Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Voorbeschouwing: Ronde van Romandië 2025 – Zien we weer de beste versie van Remco Evenepoel?
Nu de laatste voorjaarsklassieker is verreden met Luik-Bastenaken-Luik, verschuift de focus volledig naar het rondewerk. De Giro d’Italia nadert met rasse schreden en in aanloop naar de eerste grote ronde van 2025 staat er nog een belangrijke ‘voorbereidingskoers’ op het programma: de Ronde van Romandië (29 april-4 mei). WielerFlits blikt vooruit!
Historie
foto: Cor Vos
foto: Cor Vos
foto: Cor Vos
Laatste winnaars Tour de Romandie
Laatste editie
De Ronde van Romandië 2024 werd afgetrapt met een proloog van iets meer dan twee kilometer in Payerne. In deze langgerekte sprint wist een Nederlander de snelste tijd te realiseren. Mikael Zijlaard deed zijn naam als hardrijder eer aan: de uit een echte wielerfamilie komende Rotterdammer rekende af met onder meer Julian Alaphilippe en boekte zo zijn eerste profoverwinning.
Zijlaard bevond zich voor even in de wielerhemel, maar belandde twee dagen later in de hel: in de door Dorian Godon gewonnen tweede etappe brak hij bij een valpartij zijn elleboog en moest daarop de strijd staken. Waar Zijlaard in een ambulance werd afgevoerd naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis, beleefde Thibau Nys de misschien wel mooiste dag uit zijn wielerleven. De Belg boekte – vanuit een vlucht – zijn eerste zege in de WorldTour.
foto: Cor Vos
foto: Cor Vos
foto: Cor Vos
foto: Cor Vos
Op dag vier werd er opnieuw tegen de klok gestreden: in Oron liet UAE Emirates geen spaan heel van de concurrentie. Brandon McNulty snelde naar de dagoverwinning, terwijl zijn ploeggenoten Felix Großschartner en Juan Ayuso de derde en vierde tijd wisten te realiseren. Met zijn vierde plek wist Ayuso bovendien de macht te grijpen in het algemeen klassement. De jonge Spanjaard begon zo als leider aan de koninginnenrit naar Leysin.
Ondanks deze mooie uitgangspositie, slaagde Ayuso er niet in om de leiderstrui vast te houden op de slotklim naar skigebied Leysin. De nieuwe Spaanse rondehoop kende een mindere dag en moest zo het felbegeerde tricot afstaan aan… zijn landgenoot Carlos Rodríguez. De klassementsrenner van INEOS Grenadiers wist in de slotrit alle aanvallen op zijn leidende positie van zich af te slaan en verzekerde zich zo van de eindzege.
AK 
Parcours
De Ronde van Romandië kent inmiddels een beproefd recept: de renners moeten vaak twee keer hun tijdritfietsen van stal halen voor een proloog en een iets langere tijdrit. Ook de sterke sprinters en puncheurs komen aan hun trekken, want de organisatie heeft vaak één of meerdere heuvel/overgangsritten uitgetekend. En natuurlijk mag ook een echte bergrit – waar het klassement in een (eerste?) plooi zal vallen – niet ontbreken in het parcours.
Afbeelding: organisatie Ronde van Romandië
Deze bergrit volgt op de voorlaatste dag: de renners krijgen onderweg twee beklimmingen van eerste en twee hellingen van derde categorie voor de wielen geschoven, maar het venijn zit hem in de staart met de twintig kilometer lange slotklim (aan een gemiddelde van ruim 7%) richting Leysin. Op deze beklimming zal het kaf van het koren worden gescheiden en zullen heel wat klassementsambities in rook opgaan.
Wat ook belangrijk is om te vermelden: aan de finish van elke etappe (met uitzondering van de twee tijdritten) liggen tien, zes en vier bonificatieseconden voor het oprapen voor de nummers één, twee en drie in de daguitslag.
