Valter: “Het roze aan Bernal kwijtraken is na zo’n etappe geen schande”
De roze droom van Attila Valter spatte gisteren op de gravelpaden van Campo Felice uit elkaar. De Hongaarse renner van Groupama-FDJ wist tot de laatste twee kilometer aan te haken, voordat hij kraakte. Na afloop moest hij de leiderstrui afstaan aan Egan Bernal, die een dubbelslag sloeg.
“Het was een loodzware etappe, voor mij en alle andere renners”, liet Valter via zijn ploeg weten. “De ontsnapping reed pas na twee uur weg, dus het was meteen al zwaar. Daarna werkten we hard om vooraan in het peloton te blijven. Als je het roze hebt, moet je de trui respecteren en op kop rijden. In aanloop naar de laatste klim wist ik al dat ik de trui kon verliezen, maar ik gaf nooit op. Ik was moe, maar wilde vechten tot aan de streep.”
Uiteindelijk kwam de 22-jarige renner als 25e over de streep, op 49 seconden van etappewinnaar Bernal. Daardoor zakte hij naar de vijfde plaats in het algemeen klassement. “49 seconden is niet zo veel, wetende dat ik de hele dag heb afgezien. Onze inspanningen waren niet voldoende om de trui te behouden, maar ik denk dat het geen schande is om die, na zo’n zware etappe kwijt te raken aan een geweldige Egan Bernal.”
“De komende dagen ga ik zeker wat meer beseffen wat er allemaal is gebeurd. Tot nu toe moest ik steeds de balans vinden tussen gefocust blijven, herstellen en tegelijk zien wat er om mij heen gebeurde. In Hongarije was het ongelooflijk. De mensen leefden zó met me mee. Ze lichtten zelfs het nationale stadion uit in het roze! Als iemand me had verteld dat ik na negen dagen vijfde zou staan, had ik daar gelijk voor getekend. Ik ga mijn best doen om deze plek te verdedigen.”
Hij was de afgelopen etappes redelijk mee, maar moest echt hard werken en er gisteren ook echt af. Ik denk die top 10 vasthouden te moeilijk gaat zijn, er zijn er teveel beter in de finales. Maar wie weet hoe hij hersteld de komende dagen en toch nog ergens komt bovendrijven!
Persoonlijk denk ik dat enkele dagen roze het mooiste is om mee te maken als relatief onbekende renner. Bij een etappezege ben je held voor een dag en ga je de boeken in, een nevenklassement is een mooie financiele bonus, maar enkele dagen drager zijn van roze is toch andere koek. Aandacht bij de start, aandacht onderweg, aandacht bij de finish. Renners die je ineens de ruimte geven of zien staan. Je ploeg en sponsor in beeld, veel sfeer aan tafel etc.
Deze jongen heeft nu al een fantastische Giro!
Zeker als het de eerste keer is dat je hem kunt dragen. Dat zijn allemaal dingen om als renner af te kunnen strepen van je bucketlist.
Als je (zoals destijds Armstrong, Froome of andere meervoudig winnaars) al een aantal keer leider bent geweest in een grote ronde, dan kan ik me voorstellen dat het een ander verhaal wordt, en kiest voor wat dagen extra in de luwte.
Hoe belangrijk roze en geel zijn zie je echt wel in de emoties die loskomen. Kijk naar een De Marchi, sport op zijn puurst. Kan daar echt van genieten.