Voorbeschouwing: Coppa Bernocchi 2023 – Wout van Aert als grote publiekstrekker
foto: Cor Vos
Koen Middendorp
maandag 2 oktober 2023 om 08:00

Voorbeschouwing: Coppa Bernocchi 2023 – Wout van Aert als grote publiekstrekker

De Italiaanse najaarskoersen volgen elkaar nu in rap tempo op. Zaterdag stond de Giro dell’Emilia op het programma, twee dagen later is het tijd voor de Coppa Bernocchi. Een Coppa Bernocchi met… Wout van Aert! Wie de Belg maandag allemaal in de gaten moet houden? WielerFlits blikt vooruit!

Historie

De Coppa Bernocchi, een in de regio Lombardije uitgetekende eendagskoers, kent een lange historie. De eerste editie vond namelijk al plaats in 1919, net na de Eerste Wereldoorlog, met dank aan de zeer succesvolle zakenman en textielmagnaat Antonio Bernocchi (1859-1930). Samen met zijn broers Andrea en Michele kwam hij meer dan honderd jaar geleden op het idee om een wielerkoers in en rond Legnano te organiseren.

De Bernocchi’s klopten vervolgens bij Pino Cozzi, een goede vriend van de familie, aan voor hulp. Cozzi was in de jaren na de Eerste Wereldoorlog de president van sportvereniging Unione Sportiva Legnanese en had dus de middelen en contacten om het allemaal mogelijk te maken. Onder bezielende leiding van Cozzi en consorten, met op de achtergrond de gebroeders Bernocchi, werd in 1919 dus de eerste editie van de Coppa Bernocchi georganiseerd. De rest is geschiedenis.

Sacha Modolo won de Coppa Bernocchi in 2012 en 2013 (afbeelding) – foto: Cor Vos

De Coppa Bernocchi groeide in een relatief korte periode uit tot een belangrijke Italiaanse eendagskoers. In de eerste decennia waren er vooral Italianen aan het feest. De voor ons onbekende Ruggero Ferrario was de allereerste winnaar van de Coppa Bernocchi, maar bij het afstruinen van de erelijst komen we al snel grotere namen tegen. We doelen dan vooral op Gino Bartali, die in 1935 als toen nog opkomend talent zijn naam op de erelijst wist te plaatsen. Bartali was de eerste, maar zeker niet de laatste gevleugelde naam die won in Legnano.

Fausto Coppi, de grote rivaal en tegenpool van Bartali, Rik Van Looy (1957 en 1958), Gianni Motta, Vittorio Adorni, Franco Bitossi, Marino Basso, Felice Gimondi, Francesco Moser, Giuseppe Saronni, Guido Bontempi, Charly Mottet, Rolf Sørensen en Fabio Baldato. Het is een beperkte opsomming van de erelijst van de Coppa Bernocchi. De koers vormt sinds 1997 samen met de Coppa Agostoni en Tre Valli Varesine overigens de Trittico Lombardo, een klassement over drie Italiaanse najaarswedstrijden.

Remco Evenepoel soleerde in 2021 in zeiknatte omstandigheden naar de overwinning – foto: Cor Vos

Dit jaar staat alweer de 104e editie op het programma. Opvallend is dat er maar negen niet-Italianen op de erelijst staan. De eerdergenoemde Rik Van Looy (1957, 1958), Johan van der Velde (1985), Rolf Sørensen (1989, 1993), Charly Mottet (1992), Romāns Vainšteins (2000), Stephen Cummings (2008), Yauheni Hutarovich (2011), Phil Bauhaus (2019) en Remco Evenepoel (2021) behoren tot dit selecte gezelschap. Met andere woorden: het thuisland wist maar liefst 89 keer een winnaar af te leveren. Over dominantie gesproken.

