Wout van Aert amuseert zich in Vuelta: “Dan gaat alles net iets makkelijker”
Met drie etappezeges, twee dagen in het rood, de nodige ereplaatsen en de leiding in het punten- én bergklassement kan Wout van Aert nu al terugblikken op een bijzonder succesvol debuut in de Vuelta a España. Maar de Belg is in de slotweek niet van plan om op zijn lauweren te rusten. De renner van Visma | Lease a Bike ziet nog kansen op (dag)succes.
Wout van Aert is als op en top sportman altijd op zoek naar meer, maar zijn Vuelta is na twee weken al meer dan geslaagd. “Ja, de Vuelta is voorlopig een supersucces”, vertelt hij op de tweede rustdag in Sporza Daily. “Ik heb niet getwijfeld voor deze Ronde van Spanje. Net voor de Vuelta voelde ik me al goed. Ik had goed gereden op de Spelen en ook op training voelde ik dat ik goed uit de Tour was gekomen.”
“Ik had er heel veel zin in en dat zie je ook. Of het allemaal lukt, daar moeten we de slotweek nog voor afwachten. Maar het gaat inderdaad heel goed en ik amuseer me heel erg. Dan gaat alles net iets makkelijker.”
Waar Van Aert in de voorbije Tour de France net iets tekort kwam in de strijd om de dagzeges, schoot hij in deze Vuelta al drie keer raak. Is daar een verklaring voor? “Ik denk gewoon dat ik tijd nodig had. In de eerste plaats had ik zelf mijn blessures een beetje onderschat. Ik dacht dat ik snel zou terugkeren, maar ik kwam er gauw achter dat het niet zo vlot zou gaan. Deze zomer heb ik waarschijnlijk ook nog de Tour nodig gehad om een stap vooruit te zetten. Het is eigenlijk gewoon de logica die ik moest respecteren.”

Wout van Aert boekte zijn eerste Vuelta-zege in de rode trui – foto: Cor Vos
Nog beter
De coureur van Visma | Lease a Bike maakte de voorbije weken de nodige indruk op Spaanse wegen, maar Van Aert beschikt naar eigen zeggen nog niet eens over zijn allerbeste benen. “Ik denk niet dat ik op mijn best ben. Ik heb al lichter gestaan en ik heb al beter bergop gereden. Maar ik ben beter dan de afgelopen maanden en ik leun ook dichter aan bij mijn voorjaarsniveau van voor mijn val. Dat is leuk om te voelen en is ook belangrijk voor de toekomst.”
“Maar ik denk dat ik nog beter kan. Hier was ik naar op zoek. Het hoofddoel van deze Vuelta was winnen. Ik hoopte dat ik dan vertrokken zou zijn, als het in het begin al raak zou zijn. Dat blijkt nu ook. In de eerste helft van de slotweek zal ik me focussen op ritwinst. Als ik daarna nog goed sta in de bergstand, dan kijk ik of ik er een gooi naar kan doen. Maar makkelijk zal het niet zijn.”
Neemt niet weg dat ik Wout graag zo zie koersen. Vrijuit, zonder druk van de kopman. En zonder zijn eeuwige rivaal Mathieu in de buurt. Soms met succes, soms net niet. Maar altijd met volle overgave en overtuiging.
En deze week kan Van Aert, vrij laat volwaardig wegrenner geworden, zijn 50ste profzege pakken. Toch al niet min.
Bij andere ploegen hadden het er misschien nog meer kunnen zijn, maar samen rijden en trainen met verschillende types van sterke ploegmaats stuwt een renner ook naar een hoger niveau.
Belangrijkste lijkt mij eigenlijk dat hij er zelf graag zit.
Iets meer winnen zonder teamgevoel is dan echt niet beter. En het lijkt me ook niet leuk om altijd de kopman te zijn, dat je ploeg altijd voor jou moet werken terwijl je logischerwijs niet elke kans kan afmaken tegen alle andere ploegen die meedoen.
Ik ben het wel eens dat heel vaak een overwinning al is gegund en vergeven lang voor de aankomst in zicht is. Vaak lijkt het zelfs afgesproken werk dat praktisch slecht geacteerd wordt.