Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Valentin Paret-Peintre wint knotsgekke Mont-Ventoux-rit, spektakel tussen Pogacar en Vingegaard
Valentin Paret-Peintre heeft een gedenkwaardige zestiende etappe van de Tour de France 2025 op zijn naam geschreven. De Fransman maakte deel uit van een omvangrijke kopgroep in de rit naar de Mont Ventoux en versloeg na een zinderende finale medevluchter Ben Healy. Ook bij de favorieten zagen we spektakel: Tadej Pogacar werd flink bestookt door zijn grote rivaal Jonas Vingegaard, maar de man in de gele trui gaf geen krimp.
De slotweek van deze Tour de France 2025 begon meteen met een bergrit naar een mythische col in de geschiedenis van de Ronde van Frankrijk. In de eerste 140 relatief vlakke kilometers konden de renners hun benen nog warmdraaien na de rustdag, maar daarna begon de volgende uitdaging. Een aankomst op de Kale Berg, die we natuurlijk allemaal kennen: de Mont Ventoux (19,5 km à 7,9%).
Mathieu van der Poel zou dit allemaal niet meer meemaken. De Nederlander – toch wel de smaakmaker van de eerste Tourweek – stapte vandaag niet meer op in de Touretappe naar de Mont Ventoux. De renner van Alpecin-Deceuninck kampt met een longontsteking en kon zijn weg niet vervolgen. De ritwinnaar in Boulogne-sur-Mer had de voorbije dagen al last van een verkoudheid.
- Start:
- 12:10 ( Montpellier)
- Finish:
- 16:44 ( Mont Ventoux)
Van Aert is zeer actief, maar landgenoot zit mee in de vlucht
Ook zonder animator Van der Poel werd er ontzettend hard gereden van bij vertrek. In een zeer geanimeerde openingsfase werd er slag om slinger gedemarreerd, want veel renners wilden maar wat graag meezitten in de vlucht van de dag. Zo zagen we een zeer bedrijvige Wout van Aert. De Belg van Visma | Lease a Bike – de laatste winnaar van een Touretappe over de Mont Ventoux – gooide meerdere keren de knuppel in het hoenderhok, maar raakte niet weg.
Drie andere renners kregen wel wat ruimte van het peloton. De tot nu toe onzichtbare Marc Hirschi trok ten strijde en kreeg het gezelschap van zijn Tudor-ploegmaat Marco Haller en Xandro Meurisse van Alpecin-Deceuninck. Dit drietal reed lange tijd maar een vijftiental seconden voor de meute uit, maar zag het peloton na een doldrieste openingsfase dan toch even wat gas terugnemen. Dit bleek echter van zeer korte duur, want veel ploegen weigerden zich bij deze situatie neer te leggen.
Hirschi, Meurisse en Haller in de aanval – foto: Cor Vos
Na een volgend spervuur aan demarrages, slaagde UAE Emirates XRG er (eindelijk) in om de boel tot kalmte te manen. De ploeg van Tadej Pogacar zette zich op kop van het peloton voor zijn kopman en liet de voorsprong van vluchters Hirschi, Haller en Meurisse geleidelijk oplopen. Het verschil bleef echter wel binnen de perken in aanloop naar de Mont Ventoux, wat toch de ambities van de man in de gele trui verraadde. De wereldkampioen leek zijn zinnen te hebben gezet op de zege in deze voor klimmers prestigieuze etappe.
Rust in het peloton? Welnee!
De renners leken zich te verzoenen met deze situatie, maar schijn bedriegt, want Jayco AlUla had duidelijk andere plannen. Mauro Schmid en Luke Plapp staken met een duo-aanval de lont opnieuw in het kruitvat. Deze uitvalspoging werd al snel in de kiem gesmoord door de mannen van UAE Emirates XRG, maar dit bleek voor veel andere renners het sein om het nogmaals te proberen. Dit was funest voor de drie koplopers, want de voorsprong verdween als sneeuw voor de zon.