En wat met de Nederlandse en Belgische successen door de jaren heen? Drie keer ging een Belg met de zege aan de haal, met dank aan Rik Van Looy (2x) en Remco Evenepoel. Johan van der Velde is voorlopig de enige Nederlandse triomfator in de Coppa Bernocchi. De ‘halve Italiaan’, Van der Velde was in zijn tijd ook zeer succesvol in de Giro d’Italia, zegevierde in 1985.

Laatste winnaars Coppa Bernocchi
2022: flag-it Davide Ballerini
2021: flag-be Remco Evenepoel
2020: Niet verreden wegens de coronacrisis
2019: flag-de Phil Bauhaus
2018: flag-it Sonny Colbrelli
2017: flag-it Sonny Colbrelli
2016: flag-it Giacomo Nizzolo
2015: flag-it Vincenzo Nibali
2014: flag-it Elia Viviani
2013: flag-it Sacha Modolo


Laatste editie

Vier koplopers kleurden de openingsuren van de Coppa Bernocchi 2022. Jon Barrenetxea (Caja Rural-Seguros RGA), Alan Jousseaume (TotalEnergies), Giulio Masotto (Team Corratec) en Francisco Muñoz (EOLO-Kometa) sloegen de handen ineen en kregen een vrijgeleide van het peloton. Op een bepaald moment bedroeg de voorsprong goed zeven minuten.

In de eerste koersuren was er nog sprake van een gezapig tempo, maar het bleek stilte voor de storm. Met nog goed 55 kilometer te gaan, spatte de koers helemaal uiteen. Op een van de passages van de beklimming naar Morazzone slaagden veertien renners erin om weg te rijden uit het peloton. En het waren niet de minste namen, met onder meer Julian Alaphilippe, Marc Hirschi, Matteo Trentin en Miguel Ángel López.

Ballerini toont zich de snelste in de sprint – foto: Cor Vos

Alaphilippe smeet zoals gewoonlijk weer met zijn krachten en probeerde meerdere keren de beslissing te forceren. Zijn eerste aanvalspogingen werden nog in de kiem gesmoord, maar de Fransman gaf niet op en reed in de finale weer weg, dit keer met zijn ploegmaat Ilan Van Wilder, Hirschi, Jhonatan Narváez, Alessandro Covi, Corbin Strong en Stefano Oldani.

Deze zeven renners lieten zich niet zomaar inrekenen, maar op iets minder dan tien kilometer van de meet kwam er dan toch een einde aan hun avontuur. We konden ons vanaf dat moment gaan opmaken voor een sprint met een omvangrijke groep. Quick-Step-Alpha Vinyl besloot het dan maar over een andere boeg te gooien en zette zich op kop voor zijn sprinter Davide Ballerini.

Strong, winnaar Ballerini en Oldani op het podium – foto: Cor Vos

Mauri Vansevenant wist in de laatste drie kilometer nog een flinke kopbeurt voor zijn rekening te nemen en vervolgens was het aan zijn ploegmaats om het tempo hoog te houden, maar de Belgische formatie werd net voor het aansnijden van de laatste kilometer overvleugeld door UAE Emirates. De man om het af te maken, Trentin, was in de sprint echter niet opgewassen tegen zijn landgenoot Ballerini.

Die laatste begon alsnog in een ideale positie aan de sprint, kwam er met enkele machtige pedaalslagen uit en snelde op overtuigende wijze naar zijn tweede zege van het seizoen. Corbin Strong eindigde als tweede, Stefano Oldani was derde. Trentin werd ‘slechts’ vierde.

Uitslag Coppa Bernocchi 2022
1. flag-it Davide Ballerini (Soudal Quick-Step) in 4u18m01s
2. flag-nz Corbin Strong (Israel-Premier Tech) z.t.
3. flag-it Stefano Oldani (Alpecin-Deceuninck) z.t.
4. flag-it Matteo Trentin (UAE Emirates) z.t.
5. flag-es Iván García (Movistar) z.t.


