Materiaalzone 
Fietstoerisme 
WK veldrijden 2025: Mathieu van der Poel verovert zevende wereldtitel, ook Van Aert en Nys op het podium
Mathieu van der Poel is voor de zevende keer wereldkampioen veldrijden geworden bij de elite mannen. In het Franse Liévin maakte MVDP al in de allereerste ronde het verschil om vervolgens probleemloos naar de zege te soleren. Wout van Aert, die een mindere start had, moest genoegen nemen met het zilver. Thibau Nys werd derde. Dankzij zijn overwinning evenaarde Van der Poel het record van Erik De Vlaeminck, die in de jaren zestig en zeventig ook zeven keer wereldkampioen cross werd.
Het was een grote verrassing, toen Wout van Aert vorige week bekendmaakte tóch te starten op het WK veldrijden in Liévin. In aanloop naar de meest prestigieuze cross van de hele winter mochten de veldritfans zodoende alsnog hopen op een spannend duel. Want als iemand Mathieu van der Poel van zijn zevende wereldtitel zou kunnen houden, dan was het natuurlijk Van Aert. Al bleef MVDP wel de absolute topfavoriet. Per slot van rekening had de Nederlander zich in de vorige crossen meerdere maten te groot getoond voor zijn eeuwige rivaal.
Van Aert start matig, Van der Poel gaat gelijk solo
Van der Poel liet er bij de start geen gras over groeien. Hij knalde weg en nam meteen de kop. Eventjes gaf de Nederlander de eerste positie weg aan Toon Aerts, maar eenmaal in het veld, pakte de titelverdediger meteen weer de leiding. Ondertussen vertrok Van Aert verre van goed. De Belg begon pas vanaf startrij vier en schoof in de eerste minuut niet of nauwelijks op. Ook bij Thibau Nys, de Europees en Belgisch kampioen, haperde het even in de beginfase.
Van der Poel koos direct de aanval – foto: Cor Vos
Dat gaf Van der Poel meteen de kans om de aanval te kiezen. Al na een kleine drie minuten knalde hij weg bij Michael Vanthourenhout, Felipe Orts en Laurens Sweeck, die op hun beurt een kloof sloegen met de rest van het veld. Al snel wist Joris Nieuwenhuis naar hen over te steken. Na één ronde hadden deze mannen, waar Sweeck een kleine voorsprong had genomen, al 20 tot 25 seconden achterstand op de ontketende Van der Poel. Van Aert, op dat moment zestiende in de race, volgde al op driekwart minuut.
Van Aert keert terug bij achtervolgers
In de tweede van acht rondes bleef Van der Poel stevig doorjassen. Hij liep verder uit op de groep met achtervolgers. Daar was Orts verdwenen, maar kwamen enkele andere renners juist terug. Nieuwenhuis had nu het gezelschap van maar liefst vijf Belgen: Vanthourenhout, Sweeck, Emiel Verstrynge, Thibau Nys én Wout van Aert. Die laatste kwam aan het einde van de ronde aansluiten. Dat deed hij met een gescheurde broek, wat erop wees dat hij in de openingsronde een probleem had gehad.
Wout van Aert moest achtervolgen – foto: Cor Vos
Dat probleem leek geen verder gevolgen te hebben, want aan het einde van de derde ronde pakte Van Aert resoluut de kop. Hij sloeg op de asfaltstrook een gaatje. Nieuwenhuis kon de bres nog dichten, maar nadat Van Aert de materiaalpost oversloeg, reed laatstgenoemde weer weg. Voor eventjes, alleszins. Nieuwenhuis nam namelijk afstand van Nys en kwam zo weer terug bij Van Aert. Het verschil met Van der Poel, die in de derde ronde een lekke band zou hebben gehad, bleef ondertussen schommelen rond de 45 seconden. Half cross waren daar nog een paar tellen bijgekomen.
De zevende voor Van der Poel
In de vijfde ronde moest Nieuwenhuis toch weer passen bij Van Aert, die op zijn beurt wel meer terrein verloor ten opzichte van Van der Poel. Na zes rondes was het verschil tussen de twee tenoren opgelopen tot boven de minuut. Mochten er nog twijfels zijn, dan waren die nu definitief weggenomen: Van der Poel zou opnieuw wereldkampioen worden. In de laatste rondes kwam MVDP niets meer tegen, waardoor hij naar zijn zevende wereldtitel soleerde en zo het record van Erik De Vlaeminck evenaarde.
