Wout van Aert (8ste) teleurgesteld: “Teveel energie verspeeld bij aanvallen Pogacar”
Geen tweede overwinning voor Wout van Aert in Milaan-San Remo. De Belgische kampioen moest op de Via Roma vrede nemen met een achtste plaats en dat zorgde voor de nodige teleurstelling. “Toen Mohoric vertrok, wist ik dat het gevaarlijk was. Eenmaal beneden leken alleen Mathieu en ik nog te willen rijden voor winst.”
“Uiteraard ben ik teleurgesteld”, aldus Wout van Aert in een eerste reactie bij VTM. “Ik denk dat ik teveel energie verspeeld heb bij het beantwoorden van de aanvallen van Tadej Pogačar op de Poggio.” Zelf aanvallen zat er daar ook niet meer in, gaf de Belgische kampioen toe. “Nee. Ik was al blij dat ik zijn demarrages kon beantwoorden. Het ging telkens snoeihard.”
Toen Mohoric aanviel, wist Van Aert meteen dat hij een gevaarlijke klant voor de zege was. “Ik wilde inschuiven, maar kon niet meteen door. En eenmaal hij tien meter heeft, dan weet je dat het gevaarlijk is. Toen we beneden kwamen, was het over en out.”
“Of ik te weinig steun kreeg na de afdaling? Goh, nee. Je weet dat er dan al veel zijn die denken aan een podiumplaats. Dat is hun goed recht. Zelf ga ik echter liever strijdend ten onder. Ik koerste, samen met Mathieu (Van der Poel, red) wel nog om te winnen, maar dat lukte niet meer. Conclusie is dat ik mijn beste pijlen verschoten heb door het volgen van Pogačar op de Poggio.”

Maar als het eenmaal man-tegen-man is, weet je dat MSR een loterij tussen afwachters wordt.
Daarnaast was Roglic weg toen het er écht op aankwam en Laporte nog eerder, dus dan ben je gewoon kapotgereden door UAE.
Inderdaad. Tussen de absolute toppers, lijkt Wout steevast als eerste de prijs te moeten betalen voor een harde, lange koers.
Vorig jaar konden we 'goede redenen' aandragen voor zijn onverwacht zwakke finales in oa Strade, E3, Vlaanderen, Roubaix en het WK: fysieke ongemakken in de voorbereiding, te zwakke ploeg, te hard gekoerst in andere races. Maar juist al die redenen zijn dit jaar doelbewust opgevangen door Jumbo.
Wellicht ligt de oorzaak dieper en verdraagt zijn gespierde tijdrijdersfysiek dit soort inspanningen niet optimaal. Over 2 weken weten we meer.
En natuurlijk hoop je dat Roglic of Laporte mee kunnen koersen, maar als het te hard gaat kan je simpelweg niks doen.
Waarom nam Wout niet gewoon over van Pogacar? Te bang om 15de te worden.
Iets wat door velen gecultiveerd wordt, cfr de lofzang voor de derde plaats van MVDP.
Neen, ik vind het slim om niet mee te sprinten, zo laat je niks in je hoofd komen. Voor kopmannen telt enkel winnen.
De enige kans voor Van Aert vandaag was meteen overnemen bij Pogacar, dan hadden ze bij de eerste aanval met 3 of 4 kunnen weg zijn. Of sneller overnemen bij die laatste van Kragh Andersen, want toen was het gat nog groter.