Parcours

De 104e editie van de Coppa Bernocchi speelt zich, zoals de traditie betaamt, af in en rond Legnano. De start is in Parabiago. Het parcours gaat eerst in oostelijke richting, met passages door onder meer Nerviano. Vervolgens kronkelt de route noordwaarts via Cerro Maggiore, Busto Arsizio (bekend van enkele passages in de Giro d’Italia) en Gorla Maggiore richting de lokale ronde ten noorden van finishplaats Legnano.

Coppa Bernocchi 2022, il percorso (Altimetria e Planimetria) - SpazioCiclismo

Het peloton koerst vervolgens naar het kleine plaatsje Gornate-Olona in de Italiaanse provincie Varese, wat het startpunt is van een lastig middenrif. Er volgen namelijk zeven lokale rondes van 16,8 kilometer in en rond Gornate-Olona, met halverwege de omloop de beklimming naar Morazzone/Piccolo Stelvio. Deze helling (1,5 km aan 6,6%) is een potentiële scherprechter op het parcours.

De vraag is wel of de aanvallers sterk genoeg zijn om uit de greep te blijven van een – al dan niet uitgedund – peloton. Aan het einde van de zevende passage is er namelijk nog goed dertig kilometer af te leggen tot de finish. De koers maakt een omgekeerde beweging en trekt zuidwaarts naar Legnano, waar de coureurs na 186,6 kilometer zullen aankomen. De finishstreep is getrokken op de Viale Pietro Toselli.

Als we kijken naar de laatste jaren, dan zien we dat de koers best wel vaak uitdraait op een sprint met een vrij grote groep. Dit is dan ook de reden dat rappe mannen als Sacha Modolo, Elia Viviani, Giacomo Nizzolo, Sonny Colbrelli, Phil Bauhaus en (vorig jaar nog) Davide Ballerini zich op de erelijst konden plaatsen.

Vincenzo Nibali (in 2015, na een uitval in de finale) en Remco Evenepoel (2021, na een solo in de regen) lieten echter zien dat er verschillende scenario’s mogelijk zijn op weg naar Legnano.


Maandag 2 oktober, Coppa Bernocchi: Parabiago – Legnano (186,6 km)
Start: 11.00 uur
Finish: tussen 14.43 en 15.26 uur


Favorieten

De organisatie van de Coppa Bernocchi zal zich ongetwijfeld gelukkig prijzen met het deelnemersveld voor de editie van 2023. Er staan dit jaar toch weer dertien WorldTeams (waaronder Jumbo-Visma, UAE Emirates en Alpecin-Deceuninck) aan de start, aangevuld met acht ProTeams en twee ploegen met een continentale licentie. Dit brengt het aantal ploegen in de 104e editie van deze Italiaanse eendaagse op 23.

De renners maken echter de koers, maar ook dat lijkt wel snor te zitten, gezien de aanwezigheid van heel wat toprenners. Er is altijd baas boven baas en doelen we in dit geval op Wout van Aert. De renner van Jumbo-Visma is zonder twijfel de grootste naam aan het vertrek en is (uiteraard) ook een van de favorieten voor de overwinning. We schuiven de Belg zelfs naar voren als dé topfavoriet.

Wout van Aert, onze topfavoriet voor de zege – foto: Cor Vos

Voor Van Aert is de wedstrijd in en rond Legnano een voorlaatste tussenstop richting het WK gravel van zondag 8 oktober, dat eveneens zal plaatsvinden in Italië. De Coppa Bernocchi is echter meer dan een tussenstop. Van Aert zal maar wat graag willen zegevieren in deze Italiaanse klassieker, na een seizoen waarin hij toch vooral naast de hoofdprijzen greep. De grote man van Jumbo-Visma kan op verschillende manieren winnen op Italiaanse bodem. Solo, in een sprint van een klein groepje of na een veredelde pelotonsprint.

