De week voor de Tour de France staat traditioneel in het teken van de strijd om de nationale titels. In Nederland is de gemeente Montferland het decor van de nationale driekleur, maar hoe zit dat in het buitenland?

Italië : Asti-Ivrea (236 km)
Het lijkt onwaarschijnlijk dat na Giacomo Nizzolo opnieuw een sprinter de Italiaanse tricolore pakt. Het parcours van de wegwedstrijd in de Noord-Italiaanse regio Piëmont is namelijk behoorlijk heuvelachtig. In de finale moet viermaal een plaatselijk rondje van 21,3 kilometer worden afgelegd met daarin steeds de beklimming van La Serra. De laatste twee kilometer van deze hindernis gaan aan ruim tien procent omhoog en vormen daarmee een ideale springplank voor aanvallers. Na de laatste passage van de top is het nog vijftien kilometer tot aan de finish in Ivrea. Er valt voor de mindere klimmers dus nog tijd goed te maken op het einde. Volgens bondscoach Davide Cassini zijn er meerdere favorieten voor de titel. Tegenover OA Sport noemt hij de namen van Gianni Moscon, Damiano Caruso, Domenico Pozzovivo, Valerio Conti, Fabio Aru, Vincenzo Nibali, Diego Ulissi, Giovanni Visconti en Mattia Cattaneo.

Website Italiaans kampioenschap

Spanje : Garray – Soria (207 km)
In Spanje ligt het zwaartepunt van de wedstrijd door de regio Castilië en León in het begin. De renners gaan via de Puerto de Oncala naar een hoogte van 1453 meter om uiteindelijk aan zes plaatselijke rondjes van 20,5 kilometer te beginnen. De omloop is niet bijzonder zwaar, maar bevat wel drie korte hellingen die vermoedelijk voor een afvallingskoers gaan zorgen. De slotkilometer in Soria loopt omhoog en lijkt daardoor ideaal voor de snelle benen van Alejandro Valverde. Opvallend is dat de renners al om negen uur ’s ochtends aan de wedstrijd beginnen, waardoor de winnaar rond twee uur bekend zal zijn.

Website Spaans kampioenschap

 Duitsland : Chemnitz – Chemnitz (213,4 km)
Op het Duits kampioenschap is er niet eerst een aanloopfase, maar beginnen de renners direct aan een plaatselijke omloop van 19,4 kilometer. Deze moet elf keer afgelegd worden. Het peloton legt per ronde 180 hoogtemeters af. Dit lijkt niet zwaar genoeg om de groep flink uit te dunnen, al ligt er halverwege het parcours wel een kort klimmetje waar de wedstrijd hard kan worden gemaakt. Toch is de verwachting dat sterke sprinters hier moeten kunnen overleven. Kijk dus vooral naar André Greipel, John Degenkolb en Nikias Arndt.

Website Duits kampioenschap

Frankrijk : Saint-Omer – Saint-Omer (248 km)
Ook in Frankrijk vindt de nationale titelstrijd in zijn geheel plaats op een plaatselijk circuit. Hier is het noordelijk gelegen Saint-Omer het decor van de strijd om de driekleur. De Fransen krijgen dit jaar een gevarieerd parcours voorgeschoteld. Halverwege de omloop ligt met de Montee d’Hallines een kort, maar steil klimmetje, waarna op het einde ook een kasseienstrook overwonnen moet worden. Voor kandidaten op de overwinning is het dus vooral uitkijken naar snelle mannen die een lastige wedstrijd aankunnen. Arnaud Démare past perfect binnen dit profiel.

Website Frans kampioenschap

Verenigd Koninkrijk : Isle of Man – Isle of Man (193 km)
Het Britse wegkampioenschap kent een bijzondere locatie. De renners beginnen namelijk met twee lussen over de Snaefell Mountain Course van de beruchte Isle of Man TT. De wedstrijd voor motoren staat vanwege het hoge aantal ongelukken bekend als de gevaarlijkste ter wereld. Gelukkig is het parcours voor wielrenners een stuk minder gevaarlijk. Mark Cavendish weet daar alles van. De Brit van Dimension Data is immers geboren op het Isle of Man en kent alle wegen ongetwijfeld uit zijn hoofd. Britten die minder bekend zijn met het eiland hoeven zich echter geen zorgen te maken. De wedstrijd eindigt namelijk met tien plaatselijke ronden van 7,2 kilometer, waardoor de slotfase uitgebreid bestudeerd kan worden.

Website Brits kampioenschap

België : Antwerpen-Antwerpen (238 km)
Onze zuiderburen rijden de nationale titelstrijd in en rond Antwerpen. Daar moet een rondje van 17 kilometer 14 keer afgelegd worden. Enkel de kasseizones van de D’Herbouvillekaai (1000 meter) en de Waalsekaai (450 meter) zouden voor opschudding kunnen zorgen. De wedstrijd wordt vanaf 13:30 live uitgezonden op Sporza. Voor de strijd om de Belgische driekleur schreven wij een uitgebreide voorbeschouwing.

Website Belgisch kampioenschap