Tour de Romandie
- Datum
- dinsdag 29 april 2025 - zondag 4 mei 2025
- Categorie
- 2.UWT | Men Elite
- Afstand
- 683.44 KM
- Startplaats
- Saint-Imier
- Finishplaats
- Genève
Etappes Tour de Romandie
| Datum | Rit | Van | Naar | Afstand |
|---|---|---|---|---|
| 29.04 | 0 |
Saint-Imier
|
Saint-Imier
|
3.44 km |
| 30.04 | 1 |
Münchenstein
|
Fribourg
|
194.40 km |
| 01.05 | 2 |
La Grande Béroche
|
La Grande Béroche
|
157.00 km |
| 02.05 | 3 |
Cossonay
|
Cossonay
|
183.10 km |
| 03.05 | 4 |
Sion
|
Thyon
|
128.40 km |
| 04.05 | 5 |
Genève
|
Genève
|
17.10 km |
Dinsdag 29 april, Etappe 1: Saint-Imier – Saint-Imier (3,4 km, proloog)
Over de eerste etappe valt niet zoveel te vertellen: de Ronde van Romandië begint net als voorgaande jaren met een korte individuele beproeving tegen de klok. Dit keer heeft men een parcours van drie kilometer uitgetekend in Saint-Imier, een plaatsje van slechts 5.000 inwoners in het Zwitserse kanton Bern, aan de voet van het Jura-gebergte. Maar van hoogteverschillen in de tijdrit, is nauwelijks sprake.
De renners krijgen een overwegend vlak tijdritparcours voor de wielen geschoven, waardoor het eerder iets weg heeft van een vliegmeeting. Spek naar de bek van de proloogspecialisten, sterke sprinters en springveren met enig gevoel voor een aerodynamische zithouding. De verschillen tussen de klassementsrenners zullen niet al te hoog oplopen, maar elke seconde is mooi meegenomen.
Afbeelding: organisatie Ronde van Romandië
Start: 15.13 uur (eerste renner)
Finish: rond 17.35 (laatste renner)
Woensdag 30 april, Etappe 2: Münchenstein – Fribourg (194,4 km)
In de eerste rit-in-lijn kan het werkelijk alle kanten op. Voor de aanwezige sprinters (het zijn er niet veel) is dit wellicht de enige kans op dagsucces, al moeten we met twee woorden spreken, gezien de vele hoogtemeters. Na de start in Münchenstein is het al meteen klimmen geblazen en dit blijkt een voorbode voor de daaropvolgende koersuren. In de eerste pakweg 120 kilometer volgen er maar liefst vier stevige hellingen.
Na de klim naar Grindel (2,8 km à 6%), de Mont-Crosin (2,5 km à 6,9%), Col de Pontins (4 km à 8,5%) en de bijzonder steile beklimming naar Chaumont (3 km à 11,9%) is het zwaarste achter de rug, al is de finale naar Fribourg allerminst vlak. Zo doemt er in de laatste kilometers nog een klimmetje (1 km à 6,7%) op waar de puncheurs het verschil kunnen maken. Het belooft in ieder geval een spetterende finale te worden!
Afbeelding: organisatie Ronde van Romandië
Start: 12.45 uur
Finish: tussen 17.15 en 17.35 uur
Donderdag 1 mei, Etappe 3: La Grande Béroche – La Grande Béroche (157 km)
Waar de sterke sprinters misschien nog van een waterkansje kunnen spreken op weg naar Fribourg, lijkt de rit van donderdag echt te zwaar voor de rappe mannen. De laatste 35 kilometer zijn weliswaar zo goed als vlak, maar de aanloop naar deze finale is niet voor de poes. Na de start volgen er al twee serieuze beklimmingen, met de Col de la Tourne (11,2 km à 6,5%) en de klim naar Mauborget (9,9 km à 5,4%).
Ook het middenrif van de etappe kent de nodige uitdagingen op klimgebied, met de beklimming van Les Grattes (7,1 km à 6,2%) en de bijzonder pittige klim naar Le Chaumont (3 km à 11,9%), die voor de tweede dag op rij op het menu staat. Na deze drie kilometer lange muur – want zo kunnen we het wel omschrijven – volgt een lange afdaling naar Le Landeron en vlakke finale richting de finish in Saint-Aubin-Sauges.