De concurrentie zal Van Aert de overwinning echter niet op een presenteerblaadje aanreiken. In een man-tegen-mangevecht zullen veel renners het onderspit moeten delven, maar met verenigde krachten is er wellicht veel meer mogelijk. Neem nu UAE Emirates, dat kan rekenen op een zeer sterke equipe met meerdere potentiële winnaars. Marc Hirschi steekt al maanden in een blakende vorm en is misschien wel de vooruitgeschoven UAE-pion. De Zwitser zal zijn kaarten in de heuvelzone op tafel moeten gooien.

Maar UAE Emirates is meer dan alleen Hirschi. Davide Formolo zegevierde afgelopen donderdag nog in de Coppa Agostoni en heeft de winnende smaak dus te pakken. Sjoerd Bax won vorige maand met de Trofeo Matteotti dan weer een andere Italiaanse najaarsklassieker en dan hebben we het nog niet eens gehad over Rafal Majka. Met deze renners kan UAE Emirates de koers van heel wat peper en zout voorzien. Mocht de wedstrijd toch uitdraaien op een sprint, dan heeft de ploeg met Juan Sebastián Molano nog een beoogde afmaker in de gelederen.

Marc Hirschi koerst al weken op een zeer hoog niveau – foto: Cor Vos

Over afmakers gesproken: de Coppa Bernocchi eindigt toch relatief vaak in een sprint met een omvangrijke groep. We doen er dan ook goed aan om de sterkere sprinters naar voren te schuiven, of mannen die na een zware koers nog kunnen rekenen op een goed eindschot. Michael Matthews is een renner die voldoet aan een dergelijke omschrijving. De snelle Australiër was goed twee weken geleden nog vierde in de Trofeo Matteotti en lijkt dus wel klaar om een hoofdrol te vertolken.

Zeg je een sprint met een relatief grote groep, dan zeg je Corbin Strong. De voor Israel-Premier Tech uitkomende Nieuw-Zeelander is de laatste weken uitstekend op dreef met podiumplaatsen in de GP de Québec (2e) en het Circuit Franco-Belge (3e) en ritwinst in de Ronde van Luxemburg. Strong was vorig jaar al tweede in de Coppa Bernocchi, doet hij nu nog één plaatsje beter?

Corbin Strong steekt in een blakende vorm – foto: Cor Vos

De nummer drie van 2022, Stefano Oldani, staat eveneens aan het vertrek. De snelle Italiaan is bezig aan zijn laatste weken voor Alpecin-Deceuninck. Neemt hij afscheid met een overwinning in Legnano? We schuiven tevens een landgenoot van Oldani, Andrea Vendrame, naar voren als een van de favorieten. De coureur van AG2R Citroën draait zijn hand niet om voor wat klimwerk onderweg, en kan dan vaak nog rekenen op een sterke sprint.

Dat kan ook gezegd worden van de Eritreeër Natnael Tesfatsion. De 24-jarige renner, bezig aan zijn tweede seizoen voor Lidl-Trek, moet met zijn puncheur/sprintkwaliteiten ook ver kunnen komen in een koers als de Coppa Bernocchi. In de voorbije Ronde van Luxemburg werd Tesfatsion nog zevende in de lastige slotrit in Luxemburg-stad. Let ook op zijn jonge Tsjechische ploegmaat Mathias Vacek, die wellicht ook gevaarlijk uit de hoek kan komen.

Voor Iván García Cortina is het voorlopig een seizoen van net niet. De sterke Spanjaard moet het voorlopig doen met een sloot aan ereplaatsen, maar die bevrijdende eerste seizoenszege, die ontbreekt nog. De bonkige sprinter van Movistar verzamelde de voorbije weken wel heel wat ereplaatsen in de Vuelta a España, het EK in Drenthe en afgelopen donderdag nog in de Coppa Agostoni. Met de vorm van García Cortina zit het kortom wel snor.