Het leidde zelfs tot een hergroepering op goed honderd kilometer van de finish. De vluchters van het eerste uur werden opgeslokt door een grote achtervolgende groep, met daarin de nodige sterke klimmers. De belangrijkste namen? Thymen Arensman, Julian Alaphilippe, Enric Mas, Michael Woods, Santiago Buitrago, Valentin Paret-Peintre, Ilan Van Wilder, Ben Healy en Clément Champoussin. Ook opvallend: zowel Visma | Lease a Bike (met Tiesj Benoot en Victor Campenaerts) als UAE Emirates XRG (Pavel Sivakov en Marc Soler) waren goed vertegenwoordigd.
De kopgroep (37 renners)
Julian Alaphilippe, 
Gregor Mühlberger, 
Jonas Abrahamsen, Marco Haller, Louis Barré. 
Ben Healy, 
Enric Mas, 
Xandro Meurisse, Ilan Van Wilder, Tiesj Benoot, Ewen Costiou, 
Krists Neilands, 
Thymen Arensman, Clément Champoussin, 
Santiago Buitrago, Mathieu Burgaudeau, Pavel Sivakov, Brent Van Moer, Victor Campenaerts, Marc Soler, Pascal Eenkhoorn, 
Simone Velasco, Alex Aranburu, 
Marc Hirschi, Matteo Trentin, 
Pavel Bittner, 
Jarrad Drizners, Toms Skujinš, 
Fred Wright, 
Michael Woods, Clément Russo, Iván García Cortina, Andreas Leknessund, Aurélien Paret-Peintre, Mick van Dijke, Emiel Verstrynge, Jonas Rickaert
foto: Cor Vos
Deze vlucht kreeg – gezien de aanwezigheid van Sivakov en Soler in de spits van de koers – een vrijgeleide van UAE Emirates XRG. Het verschil liep al snel op tot een viertal minuten. Voor de ploeg-Pogacar leek er ook niet meteen aanleiding om het gat te overbruggen. De best geplaatste renner in de kopgroep, Ben Healy, keek voor de start tegen een achterstand aan van ruim 18 minuten. Kregen we dan toch een strijd op twee fronten?
Arensman en co trekken door
Door de grootte van de kopgroep was er zeker geen sprake van een optimale samenwerking en dus besloten zeven renners er vanonder te muizen. Arensman, Alaphilippe, Trentin, Wright, Abrahamsen, Mas en Velasco sloegen de handen ineen en wisten hun voorsprong alsmaar verder uit te diepen. Met nog veertig kilometer te gaan, was de voorsprong van Arensman en co al opgelopen tot ruim anderhalve minuut. Voor Arensman – de beste klimmer in de kopgroep – zag de situatie er met de kilometer steeds rooskleuriger uit.
Arensman wist zich opnieuw te onderscheiden – foto: Cor Vos
In de achtervolgende groep bleken de renners aanvankelijk niet bereid om voor elkaar de kastanjes uit het vuur te halen. Op het moment dat dit wel gebeurde – Neilands, Eenkhoorn en de door een lekke band teruggevallen Wright bepaalden het tempo – leek het kalf al verdronken. De zes koplopers begonnen zo met een zeer mooie bonus van 1:30 aan de eerste klimmende stroken van de Mont Ventoux.
Mas rijdt weg van Arensman en Alaphilippe
Nog voor de voet van de officiële slotklim, zagen we al de eerste speldenprikken. Alaphilippe kon zich niet bedwingen en ontbond zijn duivels, maar Mas en Velasco reageerden gezwind. En Arensman? Die liet zich niet gek maken door de furieuze start van zijn medevluchters, koos voor zijn eigen tempo en maakte zodoende de oversteek. De versnelling van Alaphilippe bleek wel de doodsteek voor Abrahamsen, die als mindere klimmer meteen moest passen.
Waar Arensman zich aanvankelijk afzijdig hield in de voorste groep, schudde hij op de eerste steile pentes van de Mont Ventoux een eerste keer aan de boom. Velasco moest vrijwel meteen overboord, maar Mas en een op de tanden bijtende Alaphilippe haakten hun wagonnetje aan. Sterker, voor Mas ging het nog niet hard genoeg en dus gaf de Spaanse klimmer er zelf een lap op. De renner van Movistar – die de voorbije twee weken ver is weggezakt in het algemeen klassement – sloeg meteen een mooie bres.