Afbeelding: organisatie Ronde van Romandië
Start: 13.40 uur
Finish: tussen 17.20 en 17.35 uur
Vrijdag 2 mei, Etappe 4: Cossonay – Cossonay (183,1 km)
De klassementsrenners denken vooral aan de etappes van zaterdag en zondag, want in het weekend zal het algemeen klassement in een plooi vallen, maar dat wil niet zeggen dat de rit van vrijdag een formaliteit is. Verre van. In de omgeving van start- en finishplaats Cossonay is de organisatie er toch weer in geslaagd om een pittig parcours uit te tekenen. Er staan geen zware beklimmingen op het menu, maar het gaat wel de hele dag op en af.
In de finale is het vooral uitkijken naar de Col de Mollendruz (14,6 km à 3,4%) van tweede categorie. Dit is zeker geen loodzware klim, maar kan wellicht een eerste schifting teweegbrengen in het peloton. Eenmaal op de top van deze onregelmatige beklimming is het nog goed veertig kilometer tot de finish, die ook nog eens flink bergop loopt. In de laatste twee kilometer stijgt het wegdek aan een gemiddelde van zo’n 7%.
Afbeelding: organisatie Ronde van Romandië
Start: 13.05 uur
Finish: tussen 17.15 en 17.30 uur
Zaterdag 3 mei, Etappe 5: Sion – Thyon 2000 (127,4 km)
Erop er eronder! De klassementsrenners konden zich de voorbije dagen wellicht nog verstoppen, maar moeten nu met de billen bloot. De voorlaatste etappe mogen we gerust bestempelen als de koninginnenrit. Met drie beklimmingen van eerste categorie is dit een hoogdag voor de klimmers. De eerste serieuze hindernis volgt al snel na het vertrek vanuit Sion, met de klim naar Anzère (14,6 km à 6,9%).
Dit is nog maar het begin, want daarna volgen nog drie beklimmingen met die naar Lens (3,5 km à 6,5%), Nax (11,4 km à 6,9%) en Suen (5,8 km à 5,1%). Zien we hier al strijd tussen de mannen voor het klassement? Of houden de Evenepoels en Almeida’s van deze wereld hun kruit droog voor de slotklim naar skidorp Thyon 2000? Op deze twintig kilometer lange slotklim – aan 7,6% – zullen de maskers afvallen.
Afbeelding: organisatie Ronde van Romandië
Start: 12.10 uur
Finish: tussen 15.50 en 16.10 uur
Zondag 4 mei, Etappe 6: Genève – Genève (17,1 km)
Mochten de verschillen nog speelbaar zijn na de strijd op de flanken van de beklimming naar Thyon 2000, dan volgt op zondag een razendspannende ontknoping in de omgeving en straten van Genève. In deze schitterende stad aan het Meer van Genève – na Zürich de grootste stad van Zwitserland – rijden de renners nog een keer tegen de klok. De Ronde van Romandië begint en eindigt dus met een individuele tijdrit.
Deze tweede beproeving tegen de klok is 17 kilometer lang en kent twee gezichten: vlakkere passages worden afgewisseld met stroken bergop. Zo doemt in de eerste kilometer al meteen een kort klimmetje op van 300 meter aan zo’n 8%. Daarna volgen zeven relatief vlakke kilometers, waarna de weg weer begint te stijgen richting het eerste en enige tussenpunt na 11,5 kilometer.
Daarna gaat het in een rotvaart naar de streep in Genève. In het centrum van de stad van Jakob Fuglsang en Elise Chabbey is het nog opletten voor enkele bochten en een laatste oplopende strook van 600 meter aan 4% op een dikke kilometer van de streep.
Afbeelding: organisatie Ronde van Romandië
Start: 13.00 uur (eerste renner)
Finish: rond 16.00 uur (laatste renner)
Favorieten
De Ronde van Romandië wordt vaak gezien als de laatste voorbereidingswedstrijd op de Giro d’Italia, maar wie naar de deelnemerslijst kijkt, moet toch concluderen dat de meeste Giro-pretendenten helemaal niet aan de start zullen verschijnen in Saint-Imier. Primoz Roglic, Juan Ayuso, Mikel Landa, Antonio Tiberi… Ze kiezen allemaal voor een alternatieve aanloop richting de eerste grote ronde van het jaar.