Iván García won vorig jaar op Italiaanse bodem nog de Gran Piemonte – foto: Cor Vos

Een andere kanshebber op de overwinning, die rijdt voor de Italiaanse formatie EOLO-Kometa. We hebben het dan natuurlijk over Vincenzo Albanese, mister-regelmaat als het aankomt op korte klasseringen in (Italiaanse) eendagskoersen. Dit illustreerde Albanese in de maand september nog maar eens met top 10-noteringen in de Giro della Toscana (8e), Memorial Marco Pantani (9e), Trofeo Matteotti (7e) en de Coppa Agostoni (8e). Volgt maandag dan die echte uitschieter?

We willen met Filippo Fiorelli (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè) en Oier Lazkano (Movistar) nog twee renners uitlichten. Fiorelli zal aan het einde van de rit hopen op een sprint met een wat grotere groep, want dan is de Italiaan met zijn eindschot zeker niet kansloos. Lazkano moet het dan weer hebben van de aanval, maar dit leverde de Spaanse kampioen al meerdere successen op in 2023. Is het maandag weer prijs?

Er staan verder nog genoeg outsiders aan het vertrek van de Coppa Bernocchi. Mocht de wedstrijd eindigen in een groepssprint, dan houden we ook maar beter rekening met mannen als Simone Consonni (Cofidis), Madis Mihkels, Niccolò Bonifazio (Intermarché-Circus-Wanty), Felix Engelhardt (Jayco AlUla), Henok Mulubrhan (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè), Marco Tizza (Bingoal WB) en Alessandro Fedeli (Q36.5 Pro Cycling).

Krijgt Tiesj Benoot de vrijheid om in de aanval te gaan? – foto: Cor Vos

Er zijn echter ook een pak renners, die een sprint willen ontlopen. Dan denken we aan Andrea Bagioli, Fausto Masnada en Mauro Schmid namens Soudal Quick-Step, Nicola Conci (Alpecin-Deceuninck), Fabio Felline, Christian Scaroni (Astana Qazaqstan), Ide Schelling, Maximilian Schachmann (BORA-hansgrohe), Ion Izagirre (Cofidis), Valentin Madouas en Thibaut Pinot (Groupama-FDJ).

Bij een wat zwaarder koersverloop komen ook renners als Julian Alaphilippe (Soudal Quick-Step), Koen Bouwman, Tiesj Benoot (Jumbo-Visma), Alexis Guerin (Bingoal WB), Kritsts Neilands (Israel-Premier Tech), Gonzalo Serrano (Movistar), Sylvain Moniquet (Lotto Dstny), Gianluca Brambilla, Walter Calzoni (Q36.5 Pro Cycling), Valentin Ferron, Alexis Vuillermoz (TotalEnergies) en Santiago Umba (GW Shimano Sidermec) bovendrijven.


Favorieten volgens WielerFlits
**** Wout van Aert
*** Corbin Strong, Michael Matthews
** Juan Sebastián Molano, Stefano Oldani, Iván García Cortina
* Andrea Vendrame, Natnael Tesfatsion, Vincenzo Albanese, Marc Hirschi

Deelnemerslijst


Weer en TV

De renners krijgen maandag een aangenaam koersweertje voorgeschoteld, zo meldt Weeronline. In startplaats Parabiago is het droog, een graad of achttien en krijgt de zon af en toe de kans om door te breken. In de middaguren, op weg naar Legnano, stijgt het kwik naar de 26 graden Celsius. Van regen is de hele dag geen sprake, de wind waait – met een kracht van 2 Beaufort – uit het zuidwesten.

De Italiaanse najaarsklassiekers zijn vaak live te volgen via Eurosport en de Coppa Bernocchi is geen uitzondering. De koers is vanaf 13.50 uur live te zien op Eurosport 1 en via de online kanalen, Eurosport.nl/Discovery+/GCN+. Voor meer informatie kun je altijd terecht in onze tv-gids Wielrennen op TV.


