Van der Poel boekt 25e seizoenszege in Nommay
Mathieu van der Poel is in het Franse Nommay wederom als eerste over de streep gekomen. De Nederlander pakte uit met een lange solo en verzekerde zich zo van eindwinst in de wereldbeker veldrijden. De Belgen Wout van Aert en Toon Aerts mochten mee op het podium.
Van der Poel rijdt mecanicien voorbij
Wereldkampioen Wout van Aert ging in de Franse modder het snelst van start, maar werd vrijwel direct voorbijgesneld door zijn eeuwige concurrent en wereldbekerleider Mathieu van der Poel. Maar dan ontstond er wat chaos in de materiaalpost, waardoor Van der Poel zijn eigen mecanicien voorbijreed. De Nederlander moest dus op zijn stappen terugkeren en verloor op die manier een tiental seconden.
Dat liet Van Aert, die als enige niet de materiaalpost binnenging voor een fietswissel, zich geen twee keer zeggen. De wereldkampioen trok het tempo nog wat meer op, maar reed zich dan vast in de modder. Van der Poel, die ook op de balkjes al wat terrein had goedgemaakt, kwam zo plots weer aansluiten bij de koploper. Van de rest van het deelnemersveld was toen er al geen sprake meer voorin.
Een extra versnelling bij Van der Poel
Na twintig minuten wedstrijd stond Van Aert te voet op een hellinkje en kreeg zo een drietal seconden door Van der Poel aangesmeerd. Van Aert had begrepen dat hij dat verschilletje maar beter snel zou dichten. Dat bleek een onmogelijke opdracht, zeker omdat Van der Poel blijkbaar nog een versnelling extra in de benen had. Nog geen ronde later was dat verschil al opgelopen tot een vijftiental seconden.
In de daaropvolgende ronden zou de achterstand van Van Aert nog oplopen tot veertig seconden, maar dan besloot ook Van der Poel om zijn verstand te gebruiken en aan consolideren te beginnen denken. Op die manier greep hij zijn vijfde zege in de wereldbeker op zeven manches en zijn 25e van het seizoen.
Die andere Nederlanders, Lars van der Haar en Corné van Kessel, deden nooit vooraan mee. Van der Haar stapte iets voor half koers uit de wedstrijd, Van Kessel moest zich tevredenstellen met een plek ver in de top 20. Lichtpuntje was David van der Poel, die zich wel nog vlot in de top 10 wist te plaatsen.
Wereldbeker veldrijden 2017-2018
Uitslag manche 7: Nommay
1. Mathieu van der Poel (Corendon-Circus)
2. Wout van Aert (Crelan-Charles) op 33s
3. Toon Aerts (Telenet-Fidea Lions) op 2m09s
4. Tim Merlier (Crelan-Charles) op 2m31s
5. Michael Vanthourenhout (Marlux-Napoleon Games) op 2m47s
6. Laurens Sweeck (ERA-Circus) op 3m06s
7. Michael Boros (Pauwels Sauzen-Vastgoedservice) op 3m11s
8. David van der Poel (Corendon-Circus) op 3m48s
9. Steve Chainel (Team Chazal-Canyon) op 3m50s
10. Kevin Pauwels (Marlux-Napoleon Games) op 3m54s
Volgend jaar zal er in Vlaanderen geen kat meer kijken hoe een Hollander 99.99 % zeker gaat winnen. In de tijd van Nys kon dat wel want dat was een landgenoot en hij had veel supporters.
Gefeliciteerd met deze mening!
On: fantastisch natuurlijk, wat Van der Poel doet, maar wat een saai cross-seizoen...
Zal wel meevallen zolang de bierpompen niet droog gezet worden en de heerlijk ambachtelijk friet en hamburger kramen de supporters van lekkers blijven voorzien. Of Wout gaat meespelen in het voorjaar is nog maar de vraag dus vult beter zijn zakken nog ff.
Gelukkig zijn er nog int Vlaamsche land die Mathieu wel een warm hart toedragen net zoals wij de wereldkampioen de zegen gunnen.
Bizar ook het verschil met David, lustte waarschijnlijk geen pindakaas.
Sowieso is de vorm van de Nederlandse dames en heren buiten VDP op z'n zachtst gezegd niet geruststellend. Dat zag er eerder dit seizoen vrolijker uit.
Van Aert heeft de macht en het duurvermogen wel, maar mist dit jaar net het vermogen om na iedere bocht of strook net zo hard op te trekken als Mathieu. Gecombineerd met een betere techniek rijdt Matje dan weer zo driekwart minuut weg van Wout. En meer dan twee minuten op de rest.
Ben geen superfan van veldrijden, maar MvdP is fantastisch om naar te kijken. En bovendien een sympathieke, verstandige gast. Klasse.
Groeten uit België
Dat is dus het probleem. De leukste, attractiefste crossen van 't jaar zijn de crossen waar het duo niet meedoet. Het ligt niet enkel aan Mathieu, want je kan ook niet zeggen dat het dan tenminste spannend is voor de 2e plek. Of de 3e.
En stellen dat het publiek blijft komen zolang er bier vloeit, klopt ook niet. Het crossbezoek gaat achteruit. Koppenberg, Koksijde, Zolder, die monumenten blijven volk trekken, maar het niveau daaronder heeft het al moeilijker (zelfs het ooit zo machtige Overijse wankelt). Pijnlijker is dat de basis, de kleine, lokale crossjes, met bosjes aan het sneuvelen zijn.
De cross spreekt minder aan dan 5-10 jaar geleden. Komt dat door de huidige saaiheid? Komt dat door het stoppen van de generatie die de cross groot maakte (vooral Nys dan)? Kom dat door een hype die over zijn top is en mensen die het gewoon beu zijn? Komt dat door een land dat in zijn eentje de cross financieel recht houdt, het niet kan hebben dat een buitenlander met alle zeges aan de haal gaat en daarom begint af te haken? Komt het door de overdaad aan TV-crossen? Komt het door het steeds schrijnender wordende gebrek aan internationalisering?
Dat is een keuze die wellicht zijn prestaties in het veld beïnvloedt, het is zo moeilijk om met je hoofd op 2 fronten gelijktijdig bezig te zijn. Roger de Vlaeminck kon dat wel maar dat is 30 jaar geleden en het huidige wielrennen is anders door allerlei invloeden.