Vuelta 2024: Lijdensweg van Cian Uijtdebroeks duurt voort
Waar Wout van Aert de overwinningen aaneenrijgt in de Vuelta a España, vergaat het zijn ploeg- en landgenoot Cian Uijtdebroeks een stuk minder. De Belgische klimmer vecht al de hele ronde tegen zichzelf en de rustdag heeft blijkbaar niet geholpen. De 21-jarige coureur moest in de tiende etappe al bijzonder vroeg lossen uit het peloton en kwam als voorlaatste over de streep.
Uijtdebroeks was op het oog de eerste renner die in de problemen kwam op de flanken van de eerste klim van de dag, de Alto de Fonfría (15,5 km à 4,5%). De beloftevolle ronderenner bleek niet in staat om het peloton te volgen en zo begon voor hem een lange lijdensweg richting de finish in Baiona.
Opgeven stond echter niet in het woordenboek van Uijtdebroeks en dus knokte hij zich naar de streep. Hij kwam uiteindelijk in een klein groepje over de finish, als 158ste en voorlaatste, in het bijzijn van Pavel Bittner, Tim Naberman, Joan Bou, Antonio Jesús Soto, Xabier Berasategi en Pelayo Sánchez. Deze renners finishten op ruim 24 minuten van ritwinnaar Wout van Aert.
Uijtdebroeks begon met de nodige ambitie aan de 79ste Vuelta a España, maar werd al snel met zijn neus op de feiten gedrukt. De jonge klassementsrenner moest in de eerste bergritten ook al bijzonder vroeg afhaken. Maar wat is er precies aan de hand met de renner, die vorig jaar namens BORA-hansgrohe nog een van de revelaties was in de Vuelta en achtste werd in het eindklassement?
Verdoofd gevoel
Na de zevende etappe klaagde hij over een ‘verdoofd gevoel’ in zijn benen. “Ik heb een beetje het gevoel wat ik in heel veel van de afgelopen wedstrijden heb gehad. Ik rijd zo hard als ik kan en mijn hartslag is nog niet op de limiet, maar ik krijg gewoon een verdoofd gevoel in mijn benen en alles blokkeert gewoon.”
Een oorzaak voor het vreemde gevoel heeft Uijtdebroeks niet. “Vaak hebben we gezegd dat het vermoeidheid is, maar het kan niet altijd vermoeidheid zijn. Het is iets wat ik de vorige jaren nog nooit heb gehad. Ik krijg gewoon een heel verdoofd gevoel, ook als ik mijn benen aanraak.”
“Het is heel frustrerend. Als het een keer gebeurt, is het niet heel erg, maar als dat constant gebeurt is dat natuurlijk niet leuk. Je werkt er keihard voor en doet er alles voor en ik heb dit nog nooit gehad. Het is alsof je met gezwollen benen rond rijdt.”
We weten na afgelopen vuelta wel dat Uijtenbroeks nogal een flapuit is mbt kwaaltjes (mijn reet, mijn benen, mijn nek) maar dit klinkt toch niet best hoor. Sowieso hebben ze nauwelijks iets om voor te rijden (zie Kuss misschien nog wel à la Yates een rit pakken waarvoor hij hem niet nodig heeft). Dr'ûût met die knul.
Want als het, zoals logischer wijs vaak geopperd, inderdaad een probleem met een vernauwde ader (of zelfs 2) is dan openbaart zich dat toch niet van de ene op de andere dag?
En ook vreemd: als het inderdaad zo erg is als dat hij beweert dan grijp je als ploeg zijnde toch in en haal je zo'n renner uit koers? Want op deze manier doorgaan heeft ook geen zin, de kans dat hij op wonderbaarlijke wijze gaat herstellen en alsnog een rit wint is natuurlijk 0. De medische molen zou de voorkeur boven doorblijven ploeteren moeten hebben.
Zijn zwakte was duidelijk de tijdrit waar hij b.v. 1min44 verliest tegen zijn teamgenoot Vlasov op een vlakke 25km etappe. De team time trial hielp hem anders was hij wellicht buiten de top gevallen.
VLAB zijn ontwikkeling gaat eigenlijk vrijwel hetzelfde lijkt bij Bora, top 10 plaatsen in rondes, Catalunya valt tegen, waar hij zegt maagproblemen te hebben en zijn team besluit hem eruit te halen. Giro volgt en tot een crash staat hij op de 4de plek. Zonder een tijdrit staat hij gewoon 3de op een paar seconden van Thomas.
Na de Giro rijd hij nog twee redelijke ritten in de tour de Suisse. Waar hij renners als Skjelmose achter zich weet te houden. Maar zijn tijdritten zijn slechter dan ooit en hij speelt weinig meer klaar.
Het is een zeer warme Vuelta met 35+° ritten en hij is niet in goede vorm. Wellicht mentaal ook een tik gekregen tijdens blessure. Maar hij is harstikke jong. Had verwacht dat ze bij VLAB vrij snel progressie zouden boeken met zijn tijdrit, dat valt vooralsnog zeker tegen. Maar verder is het niet gek bij een jonge renner dat het er even niet uitkomt. Met goede begeleiding moet het wel goedkomen. Wellicht juist met minder druk.