Pogacar schudt (zoals verwacht) meerdere keren vol aan de boom op de Poggio. Van Aert reageert elke keer (terecht) omdat hij mee wil zijn als Pogi weggeraakt. Vdp doet dit ook een paar keer. De rest ‘profiteert’ terecht van deze situatie want die denken “laat de grote mannen het maar oplossen”. Ze komen samen boven en dus de ‘grote mannen’ hebben hun beste pijlen verschoten. Op dat moment ziet Mohoric zijn kans en schiet er als een pijl vandoor. Mohoric is ook een wereldtopper en hardrijder pur sang die je geen 10 meter moet geven. Om dat gat nog dicht te rijden moet je 100% samenwerken en nog fris zitten. Dat lukte dus niet meer omdat de beste pijlen verschoten waren en omdat de ‘mindere’ goden nog steeds het werk overlieten aan de crossers. In de sprint der stervende zwanen denkt Van Aert al snel “zoek het uit” want of ik nu 8e wordt of 5e maakt geen bal meer uit. Alleen VDP sleept er nog een sterke 3e plaats uit. De ontsnapte Turgis wordt sterk 2e. Zo verloopt de finale van een koers nu eenmaal. Mooie koers gezien!
Hoe komt het dan dat ik hier de ene idiote reactie na de andere lees? Van “Laporte had de aanval van Pogacar moeten beantwoorden” tot “Van Aert kan dit soort inspanningen niet aan”. Iedereen denkt hier dat hij of zij Pro Cycling Manager aan het spelen zijn. De arrogantie druipt af van al deze idiote reacties. Ik probeer gewoon een objectieve analyse van de koers te geven. Dat was niet negatief bedoeld.
Overigens heeft Wout op de klim op bijna geen enkel moment met zijn neus in de wind gereden. Bijna altijd in het wiel. Op 1 keer na waar VDP ook 50% heeft dichtgereden toen ze gelost werden. Iedereen daarachter heeft minimaal dezelfde inspanning moeten leveren om boven te komen.
Hij liet lopen in de sprint omdat het op was. Logisch maar toont wel weer aan dat hij niet de slimste renner is.
Heb je hier wat aan?
Nog even aan toevoegend:
Iedereen keek naar WVA om Mohoric terug te pakken. Ze hadden zelf totaal geen zin om hun deel te doen om Mohoric terug te pakken. Iedereen reed om WVA niet te laten winnen ipv dat ze reden om zelf een kans te maken. Mohoric doorzag dat en heeft verdiend gewonnen.
Ik heb 'profiteren' bewust tussen aanhalingstekens gezet. Ik weet heus ook wel dat ze hard moesten trappen. Geen 300 Watt uiteraard, dat zou wat veel zijn he? Er is echter een verschil tussen een paar gaatjes op de beste renner ter wereld dicht sprinten (WVA en VDP op Pogacar, ter verduidelijking voor jou) en gewoon zo hard mogelijk proberen volgen en boven aansluiten. Volgens VDP was het ook harde tegenwind op de Poggio en als je ziet dat ze gemiddeld 37,1 km/u naar boven rijden (zie Strava WVA) dan heb je wel degelijk voordeel om uit de wind te zitten in een groepje. Een 30% voordeel volgens de windtunnel. De twee crossers zaten allebei heel de tijd bij de eerste 4. Misschien nog eens naar de koers kijken in plaats van mij te beschuldigen dat ik er niets van ken?
Jouw psychologische 'analyse' slaat nergens op. Probeer het ofwel eens goed uit te leggen of hou het maar gewoon bij wielrennen ;).
Niet dat ie dan gewonnen had want VdP was sterker maar Van Aert heeft serieus nog nooit iets aan die slappe zak gehad als t nodig was.
Enkel in België is het knechten van Roglic voor Van Aert een onderwerp. En dat is het al een paar jaar. De verontwaardigen buitelen over elkaar heen als een stel opgewonden kuikens om het grote onrecht te duiden.
En dan gaat Roglic mee om enkel in dienst te rijden van Wout, dan is het weer niet goed, want hij had het beter/anders moeten doen. We kunnen enkel stellen dat de Vlaamse wielersupporters rupsjes nooitgenoeg zijn waar het gaat om het vermeende knechten van Roglic.
En dat is een aantal keer nodig geweest om hem aan de overwinning te helpen en niet gelukt, waar ik me toch wel aan irriteer als je ziet wat Wout wel allemaal voor hem betekend. Ik denk ook zeker niet dat hij niet wil, maar ongeacht of Roglic nou kapot of te ver zat, wat voor reden dan ook, Van Aert heeft nog nooit iets aan Roglic gehad. Vandaar dat ik hem in dat opzicht een slappe zak vind.