De tweede plaats lag op dat punt ook al vast. Van Aert zou het zilver pakken, want hij had een comfortabele voorsprong ten opzichte van de twee achtervolgers: Nieuwenhuis en de teruggekeerde Nys. Dit duo streed om het brons. Die strijd werd beslecht in de voorlaatste ronde, waar Nys wegreed bij Nieuwenhuis. In de slotronde hield de Belg soeverein stand, waardoor hij met Van der Poel en Van Aert het podium op mocht. Nieuwenhuis moest genoegen nemen met de vierde plaats. Emiel Verstrynge vervolledigde de top-vijf.
EENDAG 
Heb jij RIDE Magazine al besteld?
Mathieu van der Poel siert de cover van de RIDE Magazine Najaarsgids 2025! Het najaar is de ideale periode om te gaan gravelen, dus als wereldkampioen gravel van Leuven is hij de ideale persoon om uit te lichten. In de Najaarsgids lees je verhalen over het WK Gravel in Zuid-Limburg, maar ook interviews met Pauline Ferrand-Prévot, Jonathan Milan, Quinn Simmons en Pascal Eenkhoorn en veel meer!
Nu volgend jaar nummer 8.
Dan zijn we ook af van dat gezever van Roger af.
"In de tijd van Erik en mij had Van der Poel er nog geen 2 gewonnen"
is volgend jaar gewoon een titel van een HLN-interview.
Ruben Van Gucht, wat een grap.
Niettemin chapeau, verdiende zege van MVDP en nu mede recordhouder.
En Wout bedankt voor het meedoen, want dat zorgde in ieder geval in de aanloop van de WK voor enige spanning. Jammer dat het misliep bij de start. Niet dat het uitgemaakt had voor het resultaat. Mathieu leek na ronde 2 het al op de spaarstand gezet te hebben.
Nys is zowat ongeveer het tegengestelde van zijn pa: regelmaat erin krijgen lukt hem nog niet, maar op kampioenschappen staat hij er.
Moeten het misschien wel over een andere boeg gooien bij die mixed-relay. Daar moet voortaan gewoon in elke categorie de sterkste renner aan de start staan, zodat ze van hun kracht in de breedte kunnen profiteren.
Qua kijkplezier zijn we in de grote eendaagse wedstrijden sinds februari 2023 niet echt verwend. Zowel op de weg als in het veld voornamelijk one-men shows. De ene keer een uur, de andere keer 25 minuten. Je gaat als liefhebber van mooie wedstrijden haast snakken naar Milaan San Remo.
Publiek reist niet meer af en komt niet meer opdagen.
Het grote, passerende TV publiek denkt 'kíjken hier mensen naar?'.
Regie gaat maar bij elkaar rijdende coureurs laten zien om te zorgen dat niet íedereen wegzapt.
Commentators gaan een uurlang slijmen óf zeuren.
En dat terwijl de hartstikke leuke, spannende, energieke gendermix blubberfietscaroussel aan ieders neus voorbijgetrokken wordt. Is deze sport suïcidaal of zo?
Hopelijk kan hij volgend jaar zijn niveau van vorig seizoen hervinden, maar het is een heel vervelende leeftijd om een jaar aan ontwikkeling te verliezen. Had bij een normale ontwikkeling sterker moeten zijn dan vorig jaar.
Jammer dat er niet iemand bij de UCI listig genoeg was om Wout op startrij 2 te krijgen.
Het enige dat spanning gebracht zou hebben is een fout als Van der Poel het gat te klein vond met zon 15 a 25 seconden en risico's gaat nemen of op een ongunstige lekke band zou stuiten (die hij nu makkelijk kon hebben). Had me trouwens niets verbaasd als Van Aert ook gewoon op zo'n 45 seconden gereden zou zijn mocht-ie na ronde 1 op een kleine 20 seconden gezeten hebben.
Verder gaf dit "WK" goed weer hoe dood het veldrijden is: de eerste niet-Laaglander wordt maar liefst 12e....