Wielerploegen 2015: Cannondale-Garmin

Met de Tour Down Under in het vooruitzicht start het nieuwe wielerjaar. Nu de transfercarrousel stopt met draaien, presenteert WielerFlits de komende dagen de samenstellingen van de belangrijkste wielerteams. Vandaag nemen we de fusieploeg Cannondale-Garmin onder de loep.

Cannondale-Garmin
Land: Verenigde Staten
Sponsor: Garmin is een Amerikaans bedrijf dat zich richt op navigatiesystemen, terwijl Cannondale een Amerikaans fietsenmerk is
Sinds: 2004 (eerder Team TIAA-CREF, Team Slipstream powered by Chipotle, Team Garmin-Chipotle presented by H30, Team Garmin-Transitions, Team Garmin-Cervélo, Team Garmin-Barracuda, Team Garmin-Sharp)
UCI-afkorting: TCG
Fietsen: Cannondale
Tenue 2015: Klik voor foto

Aantal overwinningen 2014: 23 (Garmin-Sharp) & 17 (Cannondale)
WorldTour Ranking 2014: 11e met 807p (Garmin-Sharp) & 17e met 456p
CQranking 2014: 11e met 8071p (Garmin-Sharp) & 17e met 6314p (Cannondale)
Website: http://www.slipstreamsports.com/
Facebook: RideArgyle
Twitter: @Ride_Argyle
Youtube: Slipstreamsportsllc

Vorig seizoen

Garmin-Sharp kende in 2014 vooral pech. Ondanks twee mooie overwinningen van Tom-Jelte Slagter in Parijs-Nice, kon het tijdens de klassiekers geen potten breken. Met namen als Johan Vansummeren, Nick Nuyens, Tyler Farrar én Sebastian Langeveld in de ploeg, was de score na de keienklassiekers ronduit mager. Een tiende plaats in de Ronde van Vlaanderen en een achtste plaats in Parijs-Roubaix (beide behaald door Langeveld) waren de wapenfeiten.

Tijdens de heuvelklassiekers rekende de ploeg van team managerJonathan Vaughters op Daniel Martin en Slagter. Tijdens de Amstel Gold Race moest Martin vroegtijdig opgeven en kwam Slagter niet verder dan een 21ste plaats. De beide mannen herwonnen hun vertrouwen echter in de Waalse Pijl, waar de Ier tweede werd en onze landgenoot vijfde. Dit vertrouwen leek zich uit te betalen in Luik-Bastenaken-Luik, waar Martin hard op weg was naar zijn tweede opeenvolgende zege. Een val in de allerlaatste bocht zette echter een vette streep door de rekening van de Amerikaanse ploeg. Slagter werd in de achtergrond nog wel knap zesde.

De Giro d’Italia begon voor de ploeg desastreus. In het Noord-Ierse Belfast gleed Daniel Martin tijdens de ploegentijdrit onderuit, waarna hij zijn sleutelbeen brak. Garmin moest na de eerste dag verder zonder haar beoogde kopman. Oud-winnaar Ryder Hesjedal mocht vervolgens de honneurs als leider van het team waarnemen. Het koste de 34-jarige Canadees echter pijn en moeite om de klassementsrenners in de bergen te volgen, waardoor hij genoegen moest nemen met een negende plek in het eindklassement. In de daarop volgende maand was de ploeg wel succesvol. Andrew Talansky wist het Critérium du Dauphiné verrassend op zijn naam te zetten en Langeveld kroonde zich in Ootmarsum tot Nederlands kampioen.

Omdat Martin nog niet hersteld was van de sleutelbeenbreuk die hij opliep tijdens de openingsdag van de Giro, werd Talansky als kopman uitgespeeld m de strijd aan te gaan voor een podiumplek. Dit kwam er echter nooit van, want door meerdere valpartijen besloot de Amerikaan in etappe twaalf niet meer op te stappen. Een dag daarvoor werd Talansky’s lijdensweg nog schitterend in beeld gebracht door de Franse tv. Hij moest in de etappe naar Oyonnax al heel vroeg lossen, maar besloot om door te rijden. Talansky wilde er op een gegeven moment de brui aan geven, toen hij huilend van zijn fiets afstapte en op de vangrail naast de weg ging zitten. Ploegleider Robert Hunter overtuigde Talansky om in ieder geval de rit af te maken, maar de Amerikaan besloot later die avond om de volgende dag niet meer op te stappen. Ramunas Navardauskas wist de eer van de ploeg op de valreep te redden door in de negentiende etappe solo aan te komen in Bergerac, net voor het aanstormende peloton.