Voor de grootste favorieten voor de eindzege in Romandië is de zesdaagse rittenkoers eerder een belangrijk tussenstation richting de zomerperiode en de Tour de France, de laatste wedstrijd in een drukke voorjaarscampagne of een wedstrijd op zich. Voor de topfavoriet voor de eindzege, Remco Evenepoel, is het eerder een opstap naar meer. Aanvankelijk zag de Belg de Ronde van Romandië als een ideale wedstrijd om koersritme op te doen, nadat hij lange tijd aan de kant stond vanwege meerdere in december opgelopen botbreuken.
Remco Evenepoel – foto: Cor Vos
Na de heuvelklassiekers is het eerder de vraag of Evenepoel überhaupt nog wedstrijdritme nodig heeft, want de renner van Soudal Quick-Step heeft zijn rentree bij de profs niet gemist. Wat heet, de 25-jarige coureur won bij zijn comeback op imponerende wijze de Brabantse Pijl en werd derde in de Amstel Gold Race, nadat hij er in de finale in slaagde om de ongenaakbaar geachte Tadej Pogacar tot de orde te roepen.
In Luik-Bastenaken-Luik kwam hij wegens vermoeidheid dan weer niet in het stuk voor, maar dit is voor Evenepoel geen reden om de Ronde van Romandië van zijn programma te schrappen. Het is juist precies de reden waarom Evenepoel dinsdag aan het vertrek zal staan. “Er zijn een paar zware ritten en ga mezelf pushen om nog beter te worden. Daarna neem ik een kleine week rust en dan is het één rechte lijn richting de Tour de France“, vertelde hij na LBL.
Een dag later deed hij op een persconferentie toch een poging om de verwachtingen te temperen. “Het wordt een week zonder al te veel druk. […] Normaal start ik in etappekoersen met veel ambitie voor het algemeen klassement, maar dat wordt nu wat moeilijk. Ik zal zeer tevreden zijn met een etappezege, een goed gevoel, geen echte off-day en een goed resultaat in het klassement.”
João Almeida – foto: Cor Vos
Het is kortom afwachten of Evenepoel ook echt voor de eindzege kan gaan. Voor zijn concurrenten lijken er wel kansen te liggen. Dan kijken we vooral naar UAE Emirates XRG, want de ploeg uit het Midden-Oosten komt misschien wel met de sterkste ploeg op de proppen. Tadej Pogacar is er dit keer niet bij om Evenepoel de pas af te snijden, maar ook zonder de wereldkampioen beschikt de formatie over voldoende vuurkracht.
De grootste uitdager is João Almeida. De Portugees kent Evenepoel als oud-ploeggenoot als geen ander en de Portugees blaakt bovendien van het zelfvertrouwen, nadat hij eerder deze maand op overtuigende wijze de eindzege in de Ronde van het Baskenland – een niet te onderschatten rittenkoers – wist binnen te slepen. Almeida vormt samen met Nieuw-Zeelander Jay Vine en het Zwitserse toptalent Jan Christen een gevaarlijke tridente.
Lenny Martinez – foto: Cor Vos
Bahrain Victorious is misschien niet zo sterk in de breedte als UAE Emirates XRG, maar heeft met Lenny Martinez wel een renner in de gelederen die kan meestrijden om de eindzege. De nieuwe Franse rondehoop is bezig aan een uitstekend seizoen en maakte al indruk in onder meer Parijs-Nice (met een ritzege) en de Ronde van Catalonië (5e in het eindklassement).
Met een vierde plek in de recente Waalse Pijl, liet Martinez zien dat hij meer dan klaar is om een hoofdrol te vertolken in Romandië. Het is voor hem wel te hopen dat hij in de afsluitende tijdrit – toch een beetje zijn achilleshiel – de schade kan beperken ten opzichte van een Almeida en met name Evenepoel. Het is voor de 21-jarige klimgeit en zoon van oud-profwielrenner Miguel Martinez vooral zaak om bergop toe te slaan.
