Wout van Aert: “Ik ga me vandaag niet mengen in een massasprint”
Wout van Aert liet zich gisteren niet zien in de sprint en de renner van Jumbo-Visma zal ook vandaag niet meedoen om de overwinning, mocht de derde etappe van Tirreno-Adriatico uitdraaien op een massasprint. “Ik focus me vooral op de komende dagen”, laat hij weten in gesprek met Eurosport.
In de eerste twee etappes van Tirreno-Adriatico hield van Aert zich gedeisd. In de openingstijdrit deed hij het ‘rustig’ aan en tijdens de eerste sprintersrit reed hij in dienst van zijn ploeggenoten. “Maar ik voel me goed. Ik ben op de goede weg, maar ben nog wel op zoek naar mijn beste vorm.”
Van Aert hoopt in Italië de juiste wedstrijdprikkels op te doen voor zijn grote voorjaarsdoelen, al zal hij zich vandaag nog niet mengen in een (eventuele) massasprint. “Als we eenzelfde sprint krijgen als die van gisteren, zal ik niet meedoen. Na een harde finale kan ik het misschien wel proberen, maar ik ben toch meer gefocust op de komende dagen.”
“Kan alleen maar beter worden als ik echt meekoers”
De coureur van Jumbo-Visma krijgt in deze Tirreno-Adriatico nog wel enkele kansen op dagsucces, met name in de heuvelachtige ritten op weg naar Tortoreto en Osimo. “Ik kan alleen maar beter worden als ik echt meekoers. Dagen zoals dinsdag, daar zal ik niet veel beter van worden. Later deze week wordt het wel lastiger”, tekent Sporza op uit de mond van Van Aert.
Het is ook wel een beetje een gekend beeld. Toppers die richting de 30 echt pieken naar de grote doelen en niet meer het hele jaar door (willen) scoren. Vaak zie je ze dan na een paar seizoenen 10-15 zeges terugvallen naar een handvol. Voordeel voor allrounder Van Aert is dat hij later op het seizoen nog kansen krijgt om zijn voorjaar te compenseren.
Toch vraag ik mij af of het veldrijden eens niet het kind van de rekening moet worden. Zowel Wout als Mathieu geeft eigenlijk aan dat het kort dag is om op tijd klaar te raken na het WK cross. Je kan je afvragen of je dan niet beter na het nationaal kampioenschap begin januari de knop omdraait richting weg en gaat voor een wat langere voorbereiding. Dat aantal wereldtitels in het veld biedt voor hen geen meerwaarde meer qua palmares.
Benieuwd hoe deze aanpak zich uitbetaalt. Het aantal kansen op die ene topzege is beperkt en met Pogacar - Van Aert - Van der Poel - Alaphilippe - Pidcock - Pedersen - Girmay - Asgreen - Mohoric - ... is het aantal kandidaten vele malen groter dan het aanbod.
Neemt niet weg dat we de toppers het liefst elke koers waarin ze starten willen zien knallen.
Gezien de parcoursen de komende jaren en het ontbreken van een aanstormend megatalent (althans niet eentje die vol voor het veldrijden gaat), heeft Van der Poel alle kans om geschiedenis te schrijven. Die kan zich beter afvragen wat het rijden van grote rondes aan zijn palmares kan toevoegen.
Het is alsof Eddy Merckx voor een recordaantal zeges in zesdaagses had gegaan in zijn periode.
Internationaal gezien is Erik De Vlaeminck trouwens gewoon broer vàn hoor, als ze hem al kennen.
De tijd toen we hem dag na dag vol zagen gaan in de Tour of Britain, Tirreno en Paris-Nice, om dan toch iets tekort te komen op de echt grote afspraken, lijkt hiermee achter de rug
Voor zijn statistieken en het bijbenen van Sagan qua top-3 noteringen is het natuurlijk jammer, maar het is op zijn overwinningen dat we Van Aert uiteindelijk gaan afrekenen.
Sagan kon uiteindelijk maar 2 monumenten winnen (al moet je daar in zijn geval drie wereldtitels en toch minstens anderhalve van die 3 Gent-Wevelgems bij rekenen), benieuwd waar het schip voor WVA strandt.
Wie het heden beheerst, beheerst het verleden.
Wout weet waar hij mee bezig is.