RIDE Magazine
24 Reacties
01-10-2023 17:20
Leuk morgen de bernocchi kijken met woutie
01-10-2023 21:56
Goedenavond Silent Hill, PB's lijken mij wat overbodig en nergens heb ik gezegd dat van Aert een topseizoen heeft gedraaid, ook geen slechte trouwens, wat niet kan als je bv in de Tour nog een topbijdrage hebt geleverd aan de winst van Vingegaard. Het ging mij meer om het denigrerende einde van je bijdrage hierboven in een voorbeschouwing en natuurlijk de tendens in je andere reacties aangaande TJV. Vind je bijvoorbeeld nog steeds dat ze dopingverdachten nummer 1 zijn bij al hun successen. Hoeft niet in een PB maar kan gewoon beantwoord worden hier. En nogmaals de negativiteit die jij bij van Aert hebt vind ik raar.

Naar aanleiding van de geboorte van zijn zoon: "Inderdaad. Moet dat nu echt op zo'n mooi intiem moment ? Dat wordt in elk geval een mooi bedrag op de baby rekening vanuit Zwitserland. Hij houdt net nog geen Red Bull in de hand. En de baby outfit is nog net vrij van Jumbo reclame."
Lijkt me simpelweg een ongepaste opmerking bij iemand die net een groot geluk heeft meegemaakt, maar zoals ik eerder zei, ieder zijn hobby.
02-10-2023 11:05
Conclusie: Wout wordt tweede
02-10-2023 11:05
Ik hoop dat Koentje Bouwman eindelijk weer wat mag laten zien.
30-09-2023 20:40
Nou, deze Bernocchi winnen zou voor WvA enkel een pleistertje zijn op een erg mager seizoen. Enkel de E3 gewonnen ... en ja, inderdaad, Tour of Britain - waw. Nee, sowieso een mislukt seizoen. Als kopman dan toch. Als knecht was hij super ! Hij weet wat te doen volgend seizoen: knechteuuuuh ! Voor Van Baarle, voor Laporte, én voor Remco natuurlijk.
    30-09-2023 22:43
    Average Van Aert hater aan het woord?
    30-09-2023 23:53
    Meer dan average en Silent Hill breidt die haat graag uit naar de rest van de ploeg als het zo uitkomt. Ach, ieder mens moet een hobby hebben.
    01-10-2023 05:47
    Als er weinig weerwoord mogelijk is, is mij een hater noemen de makkelijkste oplossing. Zwakte([s]ge[/s] - thx Lalsacien)bod. Weeral.
    01-10-2023 07:17
    @Silent Hill het is zwaktebod.
    01-10-2023 07:37
    Als je pcs opendoet kan je dat als wva zijnde wel deels concluderen gaan. Als je effectief wat koersen gekeken hebt en de context van sommige resultaten kent dan valt dat nog best mee hoor.

    Wie heeft er eigenlijk geen mager seizoen gereden buiten mvdp, pogacar en evenepoel in eendagskoersen? Misschien Laporte maar laat die dezelfde koersen rijden onder een frans ploegje zonder JV en die wint ook niets deftig meer, die profiteert vooral van het samenwinnen verhaal.
    01-10-2023 10:57
    Tja Wieler-Joke het gaat nu éénmaal om winnen en niet om ereplaatsen. Dat erkent Van Aert trouwens zelf ook gewoon dat het dit seizoen niet denderend was. En letterlijk elke klepper van de grote 6 (om die belachelijke term nog is van onder het stof te halen) heeft grote zeges gehaald buiten Van Aert. Sterker nog, iedere grote koers op de kalender, muv de Vuelta, van WK over monumenten tot grote rondes is gewonnen door Vingegaard, VDP, Pogacar, Roglic of Evenepoel. Dan ben je als Van Aert zijnde het aura van absolute topper wel een beetje kwijt. En als je hem daar toch wilt onder scharen, was het gewoon een heel mager seizoen. Het is het 1 of het ander. Ohja voor iemand die de koersen wel gezien heeft kan ik zeggen dat het effectief winnen van Parijs-Roubaix, een rit in de Tour of lek rijden en 2de worden in een Tourrit een huizenhoog verschil is. Zowel voor pers, publiek als hemzelf.
    01-10-2023 11:35
    Een moeilijker seizoen moet elke topper wel een keer overleven om het seizoen erna terug te slaan. Maar je komt ook gewoon tot de conclusie dat het voor Van Aert net wat moeilijker is dan voor Van der Poel, Pogacar of Evenepoel om een grote eendagswedstrijd te winnen. Combinatie van wielervernuft en fysieke capaciteiten wellicht.

