foto: Sirotti

Met de Tour Down Under in het vooruitzicht start het nieuwe wielerjaar. Nu de transfercarrousel stopt met draaien, presenteert WielerFlits de komende dagen de samenstellingen van de belangrijkste wielerteams. Vandaag is het de beurt aan WorldTour-nieuwkomer Team Europcar.

Team Europcar Tenue 2014
Land: Frankrijk
Sponsor: Autoverhuurbedrijf
Sinds: 2011 (opvolger van Bbox Bouygues Télécom, Brioches La Boulangère (2003-2004), Bonjour (2001-2002) en Bonjour-Toupargel(2000))
UCI-afkorting: EUC
Fietsen: Colnago

Aantal overwinningen 2013: 26
WorldTour Ranking 2013: –
CQranking 2013: 19de met 4721 punten
Website: Teameuropcar.com
Facebook: Team Europcar
Twitter: @TeamEuropcar_en

Vorig seizoen

Dat Team Europcar de overstap maakt naar de WorldTour is niet geheel verwonderlijk. De équipe van ploegbaas Jean-René Bernaudeau boekte 26 overwinningen het afgelopen seizoen en daarmee hoefde het slechts elf ploegen boven zich te dulden qua aantal zeges. Mede door de vele zeges won de Franse formatie ook de Europe Tour, ook dankzij een stormachtig debuut van neoprof Bryan Coquard. De pas 21-jarige sprinter schoot in de Etoile de Bessegès meteen twee keer raak. Hij was er niet de enige, want ook Jérôme Cousin wist er een etappe te winnen. In januari had Yohann Gène eerder al een etappe en het eindklassement van de Tropicale Amissa Bongo in Gabon op zijn palmares bijgeschreven. Februari was nauwelijks begonnen of Europcar had al vijf overwinningen op de teller staan.

Aan het einde van die maand was het opnieuw twee keer Coquard die voor dagsucces zorgde tijdens de Maleisische Ronde van Langkawi. Vervolgens was het aan Damien Gaudin (foto hier onder) om er als complete verrassing van door te gaan met de winst in de proloog van Parijs-Nice. Dat het geen toevalstreffer was bleek twee weken later: Gaudin was ook primus in de GP Cholet. Drie dagen nadien liet kopman Thomas Voeckler voor het eerst wat van zich zien. In embarmelijke weersomstandigheden leek hij na een ijzersterke solo op weg naar winst in Dwars door Vlaanderen, maar dat liet Oscar Gatto koud. Op tweehonderd meter voor de streep pakten de achtervolgers de Fransman terug, waarna de Vini Fantini-renner de snelste was. Titi werd moegestreden vijfde.

Het duurde niet lang vooraleer de andere kopman van de ploeg, Pierre Rolland, ook uit zijn schulp kruipt. Begin april toonde hij zich de beste in de vierde etappe van het Circuit de la Sarthe – Pays de la Loire, een dag later kroonde hij zich als eindwinnaar. Vier etmalen later mocht Rolland ook mee op het laagste schavotje van het erepodium na de door Pierrick Fedrigo gewonnen Paris-Camenbert. Cyril Gautier spoelde die kater voor de ploeg niet veel later alweer weg met winst in de Tour du Finistère, een paar dagen voor dat Natnael Berhane de koninginnenrit won in de Presidential Tour of Turkey. Hij werd er ook tweede in het klassement, na Mustafa Sayar. Het Turkse verhaal kennen we inmiddels, toch is er nog geen definitieve uitspraak gedaan door de UCI in die zaak.

In mei, waar de ploeg geen Giro d’Italia reed, wist enkel Coquard nog een ritje te winnen in de Ronde van Picardië en werd er tweede in het eindklassement. In het Critérium du Dauphiné – inmiddels juni – deed de ploeg het uitstekend, met ritzeges voor de Canadees David Veilleux en Voeckler. Later die maand pakten Gène en opnieuw Voeckler etappes mee in de Route de Sud. Laatstgenoemde won het klassement in de Franse etappekoers, terwijl Veilleux op dezelfde dag winnaar werd van Boucles de la Mayenne. Als klap op de vuurpijl flitste Japanner Yukiya Arashiro naar de nationale titel op de weg.

De ploeg ging met veel verwachting naar de Tour de France, maar daar was al snel te zien dat de klad erin kwam. Voeckler was geheel tegen zijn stijl in meer bezig met zich handhaven in het peloton dan acteren voor de eerste cameramotor en Rolland kwam bergop gewoon te kort; hij werd uiteindelijke 24ste op een dikke vijftig minuten. Na de Tour won Angelo Tulik nog een etappe in de Tour de Fjords, boekte Coquard met de Châteauroux Classic de l’Indre zijn zesde overwinning van het seizoen en wist Voeckler via tijdritwinst de Tour du Poitou Charentes nog op zijn naam te brengen. In september moest le Chouchou Aleksejs Saramotins dan nog voor laten gaan in de Tour du Doubs en was Jan Bakelants een paar dagen later in een sprint-à-deux sneller tijdens de GP de Wallonie. De Vuelta a España reed de groene brigade uit de Vendée niet.

