vertelt Van Aert over het lossen. “Het was net te steil. Ik was met twee lichtgewichten op pad. Een oneerlijke strijd, eigenlijk.”Van Aert kwam in de slotkilometer zelfs weer aansluiten bij het leidende duo, maar was toen al kapotgereden. “Ik gaf niet op omdat ik druk voelde langs twee kanten. Achter mijn rug waren de achtervolgers niet ver weg en voor mij zag ik de koplopers constant rijden. Dus ik ben vol blijven rijden. Toen ik weer bij Alaphilippe en Fuglsang kwam, wist ik ook dat ik geen versnelling meer in de benen had. Maar ik heb me op kop gezet om die podiumplaats veilig te stellen. Ik heb mijn derde plek van vorig jaar kunnen bevestigen”, sluit de Belg tevreden af.
Ze spreken over 6,5 in vergelijking met 2014 en gezien de foto's is dat makkelijk te geloven. Daarvan is nooit vijf kilo er in het laatste jaar bijgekomen. De vergelijking in bouw met 2018 is niet zo duidelijk als die met 2014.
Fuglsang was vooraf met Alaphillipe en Stybar ook mijn topfavoriet, omdat ie gemaakt is voor dit werk naar mijn mening. Ook in Vlaanderen gaan we die weer zien.
Van Aert overigens ook klasse! Kan niet wachten totdat Van der Poel eindelijk uit die stront in het veld komt en definitief bij de echte sport komt meedoen, in plaats van vier wedstrijdjes.
Wat betreft de wedstrijd...fantastisch gereden, je bent blijven rijden, maar de anderen waren iets beter bergop ! Leuke wedstrijd gezien, alle koersen zouden zo moeten zijn !
“alle koersen zouden zo mogen zijn !”
Prachtig landschap, geinige grindweggetjes en mooie winnaar, maar de koers zelf was niet al te verheffend. Deed mij enigszins denken aan Parijs-Roubaix van vorig jaar, toen daar ook al ruim van te voren bekend was wie ging winnen.
Van Aert is wel een renner naar mijn hart
Zeker voor een klassieke renner, wat niet wil zeggen dat hij met de tijd ook korte klimmen aankan en voor winst kan gaan.