Lennert Van Eetvelt – foto: Cor Vos
Dit is ook de boodschap voor Lennert Van Eetvelt, al leverde de kopman van Lotto in het verleden al goede prestaties af tegen de klok. De 23-jarige begon het seizoen zeer verdienstelijk met toptienklasseringen in de Strade Bianche en de Ronde van Catalonië, maar nu is het een beetje gissen naar zijn vorm. In de Ronde van Vlaanderen kon hij zich door een valpartij niet onderscheiden en in de Waalse klassiekers gaf hij dan weer geen al te beste indruk. Zien we hem deze week weer als vanouds schitteren?
Wie dit seizoen ook nog op zoek is naar zijn beste vorm, is Aleksandr Vlasov. De 29-jarige Russische klimmer reed in zijn eerste wedstrijden van 2025 – de Ronde van Valencia, Parijs-Nice en de Ronde van het Baskenland – in dienst en deed dit zeker niet onverdienstelijk. Maar, een geboren kopman als Vlasov wil natuurlijk meer. In Romandië krijgt hij weer de vrijheid om zijn eigen ambities na te streven. We noteren hem dan ook met stip voor een goede eindklassering, zeker omdat hij al eens (in 2022) eindwinnaar was.
We willen ook nog even stilstaan bij de terugkeer van de winnaar van vorig jaar: Carlos Rodríguez. De 24-jarige Spanjaard kende een valste start van 2025. In de UAE Tour kwam hij ten val, brak zijn sleutelbeen en was vervolgens meerdere maanden buiten strijd. Dat is inmiddels verleden tijd, want zondag maakt hij zijn rentree in Luik-Bastenaken-Luik. Wat kan de taaie ronderenner klaarspelen in zijn tweede comeback-koers?
Carlos Rodriguez – foto: Cor Vos
Kan de titelverdediger meteen meedoen om de sportieve knikkers? Zijn ploeg INEOS Grenadiers heeft met Geraint Thomas – die bezig is aan zijn laatste maanden in het peloton – nog een tweede ijzer in het vuur. Wie ook na lange tijd weer een rugnummer zal opspelden, is David Gaudu. De Franse klimmer van Groupama-FDJ – die na een val in Tirreno-Adriatico niet meer in actie kwam – zal vertrouwen willen tanken met het oog op zijn debuut in de Giro d’Italia.
Er staan verder de nodige outsiders aan het vertrek. Zo brengt XDS Astana Clément Champoussin, Lorenzo Fortunato en Harold Tejada aan de start, terwijl Movistar rekent op de tandem Iván Romeo-Pablo Castrillo. We houden ook rekening met een uitschieter van Juan Pedro López (Lidl-Trek), Oscar Onley (Picnic PostNL), Luke Plapp, Eddie Dunbar (Jayco AlUla) of Emanuel Buchmann (Cofidis).
Sprinters/puncheurs
In de Ronde van Romandië is het vaak met een vergrootglas zoeken naar de sprinters, wat ook niet zo gek is, want de sprintkansen zijn vaak dun bezaaid. Toch zien we wel een paar rappe mannen op de deelnemerslijst met Pavel Bittner (Picnic PostNL), Milan Menten (Lotto), Maikel Zijlaard (Tudor), Henri Uhlig (Alpecin-Deceuninck) en Stanisław Aniołkowski (Cofidis).
De vraag is of deze renners überhaupt aan sprinten zullen toekomen, want de etappes waar het eventueel kan uitdraaien op een spurt, zijn allesbehalve vlak. Het biedt kansen voor de puncheurs om te koersen en zo de sprinters overboord te kieperen. Een renner die op verschillende scenario’s kan gokken, is Matthew Brennan. De 19-jarige Britse seizoensrevelatie van Visma | Lease a Bike maakt dit seizoen een stormachtige ontwikkeling door en bewees in de Ronde van Catalonië al dat hij kan winnen op WorldTour-niveau.