Transfer
Niet minder dan zes renners besloten na het afgelopen seizoen Europcar te verlaten. De 39-jarige Franck Bouyer en de bolletjestrui-winnaar van 2010 Anthony Charteau (34) hingen hun fiets aan de wilgen. Niet geheel opvallend op die leeftijd, wél voor David Veilleux. De pas 26-jarige Canadees was drie jaar lang prof, maar koos ervoor om zijn studie af te maken. Kasseienvreters Sébastian Turgot en Damien Gaudin vertrokken beide naar concurrent Ag2r La Mondiale, terwijl sprinter Sébastian Chavanel de andere rivaal, FDJ.fr, versterkt.

Omdat Team Europcar een gooi deed naar een WorldTour-licentie, diende de selectie toch uit minimaal 25 renners te bestaan. Het werden er uiteindelijk 27: Jimmy Engoulvent, Frabrice Jeandesboz en Maxime Mederel kwamen over van het ter zielen gegane Sojasun, beloftewereldkampioen van 2009 Romain Sicard van het eveneens verdwenen Euskaltel-Euskadi, Yannick Martinez probeert het na zijn tijd bij La Pomme Marseille twee stappen hogerop, terwijl Antoine Duchesne (Bontrager Cycling Team) en stagiair Romain Guillemois in 2014 hun profdebuut maken bij de ploeg van Bernaudeau.

In:
Antoine Duchesne (Bontrager Cycling Team)
Jimmy Engoulvent (Sojasun)
Romain Guillemois (neoprof, was al vanaf 01-08-2013 actief als stagiair)
Fabrice Jeandesboz (Sojasun)
Yannick Martinez (La Pomme Marseille)
Maxime Mederel (Sojasun)
Romain Sicard (Euskaltel-Euskadi)

Uit:

Franck Bouyer (gestopt)
Anthony Charteau (gestopt)
Sébastian Chavanel (FDJ.fr)
Damien Gaudin (Ag2r La Mondiale)
Sébastian Turgot (Ag2r La Mondiale)
David Veilleux (gestopt)

De renners
De begeerde WorldTour-licentie is binnen, maar of Team Europcar direct met de beste teams mee zal strijden op het hoogste niveau is maar zeer de vraag. Pierre Rolland lijkt de grootste troef te zijn voor de grote rondes, maar dan zullen de tijdritkilometers beperkt moeten blijven. Voeckler zal zich ongetwijfeld in de kijker rijden, maar omdat hij inmiddels 34 is zou het ook zo maar eens kunnen dat de prestaties minder worden. Echte specialisten is de ploeg niet rijk, daarom zal het in het groen koersende team de rol vervullen die zij de laatste jaren in de meesten koersen al uitvoert: vrijbuiten.

Verder is het vooral uitkijken naar de jonge talenten van deze ploeg. Kan Bryan Coquard bijvoorbeeld al de aansluiting vinden bij de betere sprinters uit de WorldTour? Is Natnael Berhane in staat om zijn indrukwekkende klimwerk in de Ronde van Turkije ook elders ten toon te stellen? Of lost Romain Sicard dan toch eindelijk zijn belofte in? En wat maakt Giovanni Bernaudeau een goede coureur, inderdaad de zoon van? De verwachtingen binnen deze ploeg zullen niet al te hooggespannen zijn en daarnaast hoeven de beloftevolle coureurs zich niet volledig weg te cijferen voor een kopman. Het ideale scenario? We gaan het zien.

Selectie Team Europcar 2014
Yukiya Arashiro 22/09/1984
Natnael Teweldemedhin Berhane 05/01/1991
Giovanni Bernaudeau 25/08/1983
Bryan Coquard 25/04/1992
Jérôme Cousin 05/06/1989
Antoine Duchesne 12/09/1991
Jimmy Engoulvent 07/12/1979
Cyril Gautier 26/09/1987
Yohann Gène 25/06/1981
Romain Guillemois 28/03/1991
Tony Hurel 01/11/1987
Fabrice Jeandesboz 04/12/1984
Vincent Jérôme 26/11/1984
Christophe Kern 18/01/1981
Morgan Lamoisson 07/09/1988
Davide Malacarne 11/07/1987
Yannick Martinez 04/05/1988
Maxime Mederel 19/09/1980
Bryan Naulleau 17/03/1988
Alexandre Pichot 06/01/1983
Perrig Quemeneur 26/04/1984
Kévin Reza 18/05/1988
Pierre Rolland 10/10/1986
Romain Sicard 01/01/1988
Björn Thurau 23/07/1988
Angelo Tulik 02/12/1990
Thomas Voeckler 22/06/1979