    Dat is voor bv. Pedersen, toch ook een heel goede eendagscoureur, ook het geval. En dan vind ik dat Van Aert met zeges in MSR, Strade, Amstel, Gent-Wevelgem, Omloop, Plouay en 2x Harelbeke duidelijk beter doet in zijn carrière dan bv. een Pedersen.

    Maar zoals gezegd: volgend jaar weer nieuwe kansen met het voorjaar, de OS en het WK waar hij toch ook mooie parcoursen vindt. Weer meer dan genoeg op het programma om recht te veren na al die ereplaatsen en weer een keer raak te schieten.
    01-10-2023 13:15
    @Silent Hill
    "V. en Roglic: altijd tevreden, altijd blij, altijd alles ok ... lieve renners, dat zeker, maar wel zonder eigen mening. Vandaag eten we pasta: ok. Vandaag eten we een slaatje: ok. Vandaag eten we stierenkloten: ok. Vandaag eten we het braaksel van Remco: ok. Altijd alles ok." Zomaar een voorbeeld van je gemiddelde reacties hier als het gaat over TJV en haar renners, bij verlies doen ze alles fout en missen ze persoonlijkheid en bij succes zitten ze aan de doping.

    Ga dan hier niet doen of je de objectieve volger bent, dat had alleen gekund als je het bij je conclusie over Wout en diens seizoen had gelaten maar nee je moet er weer iets kleinerend aan toevoegen. Mag allemaal maar doet niets af aan je afkeer voor de ploeg en renners die staat voor eeuwig vast op het net.
    01-10-2023 15:16
    Dat we nog serieus reageren op zulke berichten..... Een minder seizoen dan iedereen hoopt, als kopman, en dan bombarderen tot knecht ... lachwekkend.
    01-10-2023 15:26
    Van aert hoort nu gewoon bij de hele goede renners daaronder, met pedersen laporte phillipsen en misschien adam yates
    01-10-2023 15:38
    @Mooie Sjors, het is meer dan een moeilijker seizoen. Het is de extremere uiting van wat al jaren speelt. Van Aert is sinds 2020 absolute wereltop en doet (vooral in de Tour tegen mannen die 10kg minder wegen) onmogelijke dingen, maar wint eigenlijk geen topkoersen zoals monumenten en mondiale kampioenschappen. Dat wordt deel gecompenseerd door zijn Tourritten, Amstel, Strade etc maar als dat dan is een jaar wegvalt blijft er toch bar weinig over voor zo'n toprenner. Beetje vreemde vergelijking met Pedersen die heeft toch veel minder potentieel dan Van Aert. Bij Pedersen heb je toch eigenlijk nooit het gevoel dat hij Van der Poel of Pogacar kan kloppen of op hun niveau zit. Wel een superrenner, maar net onder dat niveau die gewoon zijn kansen krijgt, grijpt en wint. Terwijl Van Aert net niet wint in topkoersen. De conclusie is nou net dat Van Aert ondanks dat surplus aan talent op het einde van zijn carriere misschien minder grote koersen zal gewonnen hebben dan Pedersen of andere net onder de absolute top.
    01-10-2023 21:23
    Ha Thurau, tussen de lijnen door meen ik te lezen dat je van Aert zijn seizoen - met enkel de E3 als degelijke winst - toch redelijk ok vindt ? Ondanks je uitgebreide reactie, is het nog steeds moeilijk in te schatten wat je nu eigenlijk van van Aert zijn prestaties vindt - want daar gaat het toch over ? Als je het daarentegen graag over andere zaken hebt, mag je me steeds een PB sturen.
    01-10-2023 21:43
    @Achilles: ik wil maar zeggen dat Van Aert als eendagsrenner gewoon ook net iets minder is dan VDP, Pogi en wellicht ook Evenepoel. Die lange eendagskoersen liegen toch niet, en Van Aert mist ook de koers-leepheid om dat te compenseren. Maar ik vind dat hij wel nog boven andere goede eendagsrenners staat zoals een Pedersen. Die zie ik geen beter klassiek palmares uitbouwen dan Van Aert.