Maar Healy en Paret-Peintre zijn op komst
Arensman hield zijn Spaanse opponent aanvankelijk nog in het vizier, maar de ritwinnaar in Superbagnères gaf toch stelselmatig meer terrein prijs. Arensman en Alaphilippe kregen op negen kilometer van de top zelfs het gezelschap van Healy, Paret-Peintre en Buitrago, die bezig waren aan een opmars. Het verschil met Mas was inmiddels al wel opgelopen tot ruim een minuut. Konden de ‘frisse’ achtervolgers het tij nog keren?
Healy zat duidelijk nog niet door zijn beste krachten heen en wist bijna eigenhandig de achterstand op Mas te overbruggen, al had hij nog wel één renner in zijn wiel: de zeer taaie Paret-Peintre. Dit tweetal wist op zo’n vier kilometer van de top – bij het passeren van Chalet Reynard – de moegestreden Spanjaard in te rekenen. Wat volgde, was een fascinerende driestrijd om de overwinning, waar met name Healy en Paret-Peintre elkaar tot het uiterste dreven met fikse tempoversnellingen.
De Ier en Fransman bleken erg aan elkaar gewaagd, waarna er een tactisch steekspel begon om de dagoverwinning. Healy en Paret-Peintre stonden hoegenaamd stil in de laatste kilometers van de Mont Ventoux en dit gaf Mas, Buitrago en zelfs Ilan Van Wilder de gelegenheid om weer aan te sluiten. Die laatste zette zich meteen op kop voor zijn ploeggenoot Paret-Peintre en dit was ook wel nodig om Pogacar en Vingegaard voor te blijven.
Pure blijdschap bij Van Wilder en Paret-Peintre – foto: Cor Vos
De koplopers konden zo gaan sprinten om de ritoverwinning. Healy ging als eerste aan, maar Paret-Peintre was bij de les en wist de Ier in de laatste steile bocht nog te remonteren. De Franse klimmer bezorgde Frankrijk en zijn ploeg Soudal Quick-Step een prestigieuze overwinning. Voor de Belgische ploeg is het al de vierde ritzege in deze Ronde van Frankrijk, na eerdere overwinningen van Tim Merlier (2x) en Remco Evenepoel.
Visma | Lease a Bike zet aanval Vingegaard op
In de groep der favorieten nam Visma | Lease a Bike meteen het heft in handen. Onder aanvoering van Wout van Aert en vervolgens Sepp Kuss en Simon Yates dunde de groep stevig uit. Dit resulteerde al snel in een eerste slachtoffer: Felix Gall – de nummer zeven in de stand – werd al vroeg in de problemen gemeld. Intussen was Kuss – als laatste man van Vingegaard – bezig aan zijn laatste krachtsinspanningen. Dit bleek de voorbode voor een aanval van zijn kopman, op dik acht kilometer van de finish.
Vingegaard en Pogacar waren zeer aan elkaar gewaagd – foto: Cor Vos
Door de versnelling van Vingegaard spatte de favorietengroep volledig uiteen: alleen Pogacar bleek in staat om zijn grote rivaal bij te benen. De schijnbaar herrezen Roglic spartelde nog even tegen, maar de Sloveen werd uiteindelijk weer ingerekend door Lipowitz en Onley, die niet meekonden met het klimgeweld van Vingegaard en Pogacar. De twee kleppers reden intussen de ene na de andere vluchter voorbij en naderden met rasse schreden de koplopers.
Vingegaard en Pogacar drijven elkaar tot uiterste
Vingegaard kon in zijn poging om Pogacar te kraken nog rekenen op steun van Benoot en Campenaerts, die zich lieten uitzakken om een nieuwe aanval van de Deen in te leiden. Vingegaard gooide vervolgens nog tot twee keer de knuppel in het hoenderhok, maar de geletruidrager gaf geen krimp. Pogacar had ook nog de energie om zelf aan te vallen, maar Vingegaard wist deze uitval te neutraliseren. De Deen trok daarna zelf nog eens alle registers open, maar deze aanval werd dan weer beantwoord door Pogacar.
En zo eindigden de twee kemphanen toch in elkaars buurt, al wist de explosieve Pogacar nog twee seconden weg te sprinten bij zijn grote concurrent voor de eindzege. Vingegaard kwam tot overmaat van ramp ook nog ten val vlak na de finish, na een botsing met een onoplettende fotograaf. Het was een chaotisch besluit van een al even chaotische Touretappe.