Matthew Brennan – foto: Cor Vos
In een sprint van een uitgedund peloton of kleinere groep, mogen we Italiaans kampioen Alberto Bettiol (XDS Astana), Louis Barré (Intermarché-Wanty), Javier Romo (Movistar), Clément Venturini (Arkéa-B&B Hotels) en Nicolò Buratti (Bahrain Victorious) zeker niet uitvlakken.
Favorieten volgens WielerFlits
**** João Almeida
*** Remco Evenepoel, Lenny Martinez
** Lennert Van Eetvelt, Carlos Rodríguez, Aleksandr Vlasov
* Jan Christen, David Gaudu, Jay Vine, Oscar Onley
Website organisatie
Deelnemerslijst (Cyclingflash.com)
Weer en TV
In de Ronde van Romandië wil het nog weleens spoken, maar dit jaar lijken de weergoden de renners redelijk gunstig gezind. De eerste twee dagen is een lokale bui niet uitgesloten, maar daarna blijft het zo goed als droog. Het kwik stijgt overdag naar een graad of twintig, al is het op de toppen van de beklimmingen wel wat koeler.
De Ronde van Romandië is ook dit jaar weer live te volgen via Eurosport 1 (televisie) en HBO Max (online). Bekijk alle tv-zenders en uitzendtijden in onze tv-gids Wielrennen op TV.
Al is Evenepoel een raar figuur. Als hij het gevoel heeft dat hij kan dicteren, weet hij ineens 10% extra te vinden. En als hij eraf wordt gereden, dan levert ie nog eens 10% extra in.
Maar focus moet op de grotere doelen liggen. Dus wie weet proberen de tijdrit te winnen, en daarna de trui afstaan en lekker een week mee pedaleren in het peloton. Om alle verwachtingen ook weer wat te temperen voor zover nog nodig.
Ik krijg zware Jan Ulrich vibes bij deze gast, super talent maar zijn kop zit in de weg. Met dat gezegd zit hij wel in de slechtste ploeg die je maar kan bedenken.
Vervolgens kan hij niet aanhaken op de muur in de WP door een te vroeg uitgetrokken jasje, maar zei wel dat eerder in die koers hij zich sterker voelde dan de week daarvoor en dus zou de strategie voor LBL nog steeds zijn om de koers zwaar te maken.
Dan zakt ie in LBL gisteren vanaf circa km 50/60 steeds verder naar achteren in het peloton, komt later nog goed terug met het groeiende “pelotonnetje” achter de kopliggers en op het moment dat hij dan even niet kan aanhaken laat hij zich helemaal terugzakken omdat hij naar eigen zeggen “niet in beeld van de TV wil rijden”.
En vervolgens is na afloop de reden voor de tegenvallende prestatie dat hij nog maar net in opbouw is en in Romandië voorzichtig verder gaat met die opbouw.
Wat een hoop tegenstrijdige uitspraken doet die man toch weer in 1 week tijd.
Was hij nou werkelijk nog maar net in opbouw en zo ja, waarom maakt hij dan met zijn team het plan om Pogacar op conditie te willen verslaan, of is hij wel verder in de opbouw en waren zijn waardes al heel goed, maar had ie off-day en is het downplayen van hoe ver hij is in de opbouw weer 1 van de zoveelste excuses waar hij mee komt als hij verliest? Want, waarom anders een paar dagen eerder nog aangeven dat je op conditie de koers wilde winnen.
Belangrijkste conclusie is dat de Vlaamse sportpers bezig is aan het “pamperen” en mede cultiveren van “Frank Vandenbroucke 2.0” want op z’n minst had er wel 1 kritische vraag aan Remco of teamleiding mogen zijn over zoveel tegenstrijdigheid. Maar nee, iedereen is fan van Remco en er mag geen enkele vraag gesteld worden die zijne hoogheid onwelgevallig zou kunnen vinden.
En dan over 15 jaar in een docu over de aan lager wal geraakte Remco en hoe het toch zo heeft kunnen gebeuren.
Helemaal juist.