    Het is gewoon al zijn hele carrière zo dat hij in de grote eendagskoersen iets minder is dan die absolute kanonnen. Betekent toch niet dat hij nu niks meer gaat winnen, na eens een moeilijker jaar?

    Hij kan als geen ander zijn vorm aanhouden doorheen het seizoen, wat er in het verleden ook al voor heeft gezorgd dat hij kon winnen als een VDP of Pogi nog niet super was of gewoon niet meedeed.

    Zijn talent zit daarnaast meer in zijn veelzijdigheid. In de Tour liet hij bv. dingen zien die ik VDP nog niet heb zien doen. Volgend jaar zijn gewoon weer nieuwe kansen, en als hij eens wat geslepener koerst kan hij wat mij betreft ook nog een keer een grote eendagskoers winnen. Zeker in Roubaix geef ik ‘m goeie kansen, als hij daar eens bespaard blijft van pech.

    Ik vind het allemaal niet zo dramatisch. Paar zeges gepakt (E3, BK tijdrijden, Ronde van Groot-Brittannië), eentje weggegeven, en verder 2 op het WK en EK, 3 in Roubaix en MSR, 4 in de RVV en in de Tour ook vaak er dichtbij. Met net iets meer geluk spreek je van een heel ander seizoen, het niveau heeft hij nog steeds - i.t.t. bv. een Alaphilippe.

    Kop niet laten hangen, slimmer rijden en volgend jaar kan er zeker weer eentje zijn zoals ‘21 en ‘22. Voor een monument of grote titel moet het bij hem wat meezitten, want daar zijn anderen nog iets beter in.
    02-10-2023 07:55
    Silent Hill, ik ben het eens dat het mager is, maar slecht wil ik het niet noemen. De E3 was fabelachtig en hij heeft Gent - Wevelgem letterlijk cadeau gedaan. Daar kun je niet aan voorbij.

    Dat het op de grootste afspraken niet lukte is (heel erg) jammer, maar niet meer dan dat. Tour of Britain en hopelijk Coppa Bernocchi geven het naseizoen kleur.

    Magere oogst van een seizoen waarin hij verder op hoog niveau fietste voortdurend.

    Hoop zo enorm dat 'ie volgend jaar de Ronde of Roubaix binnenhengelt, dan is van Aert eindelijk van dat hiaat af.
30-09-2023 11:33
Ik zie gewoon niet hoe Van Aert deze niet wint
    30-09-2023 13:33
    Afwachtend koersen
    30-09-2023 14:10
    Als het op een sprint met een grote groep aankomt is hij toch niet zegezeker hoor, hij kan het best wat lastig maken onderweg al weet ik niet of hij echt gemotiveerd gaat starten, misschien wil hij gewoon wat kilometers malen.
    30-09-2023 23:40
    Ik zet Wout op 2, dan win ik. Hup Wout
01-10-2023 09:02
B koerske vur de wout

Reacties zijn gesloten.

RIDE Magazine