Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Trekt de Wereldbeker veldrijden volgend seizoen naar Spanje?
De UCI publiceerde gisteren de wereldbekerkalender voor het veldritseizoen 2021-2022. De Wereldbeker bestaat volgend seizoen uit zestien manches en veertien data zijn al ingevuld. Als het aan de organisatie van de veldrit van Elorrio ligt, trekken de veldrijders ook naar Spanje.
De cross in Elorrio, een plaatsje in het Baskenland, hoopt volgend jaar deel uit te maken van de Wereldbeker veldrijden. Dat heeft de organisatie laten weten aan Ciclo21. Volgens de Spaanse wielersite worden er nog altijd gesprekken gevoerd met de lokale autoriteiten en (potentiële) sponsoren.
De organisatie hoopt zo op tijd het budget rond te krijgen. De laatste keer dat de Wereldbeker neerstreek in Spanje was in het seizoen 2011-2012. Toen organiseerde Igorre voor het laatst een wereldbekermanche. Kevin Pauwels won dat seizoen de cross in het Baskenland, voor Sven Nys en Tom Meeusen.
Igorre
Igorre was jarenlang een van de terugkerende crossen op de Wereldbekerkalender. De renners kregen in het kleine plaatsje vaak een ouderwetse ploetercross voorgeschoteld. Spanje organiseerde tot nu toe elf keer een wereldbekerwedstrijd, maar wellicht staat er volgend seizoen weer een Spaanse wereldbeker op het programma.
Op termijn dan nog Dendermonde en Antwerpen laten afvloeien, al dan niet met vervanging (16 manches is wel veel) en dan krijg je toch weer een mooie set van wedstrijden.
Niet helemaal Brits, maar Dublin zou toch dit jaar organiseren? Die zijn al weer verdwenen dan nu?
Dit seizoen was er bijna geen cross in Spanje en is ie het grootste gedeelte van de winter gewoon in België gebleven. Wel af en toe teruggegaan naar Spanje uiteraard, maar zeker niet elke week. Deze week heeft ie ook gewoon getraind bij Nys op de campus.
In Engeland zou Milton Keynes fantastisch zijn, in Duitsland de Olympiacross in München, in Italië Rome (in 2026 is het WK daar in het Circus Maximus), en in Zwitserland een bestaande manche van de EKZ-Tour (Bern opnieuw, of Villars). En waar is Dublin naartoe, dat vorig jaar normaal ging organiseren?
- België - Nederland - Frankrijk - VS - Tsjechië
- Zwitserland (WK) - VK (pidcock, etc.) - Italië (EK) - Spanje
- Duitsland (EK/WB ) /Denemarken (WK) /Hongarije (Vas)
Dan heb je al 10 landen, 2 WB's in de VS en een paar in België en je hebt een heel mooi WB-circuit. Misschien dat je een paar landen elk jaar kan laten rouleren.
Waar ze ook starten: dezelfde koppen, hetzelfde podium. Zonde van tijd, geld, energie en de nutteloze CO2 uitstoot om het Vlaamse circus over te vliegen naar een nietszeggend rondje in Spanje/US/UK dat evengoed in Tollembeek had kunnen liggen. Lokaal feestje, hou het daarbij.
Als er gereisd moet worden: koop een mtb en probeer het daar. De CX is een niche die buiten de lage landen alleen aandacht trekt van single speed rijdende hipsters.
Wat ik me af vraag, want ik ben niet zo bekend met de cross, is alleen de wereldbeker internationaal. Zijn die andere "cups" (badkamertroffee en brico weet ik het wat) allemaal nationaal?
De Superprestige was in de jaren 80 tot midden jaren 90 ook heel redelijk internationaal (o.a. Zürich , Rome , Zarautz , Silvelle, Harnes, Oss , Gieten , St-Michielsgestel) Op Gieten na allemaal verdwenen omdat het voordie organisatoren niet rendabel was. Toen was het verdien model wel iets anders dan nu. Entree en VIPS waren toen het belangrijkst. Daar is later TV bijgekomen. Organisatoren hebben alle drie hard nodig. Maar entreegelden en VIPS gaan er voorlopig niet komen voor de WB wedstrijden buiten België en die vlak over Belgische grens. Komt nog bij dat inde huidige opzet renners alleen voor weliswaar hoog prijzen geld en eindklassement moeten rijden maar daar ga je de toppers niet mee trekken. Dus zal er op een of ander manier toch startgeld aan te pas gaan komen. Conclusie WB-cross organiseren wordt nog duurder. De huidige nieuwe opzet van de WB is daarom slecht voor de sport en ik mag hopen dat de UCI er snel van terug komt.
Ik ben het ook niet eens met dat de top nu door drie wegrenners wordt bepaald. Het zijn drie topveldrijders die niet per toeval zich ook de tot de beste wegrenners blijken te behoren. Hoe regionaal de sport ook mag zijn voor sommigen, het niveau is enorm hoog.