Verder wil ik ook niet de indruk wekken dat ik een Belgische “opgewonden kuiken” ben of een Vlaams “wielersupporter rupsje” als het om Wout van Aert gaat, en denk ik ook niet dat deze irritatie enkel binnen de Belgische (of Vlaamse) grenzen leeft. Met een Nederlands wielerhart juich ik de Sloveen in Nederlandse dienst al jaren toe en is het natuurlijk geen slappe zak als wielrenner of mens, maar één van de grootste wielrenners van deze tijd. Maar als het om het knechten voor Van Aert gaat (die ook bij de grootste wielrenners van deze tijd hoort) vind ik het vooralsnog een slappe zak en kom ik daar uiteraard op terug wanneer hij van Aert een keer naar de overwinning loodst. De kans bestaat natuurlijk dat dat nooit gaat gebeuren, want wat Marik correct zegt is dat je wel een bepaalde mindset moet hebben. En die heeft hij overduidelijk niet en irriteer ik me aan.
Roglic had gisteren op de top bij van Aert/Pogacar moeten zitten. Dat werd gisteren van hem verwacht en hij was er niet. Gezien de manier waarop van Aert Roglic vorige week naar de zege sleurde, mogen we dat best ruk vinden zonder voor de zoveelste keer beledigd te worden door Wielerflits-pestjochie Marik. En nee, ik denk niet dat van Aert met een Roglic die wel op de afspraak was wel zou gewonnen hebben.
Overigens ben ik van mening dat elke meter knechtwerk die Roglic voor van Aert doet mooi meegenomen maar pure bijvangst is. Van Aert is simpelweg zo veelzijdig dat de handschoen meesterknecht voor tourwinst hem naadloos past nog even los dat hij zo de nodige ervaring opdoet om eens zelf voor het podium te gaan in de toekomst. Andersom is Roglic in eendaagsen als bliksemafleider/schaduwkopman inzetbaar maar natuurlijk geen talentvol dienend renner, hij mist daarvoor handigheid.
Van Aert stond er wel gewoon weer vandaag, sterk gereageerd op de mokerslagen van Pogacar en daarna zijn verantwoordelijkheid genomen. Een sprint zat er wel niet echt meer op, leek het.
Goed herstellen en dan op naar het Vlaamse voorjaar. VdP dik in orde, Asgreen verwacht ik in bloedvorm, Pogi wordt misschien wel dé man to beat in Vlaanderen en dan zijn er nog types als Pedersen, Mohoric (moet dat ook kunnen) en figuren die tegen dan misschien helemaal hersteld zijn als Colbrelli (Bahrein wordt een sterk ploegje) en Pidcock (pijnlijk om hem vandaag op de eerste Capo te zien afhaken), en je beseft dat het weer niet evident wordt om 1 van de 2 kei-monumenten binnen te harken.
Kasseiwerk natuurlijk weer iets anders en daar kunnen de besten makkelijker wegrijden van de rest. Alleen lijkt van Aert vooral heel allround en moeilijker echt het verschil te kunnen maken in de klassiekers.
Niet gewonnen maar wel gewoon weer op de afspraak wat mij betreft. MSR is wel een koers op zich en niet meteen een blauwdruk voor wat nu volgt, maar de conditie is er. Vrijdag al Harelbeke, mooiste periode van het jaar!
Helaas moeten ze nu op veel meer reageren...Flip, Pogacar, Asgreen (eventueel nog Pidcock en REV)...allemaal renners die het kunnen afmaken...dan moet je leren keuzes maken op wie je reageert!
In de breedte is het peloton erg sterk geworden...dus zowel MvdP en Wout gaan echt het ganse seizoen niet meer domineren!
Misschien heel eventjes toen ze door middel van een motor Flip buiten bewustzijn mepten., een tergend braaf poesie miauw vervolg van de koers tengevolge.