foto: Sirotti

Tour de France-winnaar van 2012 Bradley Wiggins maakt er geen geheim van dat hij aankomende zondag een rol wil spelen tijdens Parijs-Roubaix. De Brit vertelde dat voor de start van de Scheldeprijs aan Cyclingnews. ”Ik wil het goed doen in Roubaix, dat is geen geheim. Of het ook daadwerkelijk gebeurt, is iets anders”, vertelde een ambitieuze Wiggins.

Wiggins kan zich bij winst in een illuster rijtje scharen. Alleen Eddy Merckx, Felice Gimondi en Bernard Hinault wisten in de laatste vijftig jaar zowel de Tour, als de Hel van het Noorden te winnen. ”Het mag duidelijk zijn dat ik geen groter plaatje voor ogen heb. Voorheen reed ik altijd rond met de Tour in mijn achterhoofd. Nu kan ik het me veroorloven om risico’s te nemen in dit soort wedstrijden”, verklaart Wiggins.

”In Roubaix gaat het er gewoon om dat je goede benen moet hebben”, denkt de Brit. ”Hoe langer de race duurt, hoe minder renners er over blijven. Enkel de jongens die kunnen blijven vechten, blijven over. Ik denk dat ik er in de finale bij kan zijn omdat mijn benen goed zijn en ik de lengte zeker aan kan. Er gebeurt echter nog veel meer in de tweehonderd kilometer daarvoor, maar het is zaak om dat gewoon te ontwijken.”

Wiggins heeft nog geen idee hoe hij de helleklassieker zou kunnen winnen, mocht hij er in de finale nog bijzitten. ”Het zou mooi zijn om in het gezelschap van Fabian Cancellara en Tom Boonen te zijn in de finale. Dat zal mijn grootste uitdaging zijn, die jongens volgen. Dat zou al iets bijzonders zijn. Hoe ik ze daarna moet verslaan, is nog niet in me opgekomen. Het zou al een grote eer zijn om met die jongens in die positie te zijn.”

Bij zijn ploeg Team Sky laat vooral Geraint Thomas de laatste weken mooie dingen zien. Toch is het geen uitgemaakte zaak dat hij de kopman is, vertelt Wiggins: ”Het zou goed zijn om met meer mannen in de finale aanwezig te zijn. Dan zien we wel wie de beste benen heeft. Het is heel moeilijk om alle pijlen op een renner te zetten in Roubaix, omdat er zoveel kan gebeuren. De laatste drie jaren is het altijd zo geweest dat er iemand in de top-tien stond die je daar niet verwacht had.”