Vuelta 2023: Onduidelijkheid over bonificaties, jury zoekt naar fans met videobeelden
Er is veel onduidelijkheid over de bonificaties in de tweede etappe van de Vuelta a España. De organisatie en de jury besloten de klassementstijden op te nemen op 9 kilometer van de finish vanwege het slechte weer en de technische finale, maar de bonificaties op de Montjuïc werden desondanks wel uitgedeeld. Op sociale media duiken beelden op van een jurycommissaris die op dat punt fans vraagt naar beelden van die passage.
Mogelijk stond er geen officiële tijdswaarneming op de top van de Montjuïc. De passage van de renners op dat punt was wel van belang, omdat er 6, 4 en 2 seconden te verdienen waren. Uiteindelijk werd duidelijk dat Andreas Kron (6), Romain Grégoire (4) en Marijn van den Berg (2) er de boni’s pakten.
Confusión para conocer el orden de paso en el punto bonificado. El comisario de carrera pregunta a aficionados si han grabado la llegada de los ciclistas. #LaVuelta23 pic.twitter.com/CMca3ASPJy
— Raúl Banqueri (@raulbanqueri) August 27, 2023
Veel onduidelijkheid over rode trui
Ook de strijd om de rode trui was erg interessant, maar het duurde lang voordat de organisatie definitief Andrea Piccolo tot nieuwe klassementsleider uitriep. Er was wat onduidelijkheid over de voorsprong die hij had op het peloton op 9 kilometer van de finish.
De Italiaan van EF Education-EasyPost wist kort na de finish nog niet of hij nu de leider was of niet. “Ook wij weten nog niets”, zei hij tegen Eurosport. “Misschien heb ik het rood gepakt. Dat zou ongelooflijk zijn. Het was een heel zware dag in de regen, maar ik heb alles gegeven. De laatste 9 kilometer was geneutraliseerd, dus daar lag de finish voor mij.”
“We wilden mee in de ontsnapping, omdat we hadden maar 6 seconden achter het rood stonden”, doelt Piccolo op de achterstand na de ploegentijdrit. “Daarom moesten we iets proberen. In de finale gingen we voor Marijn van den Berg, maar we gingen ook voor ontsnapping.”
Al vaker gezien dat commissarissen pas op het allerlaatste moment komen aankakken bij een bergprijs of tussensprint. Als het al lukt om op tijd de juiste plek te vinden wordt er met tape een provisorisch lijntje getrokken, dat alleen blijft plakken als het niet te hard waait en/of regent.
Op zo'n dag als vandaag kan er natuurlijk van alles tegenzitten.
Toen viel er nog een nest met engelen uit de lucht”…
Je zou voor minder naar de fles grijpen..
Zelf ben ik voorstander om gewoon te rijden tot aan de finish, waarbij het aan de renners en de ploegen is om zelf de mate van genomen risico te bepalen. Tenzij een parcours vanwege omstandigheden compleet verandert in een glijbaan, waarbij je zelfs niet recht blijft als je heel voorzichtig door de bocht gaat. Of als er bijvoorbeeld zoveel wind staat dat je compleet ondersteboven waait.
Renners willen veilige omstandigheden, maar ze weigeren in zulke finales te kijken naar hun eigen gedrag en keuzes.
Moeten ze vaker zo doen! :)