Na de Tour liet de ploeg de ellende dan toch achter zich. Tom Danielson wist in augustus de zware Tour of Utah te winnen, terwijl Hesjedal weer een maand later de veertiende etappe in de Vuelta a España voor zich opeiste. In diezelfde ronde werd Daniel Martin zevende in het eindklassement . Dylan van Baarle schreef eind september vervolgens verrassenderwijs de Tour of Britain op zijn palmares. Onze jonge landgenoot liet daar onder meer Bradley Wiggins achter zich. Martin sloot zijn seizoen vervolgens goed af met winst in de Ronde van Lombardije en een tweede plaats in de Tour of Beijing, waardoor de ploeg met vertrouwen het nieuwe seizoen tegemoet ziet.

Cannondale
Hoewel de fusieploeg doorgaat op de Amerikaanse licentie van Garmin, nemen we ook een kijkje naar de prestaties van Cannondale van afgelopen seizoen. De Italiaanse formatie speelde eigenlijk heel weinig klaar en boekte ‘slechts’ zeventien overwinningen. Veruit de meeste van die zeges werden behaald door kopman Peter Sagan en sprinter Elia Viviani. De twee kopstukken van de Cannondale-ploeg zijn echter niet mee gegaan naar het nieuwe team, want zij maakten de overstap naar respectievelijk Tinkoff-Saxo (Sagan) en Team Sky (Viviani).

Als we de resultaten van de ploeg erbij pakken, telt op de rekening enkel Sagans winst in de E3 Prijs Vlaanderen-Harelbeke als relatief grote vis. Daarnaast wist rasaanvaller Alessandro De Marchi (volgend seizoen in de kleuren van BMC) de zevende etappe in de Vuelta op zijn naam te brengen. In de grote rondes speelde de ploeg – op het puntenklassement van Sagan in de Tour na – verder geen enkele rol. De 36-jarige Ivan Basso (in 2015 actief voor Tinkoff-Saxo) was eigenlijk de enige ronderenner van dienst, maar kwam in de Giro niet verder dan stek vijftien.

Blijft er dan helemaal geen goede Cannondale-renner over voor Vaughters? Toch wel. Neoprof Davide Formolo liet het voorbije seizoen zien dat hij een uitermate getalenteerde renner is voor het klim- en rondewerk. Zo werd hij vierde in de Ronde van Turkije (2.HC), zevende in de Ronde van Zwitserland (2.WT) en verloor hij in een sprint-à-deux het Italiaanse kampioenschap tegen Vincenzo Nibali. Maar ook Davide Villella – eveneens neoprof – liet in de tweede seizoenshelft zien dat hij potentie heeft. Met een 23ste plek in de Ronde van Polen (2.WT), vierde in de Artic Race of Norway (2.1) en een zestiende notering in de Ronde van Lombardije sloot hij zijn eerste seizoen als prof goed af.

Transfers
Als gevolg van de fusie kreeg Garmin acht Cannondale-renners cadeau. Naast Formolo en Villella komen ook Alberto Bettiol, Edward King, Kristjian Koren, Alan Marangoni, Matej Mohoric en Moreno Moser over. Voornamelijk versterkingen in de breedte, hoewel Moser in 2012 tijdens zijn eerste jaar als beroepsrenner een indrukwekkend debuut kende. De laatste twee seizoen kon hij echter nimmer bevestigen. Verder werden er nog een drietal talenten vastgelegd door Cannondale-Garmin. De Duitser Ruben Zepuntke (ex-Rabobank Development Team) kwam over van Bissell Development Team, terwijl Kristoffer Skjerping overstapt van Team Joker. De 21-jarige Noor geldt al een paar jaar als een talent en werd dit seizoen onder meer tweede in de Ronde van Vlaanderen voor beloften en derde op het WK voor renners onder de 23 jaar in Ponferrada.

Last but not least trok de ploeg Joe Dombrowski aan. Toen de Amerikaan in 2013 een profcontract ondertekende bij Team Sky, waren de verwachtingen hooggespannen. Vooral in zijn laatste jaar bij Team Livestrong (2012) baarde hij opzien door de Baby Giro te winnen en daarnaast met de beste WorldTour-renners mee te strijden in de grote Amerikaanse rondes. Dit kwam er bij de Britse formatie echter niet uit, daar Dombrowski voornamelijk een knechtenrol toebedeeld kreeg. Bij zijn nieuwe ploeg zal hij echter een vrije rol krijgen, omdat de ploeg naast Hesjedal en Talansky – Martin richt zich voornamelijk op de klassiekers – over weinig ronderenners beschikt.

