Vuelta 2023: Kuss wint bergrit, Roglic en Vingegaard delen dreun uit aan Evenepoel
Sepp Kuss heeft de zesde rit in de Vuelta gewonnen. De coureur van Jumbo-Visma bleek op de slotklim de beste van een kopgroep met maar liefst 42 renners die al vroeg in de rit was weggereden. De Amerikaan bleef Lenny Martinez voor, die wel de rode leiderstrui greep. Primoz Roglic en Jonas Vingegaard deelden een dreun uit aan Remco Evenepoel.
De zesde etappe in de Vuelta a España beloofde een spectaculaire rit te worden naar de sterrenwacht van Javalambre. De Pico del Buitre, zoals de klim heet, leek op een soort Spaanse Planche des Belles Filles. Naarmate de klim vorderde, werd de Pico del Buitre steiler en steiler. In de laatste kilometers kwam het wegdek nauwelijks nog onder de tien procent.
Het peloton besloot echter niet tot de laatste kilometers van de slotklim te wachten en maakte er een attractieve dag koersen van. In het eerste speelde zich tussen de renners een gevecht af om in de vlucht van de dag te geraken. Wout Poels, Andres Camargo, Thomas De Gendt en Rui Costa toonden zich zeer gretig, maar na zestig kilometer was er nog altijd geen kopgroep.
Met nog 116 kilometer te gaan was het dan eindelijk raak en reden Sylvain Moniquet, Jefferson Cepeda, Javier Romo, Paul Ourselin, Jésus Herrada en Oier Lazkano weg uit het peloton. De zes vooraan kregen daarna nog gezelschap van liefst 36 (!) renners, waardoor zich een kopgroep vormde met 42 coureurs.

foto: Cor Vos
Kuss, Martinez en Soler de gevaarlijke namen
Onder de 42 renners vooraan een aantal gevaarlijke renners voor het klassement: Lenny Martinez, Marc Soler, Sepp Kuss, Wout Poels en David de la Cruz. Verder zat Jumbo-Visma naast Kuss ook met Jan Tratnik, Attila Valter en Dylan van Baarle mee in de megakopgroep, die op een gegeven moment zelfs zeven minuten voor het peloton uitreed.
Soudal Quick-Step en Evenepoel raakten echter niet in paniek, ondanks het verlies van Andrea Bagioli halverwege de etappe. Met Louis Vervaeke en Mattia Cattaneo had het team twee coureurs meezitten vooraan, waardoor ze het vuile werk in het peloton door Movistar en INEOS Grenadiers konden laten opknappen. In aanloop naar de Pico del Buitre daalde de voorsprong van de omvangrijke kopgroep. Aan de voet van de klim was het gat nog ‘maar’ 3 minuten en 45 seconden.
Spektakel op de slotklim, Evenepoel verliest meer dan halve minuut
Op de Pico del Buitre hielden de kopgroep en de klassementsrenners lang de kaarten tegen de borst. Pas op 4,2 kilometer van de meet konden we een eerste aanval noteren in de kopgroep. Einer Rubio probeerde het op een van de eerste steile stroken en reed meteen een voorsprong van 25 seconden, maar werd uiteindelijk gecounterd door Kuss, Bardet en Martinez. In de laatste kilometers zou van hen Kuss de sterkste blijken. De Amerikaan kwam een aantal seconden tekort om te voorkomen dat Martinez de rode leiderstrui zou grijpen.
Bij de klassementsrenners zou de rit op vier kilometer van de finish een verrassende wending krijgen. Na een aanval van Primoz Roglic zakte Evenepoel erdoor. De Sloveen zou even later nog gezelschap krijgen van Vingegaard en samen zouden ze de Belg op 31 seconden rijden. Juan Ayuso en Cian Uijtdebroeks zouden na Roglic en Vingegaard de beste klassementsrenners blijken.
Oh, en Evenepoel wilde die Rode Trui toch kwijt.
Voor het Franse wielrennen is het optreden van Lenny Martinez (pas 20 jaren jong) toch wel een enorme opsteker.
Kortom, het was een gedenkwaardige etappe, al vindt het duo Schotte & De Cauwer ongetwijfeld van niet.
De laatste helper van Evenepoel kon de groep niet dichterbij brengen. De teruggezakte Vervaeke en Cataneo konden nog even tempo maken, en zo even de schijn ophouden voor Evenepoel. Toen het duidelijk was dat de beste klimmer vooraan, Kuss, niet meer zou bijgehaald worden, konden de Jumboleiders zelf aanvallen.
Evenepoel parkeerde onmiddellijk, een catastrofe dreigde. Enkel Mas kon de ontketende Jumbokopmannen lang volgen, beiden even geholpen door de teruggezakte Valter. Toen Roglic nog eens versnelde, moest ook Mas eraan geloven. Totale triomf ? Niet helemaal. Evenepoel vond zijn benen terug. Roglic en Vingegaard begonnen naar elkaar en achteruit te kijken. Ik vermoed dat het Vingegaard was die het moeilijk kreeg. Ayuso leek snel tijd goed te maken, maar viel nog op het allerlaatste stil. Ook Evenepoel kwam nog enkele seconden dichter.
Conclusie. Als Evenepoel zijn beste benen niet terugvindt (ook in lichte mate last van het virusje ?), gaat de overwinning naar een van beide Jumbo-kopmannen. Hopelijk kunnen Evenepoel en Ayuso toch nog wat weerwerk bieden.
Wordt een leuke Vuelta zo
Mooie overwinning voor hem. Het is deze superdomestique gegund, en leuk interview na afloop was top. Vintage mountainbikeposters moet toch de eerste keer zijn dat die woorden gevallen zijn in een post-race interview.
Dreun zou ik plaagstootje noemen. Een flinke hap van de verloren tijd teruggepakt. Het antwoord is nu weer adn Evenepoel. Mooie strijd!
De pannenkoeken zijn voor de jongetjes, zullen we maar zeggen.
Een zeldzaam lachje bij Roglic eh in het interview!
Ik merk wel dat ik de prestatie van Poels mooier vindt dan het domineren van JV
Right.....