Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2023: Poels klopt Evenepoel in Guadarrama, Jumbo-Visma stelt eindzege Kuss veilig
Wout Poels heeft na een etappe in de Tour de France ook een rit in de Vuelta a España gewonnen. De Limburger was de snelste van een kopgroep van vijf, die ontstaan was vanuit de vroege vlucht. Hij verwees Remco Evenepoel met een lange sprint naar de tweede plaats. De rode leiderstrui van Sepp Kuss kwam in de voorlaatste etappe geen moment in gevaar.
Op de voorlaatste dag van de Vuelta a España wachtte de renners de langste rit van de ronde. De etappe van Manzanares El Real naar Guadarrama was 207,8 kilometer lang en bevatte nog behoorlijk wat klimwerk. De hellingen – allen van de derde categorie – waren niet bijzonder lang of lastig, maar aangezien het er in totaal tien stuks waren, zouden ze niettemin in de benen sluipen. De top van de laatste heuvel lag op goed vijftien kilometer van de streep.
Grote kopgroep met – opnieuw – Evenepoel
In het openingsuur ontstond er een grote kopgroep. Maar liefst 31 renners kozen de aanval. Daarbij ook weer bergtruidrager Remco Evenepoel en drie ploeggenoten: James Knox, Mattia Cattaneo en Louis Vervaeke. Verder zaten onder meer Marc Soler, Geraint Thomas, Andreas Kron, Einer Rubio, Romain Bardet, Rui Costa, Antonio Tiberi en Lennard Kämna mee. Voor de Lage Landen waren ook Wout Poels, Wilco Kelderman, Jimmy Janssens, Edward Planckaert, Sylvain Moniquet en Lennert Van Eetvelt nog van de partij.
Het peloton werd weer een dag lang gemend door Dylan van Baarle en Robert Gesink – foto: Cor Vos
Geen van de vluchters was een gevaar voor de rode trui van Sepp Kuss en dus gaf Jumbo-Visma de aanvallers behoorlijk wat ruimte. Op een gegeven moment bedroeg hun voorgift zeseneenhalve minuut. Niet veel later, met nog zeventig kilometer te gaan, zagen we de eerste schermutselingen in de kopgroep. Ben Zwiehoff van BORA-hansgrohe versnelde plots. Hij kwam niet weg, maar zijn actie zorgde er wel voor dat het een tijdje onrustig was van voren. Soudal Quick-Step herstelde daarna de orde door de kop te nemen en het tempo te bepalen.
Poels knalt weg
Dat tempo lag behoorlijk hoog, want enkele renners raakten in de problemen in de kopgroep. Onder meer Finn-Fisher Black en Andreas Kron gingen overboord. Tegelijkertijd begon de voorsprong ten opzichte van het peloton verder op te lopen, tot meer dan elf minuten. Zo begonnen de overgebleven koplopers ook aan de laatste beklimming van de dag, de Alto de Robledondo (3.9 km à 6.3%). Hier zou Evenepoel een bom gooien. Toch?
foto: Cor Vos
Het was echter Wout Poels die de knuppel in het hoenderhok gooide. Evenepoel bleef in het wiel van zijn ploeggenoot Cattaneo zitten en leek zelfs met dat tempo moeite te hebben. Zijn landgenoot Van Eetvelt leek over betere benen te beschikken: hij wist in eerste instantie als enige aan te sluiten bij Poels. Later maakte ook Marc Soler nog de sprong. Het groepje met onder meer Evenepoel zat echter niet ver en een kilometer voor de top kwam de bergtruidrager dan toch opstomen, samen met Pelayo Sánchez (Burgos-BH).
Evenepoel valt aan de in de afdaling
In de afdaling keerde Evenepoel, die Sánchez net voor de top had moeten laten gaan, terug en hij ging meteen door. Hij pakte een paar meters, maar de andere vier kwamen terug. Met Evenepoel, Sánchez, Soler, Poels en Van Eetvelt begonnen we aan de laatste tien kilometer.
Er kwamen geen demarrages meer, waardoor een sprint de beslissing moest brengen. Wout Poels ging als eerste aan, van bijzonder ver. Te ver, leek het. Maar dat was slechts schijn. De Nederlander sloeg met zijn aanzet zo’n groot gat dat Evenepoel hem niet meer wist te remonteren, al kwam hij nog wel dicht in de laatste meters. Geen derde zege voor de Aerokogel van Schepdaal, die als tweede eindigde. Pelayo Sánchez werd derde, Lennert Van Eetvelt vierde en Marc Soler vijfde.
foto: Cor Vos
Favorieten
Bij de klassementsrenners gebeurde niet al te veel op de laatste beklimming. We zagen Primoz Roglic het tempo bepalen in dienst van Kuss. Enric Mas plaatste nog wel een speldenprik, maar kreeg zijn directe concurrenten er niet af. Cian Uijtdebroeks kwam wel in de problemen, terwijl Aleksandr Vlasov zijn karretje wel wist aan te haken bij de andere favorieten. De Belg stond zijn zevende plek in het klassement zo af aan zijn ploeggenoot. Hij zakte naar plaats acht.
Kuss behield zijn nummer één positie wel gewoon. Samen met Roglic en Vingegaard kwam de Amerikaan, enkele seconden na de andere favorieten, juichend over de finish.
Mooi ook om nog eens een echt spannende strijd te zien om de rit overwinning. Beetje teleurstellend in het peloton, had toch gedacht dat Kuss wat meer onder druk zou komen. Klaarblijkelijk gunnen ze het hem allemaal..
En probeer bij het antwoord objectief te zijn. Stel je bijvoorbeeld voor dat pakweg UAE het hele podium bezet en iedereen zijn wil oplegt. Zou je dan hetzelfde zeggen?
Ik stuur vanavond nog de beelden van de slotrit van de Vuelta van 1999 naar Remco. Mijn vorige held die er op het plaatselijk parcours op z'n eentje vandoor ging en nog voldoende punten verzamelde om de puntentrui te pakken. Al is er tegenwoordig maar een tussensprint. Een ode aan Vandenbroucke graag!
't is niet omdat je eens een rit wint dat je daarom kleur hebt. Zie jij hordes pers aan de lippen van Poels gekluisterd? Zie jij van elke scheet van Poels een topic op dit forum?
Krijgt Poels minstens enkele artikels per week in de krant of op sportsites?
En opzouten graag met Jumbo. Ze verzieken de sport voor de kijker. Er is geen sprake van strijd als het hele podium bij een ploeg rijdt. De sterkste wint ook helemaal niet. De amusantswaarde is nul, komma, nul of je moet natuurlijk Jumbofan zijn. Die laatsten dank ik alvast voor de minnetjes.