Vaughters mocht dus elf nieuwe gezichten verwelkomen dit seizoen. En dat heeft drastische gevolgen voor maar liefst twaalf renners die de ploeg verlaten. Koldo Fernández en David Millar besloten hun fiets aan de wilgen te hangen, terwijl Vansummeren, Farrar, Rohan Dennis, Caleb Fairly, Phil Gaimon, Raymond Kreder, Lachlan Morton, Steele Von Hoff en Fabian Wegmann onderdak vonden bij een andere ploeg. Voor een tweetal renners is het nog altijd spannend: voormalig Ronde van Vlaanderen-winnaar Nick Nuyens en onze landgenoot Thomas Dekker hebben tot op heden geen contract voor 2015. Dekker hoopt middels een aanval op het werelduurrecord alsnog een verbintenis bij een ploeg te bemachtigen.

Nieuwe renners:
Alberto Bettiol (Cannondale)
Joe Dombrowski (Team Sky)
Davide Formolo (Cannondale)
Edward King (Cannondale)
Kristijan Koren (Cannondale)
Alan Marangoni (Cannondale)
Matej Mohoric (Cannondale)
Moreno Moser (Cannondale)
Kristoffer Skjerping (Team Joker)
Davide Villella (Cannondale)
Ruben Zepuntke (Bissel Development Team)

Uitgaande renners:
Rohan Dennis (BMC Racing Team)
Caleb Fairly (Giant-Alpecin)
Tyler Farrar (MTN-Qhubeka)
Koldo Fernández (gestopt)
Phillip Gaimon (Optum presented by Kelly Benefit Strategies)
Raymond Kreder (Team Roompot)
David Millar (gestopt)
Lachlan Morton (Jelly Belly presented by Maxxis)
Johan Vansummeren (AG2R La Mondiale)
Steele Von Hoff (NFTO)
Fabian Wegmann (Cult Energy Pro Cycling)

Nog niet bekend/Nog niet verlengd:
Thomas Dekker
Nick Nuyens

De renners voor 2015

De kopstukken van Cannondale-Garmin zullen in grote lijnen hetzelfde zijn als in 2014. Daniel Martin is de kopman van het team en zal zich voornamelijk in de heuvelklassiekers willen tonen. Ook in de grote rondes moet de Ier mee kunnen doen tijdens de beklimmingen, maar een tijdrijder is hij nooit geweest. Toch is de Tour de France komend seizoen niet per se besteed aan de klassementsrenners pur sang. Door de weinige tijdritkilometers zou Martin wel eens een hoge notering neer kunnen zetten in Frankrijk. Met Andrew Talansky, Ryder Hesjedal, en mogelijk Joe Dombrowski en Davide Formolo, heeft ploegleider Vaughters meer ijzers in het vuur.

Naast Martin hoopt de ploeg ook dat Tom-Jelte Slagter een volgende stap kan maken. Onze kleine landgenoot liet zich in de finales van de Waalse klassiekers zien en zou met zijn snelle benen zo maar eens kunnen verrassen aankomend seizoen. Mochten ook Davide Villella en Moreno Moser zich verder ontwikkelen, dan heeft het team er mogelijk een extra pion bij in de finales. Sebastian Langeveld zal, door het wegvallen van Farrar, Vansummeren en Nuyens, het kopmanschap in de kasseiklassiekers dragen. Een plan-B heeft de ploeg echter niet direct achter de hand. Datzelfde geldt voor de sprints, al heeft de Cannondale-Garmin mogelijk niet eens een plan-A. Vaughters zit komend seizoen zonder een echte topspurter, waardoor we de ploeg in de sprints waarschijnlijk niet veel aan het werk gaan zien.

Selectie Garmin-Cannonale 2015
Janier Alexis Acevedo 06-12-1985
Dylan van Baarle 21-05-1992
Jack Bauer 07-04-1985
Alberto Bettiol 29-10-1993
Nathan Brown 07-07-1991
André Cardoso 03-09-1984
Tom Danielson 13-03-1978
Joe Dombrowski 12-05-1991
Davide Formolo 25-10-1992
Nathan Haas 12-03-1989
Ryder Hesjedal 09-12-1980
Alex Howes 01-01-1988
Benjamin King 31-01-1983
Edward King 22-03-1989
Kristijan Koren 25-11-1986
Sebastian Langeveld 17-01-1985
Alan Marangoni 06-07-1984
Daniel Martin 20-08-1986
Matej Mohoric 19-10-1994
Moreno Moser 25-12-1990
Ramunas Navardauskas 30-01-1988
Lasse Norman Hansen 11-02-1992
Kristoffer Skjerping 04-05-1993
Tom-Jelte Slagter 01-07-1989
Andrew Talansky 23-11-1988
Davide Villella 27-06-1991
Ruben Zepuntke 28-01-1993