RIT 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C 
AK 
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Maar Pogi kraakte niet. In ieder geval vandaag niet maar wie weet.
Alleen het verschil is wel dat overal waar Pogacar start hij wint of in ieder geval podium rijd en dat is bij Vingegaard dan weer niet, dat komt dan weer ''menselijk'' over
Nee tuurlijk niet, als het een Nederlander was geweest zou ik hetzelfde zeggen. Er is gewoon geen enkele sport waar iemand zo erg domineert als Pogacar doet. Dat is gewoon een feit en daar horen de ??? dan bij.
Net zoals er de ??? bij horen van de illegale motor van Ferarri in de F1
???? Horen bij Real Madrid en de Spaanse arbitrage en ga zo maar door.
Je hebt een vrij lastige nickmame gekozen, veel mensen weten niet wat ie betekent en moeten dubbel checken om 'm goed te spellen.
Maar volgens mij zoek jij er dan meer achter, of niet? Vrij vervelend voor een wielerforum. Het gaat hier over wielrennen niet over het juist spellen van Nicknames waar mensen een politiek cultuur geladen waarde aan hechten. Maar het kan aan mij liggen.
Zeker in de uithoudingssporten, zoals zwemmen, atletiek, schaatsen,... is het bijna altijd dezelfde die de wedstrijd zal winnen, of je die race nu in Maart of in December houdt. De enige reden dat er in het wielrennen hier en daar nog wel wat speling zit, is de factor (mechanische) pech, het teamverband en vooral de verscheidenheid aan parcoursen, daar waar een piste of zwembad nagenoeg overal quasi identiek zijn.
Op dat vlak vind ik het veel verdachter als iemand gedurende 1 koers in het seizoen er plots bovenuit steekt, dan iemand die het hele jaar door bij de dominante renners hoort. Niet dat ik er daardoor mijn hand voor in het vuur wil steken, maar gevallen als Rasmussen, Armstrong, Kohl, Schumacher, Horner, Piepoli, Ricco, ... die daar (telkens) plots uit het niets staan doen bij mij meer alarmbellen afgaan.
Op dat vlak vind ik de vooruitgang van Vingegaard (die op zijn 25ste nog maar 1 koers had gewonnen, en het jaar voor hij overstapte naar Visma met moeite sprinter Max Kanter 11 seconden voorbleef in de Tour de l'Avenir en zo op bijna 42 minuten 66ste werd) een stuk opvallender dan Pogacar, die toen al die Avenir won voor mannen als Arensman, Vlasov, Almeida, Dunbar, Gall,..., het jaar daarop al 3de werd in de Vuelta en eigenlijk al van bij de jeugd de ereplaatsen opstapelde.
Met dank aan zijn ploeggenoot Ilan van Wilder. De geest van Evenepoel is blijkbaar verjaagd bij het team!
Raar dat bora Roglic liet wachten op Lipowitz, die kwam heel fris over de streep. Toch niet nodig, zeker nadat Onley al gelost was.
Prachtige koers met een prachtige winnaar.
Een groot verschil met Vingegaard die wel een klein gaatje had. Het lijkt ook wel of de aanvallen van Jonas net niet explosief genoeg zijn, of dat ze niet op het juiste moment zijn en totaal niet verassend. Hij heeft geen 1 keer dat kleine gaatje gehad wat Pogi wel meteen had met zijn aanval.
Pogacar gaf geen krimp en lijkt verdedigend te gaan rijden in slotweek.
Dat biedt meer kansen voor de aanvallers.
Hij heeft tenslotte dik 4 minuten voorsprong.
52 kg
Ik blijf het hallucinant vinden.
Aan hoeveel zitten die andere teams?
Lastig toe te geven blijkbaar, maar ze doen het toch gewoon bovengemiddeld goed?
Denk dat teams met vergelijkbare of zelfs grotere budgetten als Décathlon, Bahrain, Ineos, Lidl,... graag zouden wisselen, ondanks dat ze op koers liggen voor bollen of groen, een ritje pakten of meedoen voor top-10 in het klassement.
Denk dat op dit moment Soudal, samen met EF, Uno-X, UAE en Alpecin voorlopig het meest tevreden zal terugkijken op deze Tour.
Visma ook geweldig ik zie het nog wel gebeuren donderdag en vrijdag !!