Vuelta a España mag voorlopig niet finishen op 3.300 meter hoge La Veleta
De Vuelta a España zal voorlopig geen etappe kennen met finish op La Veleta, de klim met de top boven de 3.300 meter boven zeeniveau. Dat heeft wedstrijdbaas Javier Guillén gezegd tijdens een bijeenkomst van de sportpers in de stad Valladolid.
“We zouden graag een etappe op La Veleta finishen, op meer dan 3.000 meter hoogte, maar op dit moment hebben we niet de benodigde vergunningen van de autoriteiten”, vertelt Guillén daarover volgens Ciclo 21. “Dat respecteren we, maar we werken er nog steeds aan om een etappe op grotere hoogte te laten finishen dan ooit eerder is gedaan.”
De 42,5 kilometer lange beklimming naar Pico La Veleta ligt in de Sierra Nevada. Met zijn 3.300 meter is het niet alleen de hoogste geasfalteerde beklimming van Spanje, maar zelfs van geheel Europa. De weg – die doodloopt – voert je vanuit Granada in ongeveer 40 kilometer van een hoogte van 709 meter naar de top op 3.300 meter.
Alhoewel, de top ligt eigenlijk nog een ruime kilometer verder, maar dan zal je wel een onverharde weg moeten trotseren. Met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,5% overwin je maar liefst 2.688 hoogtemeters.
Pico de Veleta, Cenes De La Vega, Spain
• Distance: 42.5 km, Elevation: 2593 m, Avg. Grade: 6.1 %
Iets lager (op 2.851 meter) ligt het Observatorio del Pico Veleta. Om deze top te bereiken kan je voor het merendeel dezelfde weg volgen, maar het slot loopt over een andere weg. Bij wijze van spreken is dat de op één-na-hoogste beklimming van Spanje. In 2022 was er sprake van een aankomst ter hoogte van dat observatorium.
Rij je dit anno 2024 is het met Vingegaard natuurlijk wel een regelrechte spanningskiller: hooguit dat er een pure specialist van het type Lopéz nog mee kan uiteindelijk.
"Koersen, dat is stampen en afzien tot ge niet meer weet van welke parochie ge zijt." (Briek Schotte)
In ieder geval niet van die mannen die 5 x p.dag bukken.
Gaat het mooiere koers opleveren? Gaat het voor verrassingen zorgen? Of brengt het enkel ellende?
Voor mij hoeven parcoursen niet steeds extremer te worden om het spannend te maken. Met de Angliru, Zoncolan en dat soort bergen hebben we al extremen genoeg te pakken.
Héél erg lange klim: ander type uitdaging
Héél erg hoog en ijl: ander type uitdaging
Maar boven alles is dat het nieuwe beelden en landschappen toevoegt: je weet wel, de ruggengraat van het wielrennen. Welke 180 mannetjes daar omhoog gaan, hoe hard ze precies rijden en hun gevoelens daarover zijn is van secundair belang.
Die laatste kilometer onverhard moet er zeker bij. Ook krijgen we dan waarschijnlijk een situatie met mechaniciens achterop de motor, want voor volgwagens wordt het lastig na de slagboom. Zoals in de klimtijdrit op de laatste dag van de Giro 2023.
Ik kan niet wachten...
Stak UCI uiteindelijk een stokje voor. Nu van 700 naar 3300 meter in hoge inspanning waarbij niet iedereen net 2 tot 3 weken op grote hoogte heeft gezeten om te acclimatiseren is vragen om gezondheid problemen. Ja het hoeft niet tot problemen te leiden. Maar het kan wel.
Aankomst op Etna 1900 meter, de Italianen willen nog naar de 3150 meter. Moet er eerst een kostbare weg aangelegd worden, nog dichter bij nog altijd actieve vulkaan, laatste uitbarsting 2021. Gekkigheid dus.
Kan wel grootse onvergetelijke beelden opleveren, Uijtenbroeks met handen de lucht in en op achtergrond een vuurspuwende vulkaan.
Als je iets googelt moet je het wel 'tegoei' doen ;-p
Pruttelen en regelmatig een scheet laten is niets bijzonders.
Jij wilde effe de vulkanoloog uithangen en bijdehand zijn en vergeet voor het gemak eea uit jouw vakgebied.
Juist, er zijn meer mensen die vaklui zijn en ook prutsers in hun eigen vakgebied. Dat blijkt.