Vuelta 2025: Giulio Pellizzari profiteert van afwachtende favorieten in incidentloze etappe
Jonas Vingegaard en Joao Almeida probeerden op de Alto de El Morredero helemaal niets, waardoor de Italiaan kon profiteren..
Giulio Pellizzari heeft de zeventiende etappe van de Vuelta a España gewonnen. FavorietenHét thema bij de start was al vroeg duidelijk: zouden de renners überhaupt aan de aankomst op de Alto de El Morredero komen? Na de protesten van de afgelopen dagen en bijhorende inkortingen en afgelastingen, was dat hoogst onzeker. Na overleg tussen de renners en rennersvakbond CPA werd toen al beslist dat bij een nieuwe gevaarlijke situatie de etappe zou worden geneutraliseerd. En ook de windstoten aan de finish zorgden voor een onzekere etappe, maar uiteindelijk zou de rit ‘gewoon’ kunnen worden afgewerkt.
De renners lieten zich door het mogelijke gevaar niet demotiveren. In de beginfase zagen we een bedrijvige Mads Pedersen (Lidl-Trek), die in zijn groene trui voor de eerste aanval van de dag tekende. Maar ook Michal Kwiatkowski probeerde het een aantal keer namens INEOS Grenadiers, nota bene op de wegen rondom Ponferrada waar hij in 2014 de regenboogtrui en grootste triomf uit zijn carrière veroverde.
Kopgroep van 12 renners
Hun pogingen kenden geen succes, maar acht anderen hadden meer geluk. Brandon Rivera (INEOS Grenadiers), Madis Mihkels (EF Education-EasyPost), Antonio Tiberi (Bahrain-Victorious), Harold Tejada (XDS Astana), Patrick Gamper (Jayco AlUla), Luca Van Boven (Intermarché-Wanty), Timo Roosen (Picnic PostNL) en Jonas Gregaard (Lotto) namen na twintig kilometer koers een mooie voorsprong. Later werden ze nog gevolgd door Gijs Leemreize (Picnic PostNL), Joel Nicolau (Caja Rural Seguros RGA), Léandre Lozouet (Arkéa-B&B Hotels) en Sergio Samitier (Cofidis).
Samen leverde dat twaalf leiders op, die vertrokken waren voor een dag over relatief gemakkelijke wegen voor de slotklim zou opdoemen. Dat maakte het voor Visma | Lease a Bike ook een haalbare zaak om de rit te controleren. De gele brigade gaf de kopgroep meteen een tweetal minuten, maar dan vond Dylan van Baarle het welletjes. Daar bleef het dus bij, en de vlucht had eigenlijk nooit een echte kans op de ritzege.

De twaalfkoppige leidersgroep – foto: Cor Vos
Het beeld van de rit lag zo vast, tot op 23 kilometer van de aankomst Tiberi de knuppel in het hoenderhok gooide op de eerste oplopende meters. Dat moest ook, want onder impuls van Red Bull-BORA-hansgrohe was de grote groep intussen genaderd tot op minder dan een minuut. Tejada haakte zijn wagonnetje aan, maar een lang leven was de poging van dat tweetal niet beschoren. BORA slokte alle vluchters snel op.
Alleen Felix Gall (Decathlon AG2R), de nummer vijf in het algemeen klassement, werd slachtoffer van dat hoge tempo. Al zorgden de BORA-renners er vooral voor dat ze zelf snel werden uitgedund. Het signaal voor Visma | Lease a Bike om met vier (van de zes nog in koers zijnde) renners het stokje over te nemen en het peloton nog wat verder uit te dunnen tot tien renners. Joao Almeida, de concurrent van kopman Jonas Vingegaard, geraakte zo geïsoleerd.
Almeida breekt even
Dat was een probleem voor de Portugees, want toen Jai Hindley op zes kilometer van de finish op de Alto de El Morredero versnelde, moest Almeida wat meters toegeven. Vingegaard volgde de aanvallende Australiër en later ook Matthew Riccitello en Tom Pidcock, maar liet zich zelf niet uit zijn kot lokken. De Deen bleef stoïcijns en zag Almeida op die manier terugkeren. Datzelfde fenomeen deed zich nog een drietal keer voor, waarbij Almeida in vieze papieren kwam na een tempoversnelling van Hindley en de anderen.
Vingegaard, Almeida, Pidcock, Riccitello, Hindley en Giulio Pellizzari bleven elkaar zo in evenwicht houden en bij momenten speculeren en surplacen. Dat was het sein voor de leider in het jongerenklassement, die nu zelf zijn kans schoon zag. Hindley liet voorbeeldig het gat vallen voor zijn ploeggenoot en weg leek hij. Riccitello leek wel de enige die er nog zin in had.
Tot drie keer toe probeerde de Amerikaan van Israel-Premier Tech een achtervolging op gang te brengen, maar hij kreeg geen enkele navolging. In geen tijd was Pellizzari zo een halve minuut weggereden en lachte de ritzege hem toe. Uiteindelijk zette Pidcock aan het slot zijn sprint als eerste in, wat hem nog de dichtste ereplaats en een paar seconden opleverde. En Vingegaard en Almeida? Zij kwamen binnen de twee seconden van elkaar binnen, waardoor de tijdrit morgen soelaas moet brengen.
Voor iedereen die zeurt. Dit is precies hoe het wielrennen in grote rondes eruit zag voordat Pogi iedereen aan gort begon te rijden. Dit is wielrennen met renners die aan elkaar gewaagd zijn en pijn in hun benen hebben. Ook dat is spannend omdat er elke dag een andere winnaar kan zijn en je niet weet wie de sterkste is ipv dat je je alleen afvraagt wanneer Pogi weg rijdt
Zijn hele thuisaccu in deze rit opbranden was wellicht leuk voor de tv, maar dat stadium is ie, met dank aan de ploeg(bege)leiding wel voorbij.
Mooi dat die Italiaan in 't wit deze fraaie rit op z'n conto weet bij te schrijven, zijn eerste nog wel. Chapooh !
Waarschijnlijk is de inschatting dat het op dit terrein teveel moeite kost om verschil te maken met oog op vervolg van de ronde en dat het meer loont om net te doen alsof maar toch iets gematigder, net genoeg om het zwaar genoeg te maken dat er nergens een oncontroleerbare of ongewenst scenario ontstaat met satellietrenners of vluchters. Uiteindelijk zal dan ergens op een ander punt in een andere etappe gekozen om de duivels te ontbinden.
Mooie beklimming trouwens die Alto de El Morredero!
Mooie winst van Italië's grote rondehoop!
Ik kan mij niet direct een gelijkaardige prestatie voor de geest halen, de laatste decennia. 2x top 6 (als hij Madrid haalt), in een grote ronde in hetzelfde seizoen op 21 (!) jarige leeftijd. Denk überhaupt niet dat dat al vaak voorgekomen is.
Ik kijk daar 10 keer liever naar dan dit slaapverwekkende niets. Wat een anti-reclame voor het wielrennen is deze Vuelta.