Inmiddels 25, leeft Remco steeds meer in ontkenning. Hij ziet zichzelf overduidelijk als het beste wat ooit rondreed op twee wielen.
In de aanloop naar Luik-Bastenaken-Luik spraken "een halve ster minder dan Pogacar" en "het eerste rechtstreekse duel met Pogacar" boekdelen. Nadien deed het "zendtijd geven aan andere jongens" dat evenzeer. En dat vlak nadat ie reeds twee maal achter Pogacar geëindigd was en zijn jasje "te vroeg" had uitgedaan.
Met andere jonge talenten die nog volop stappen vooruit zetten, wordt het wellicht nog lachen geblazen.
Ik kan me nog herinneren dat Evenepoel iets zei over "een half sterretje minder dan Pogacar". Of is het de schuld van de media dat Evenepoel zoiets zegt?
Hij laat zijn ploeg de hele dag tempo rijden in de WP. Als een klim je niet ligt, dan moet je dat niet doen. Maar meneertje moet zogenaamd een zware koers hebben, omdat hij zelf vindt dat de sterkste renners de zwaarste koersen winnen. Als ie dan vervolgens niet wint, lag het aan zijn jasje. Of zijn dat ook weer de media die dat hebben verspreid.
Je bent exact een van de mensen in die kritiekloze massa waar Richard van Hoof het over heeft. En die Remco te vuur en te zwaard verdedigen, zonder zelf ook maar 1 seconde kritisch te kijken naar Remco zelf.
Ze staan op de lijst van pcs:
Hoe sterk is een koers bezet van mei 24-mei 25 op de 40e plek.
Dus mooi voor Almeida/Evenepoel als ze hem winnen. Maar het is wel een C koers geworden.
zijn vakantie stond reeds langer gepland.
"Zaten te ver op La Redoute, een grote fout van de ploeg"
Evenepoel sluit zijn persconferentie met nog een verrassende terugblik op Luik-Bastenaken-Luik. Waar hij gisteren vooral over een offday sprak, haalt hij nu een positioneringsfout aan als voornaamste reden voor het afhaken op La Redoute.
"Dat was een grote fout van de ploeg. We zaten te ver op La Redoute. Mijn vorm was er wél, want mijn waarden op La Redoute lagen hoger dan de edities die ik gewonnen heb. Met een betere positionering had ik bijvoorbeeld wel met Healy en Ciccone mee kunnen zijn (in de achtervolging op Pogacar, red.). Het was niet mijn allerbeste dag en ik voelde me wat moe in de finale, maar het was toch best oké."
Je laat je ploeg de hele dag voor je werken, je geeft ze daarna de schuld dat je niet goed genoeg in positie zit, en dan laat je vervolgens lopen omdat je blijkbaar niet meer kunt winnen.
Vervolgens geef je eerst aan dat je zelf niet goed genoeg bent en geen robot, duikt weg voor de camera als je moet lossen. En de dag erna geeft je je makkers een veeg uit de pan. Met het excuus dat je eigenlijk wel de benen had, maar ze niet kon laten spreken door de schuld van een ander.
Wel, als ik ploeggenoot was zou ik geen bidon meer voor hem gaan halen.
En hier moet je toch ook als fanatiek Evenepoel-fan je bedenkingen bij hebben...
O ja, de bron is HLN: https://www.hln.be/wielrennen/we-zaten-te-ver-op-la-redoute-een-grote-fout-van-de-ploeg-remco-evenepoel-stelt-nu-dat-afhaken-in-luik-aan-positioneringsfout-lag~aeca6618/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F
Het "te weinig met het mes tussen de tanden rijden" is natuurlijk een variant van "de koers hard maken", want dan wint natuurlijk enkel hij, Remco Evenepoel.
Oorspronkelijk was dit zo, maar de voorbije twee jaar is er een neerwaartse trend: enkel Algarve 2024 en UAE 2023 gewonnen.
Zwitserland 2023 (3de), Catalonië 2023 (2de), Dauphiné 2024 (7de), Paris-Nice 2024 (2de) spreken boekdelen (over Tour of Britain en San Juan zwijg ik zelfs)
Goede sterverdeling