Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Groene trui Jonathan Milan troeft Belgen af na ontsierde sprint in spekglad Valence
De (wellicht) laatste kans voor de sprinters in de Tour de France is op naam gekomen van Jonathan Milan. In een kletsnat Valence was de Italiaanse sprinter van Lidl-Trek nipt sneller dan de Belg Jordi Meeus (Red Bull-BORA-hansgrohe) en de Deen Tobias Lund Andresen (Picnic PostNL). Arnaud De Lie (Lotto) werd vierde.
Een allerlaatste kans voor de pure sprinters moest deze etappe worden, maar voor de start klonken ook verschillende geluiden van aanvallers die met twee zware Alpenritten in aantocht ook hun opportuniteit schoon zagen.
Toch bleek de strijd om een plekje in de vlucht van de dag snel minder groot dan velen hadden verwacht. Wie anders dan ras-attaqueur Jonas Abrahamsen trok meteen nadat de startvlag naar beneden was gegaan, ten strijde. De Noorse ritwinnaar van Uno-X Mobility kreeg de Italiaan Vincenzo Albanese (EF Education-EasyPost) en de Fransen Quentin Pacher (Groupama-FDJ) en Mathieu Burgaudeau (TotalEnergies) mee.
Even dreigde daarachter nog een twintigkoppige groep op zoek te gaan naar dat viertal, met name INEOS Grenadiers had nog interesse om iets van deze dag te maken. Zij stuurden Axel Laurance nog even in de vuurlinie, maar zijn poging zou op niets meer uitdraaien dan een ‘chasse patate’.
Daarachter gaf Soudal Quick-Step, de ploeg van snelle man Tim Merlier, de vierkoppige vluchtersgroep een voorsprong van bijna drie minuten cadeau. Ook Lidl-Trek deelde de controle, in functie van hun groene trui Jonathan Milan. Voor hem was deze etappe heel belangrijk in zijn strijd om het puntenklassement, daarom nam hij ook al 11 broodnodige punten mee bij de tussensprint.
De vier leiders van de dag – foto: Cor Vos
Toch zou het eerste sleutelmoment van de dag pas volgen op de Col du Pertuis, goed voor zeker 3,8 kilometer aan 6,6%. INEOS Grenadiers had, na alle aanvallen in het begin, de hoop nog altijd niet opgegeven. De ploeg ging, met voormalig Tourwinnaar Geraint Thomas ‘himself’, het tempo plots grondig optrekken. Dat werk kreeg navolging van Movistar, in de persoon van Spaans kampioen Ivan Romeo. Topsprinters Tim Merlier en Jonathan Milan werden totaal verrast en moesten overboord.
Hun achterstand liep op het korte klimmetje op tot een minuut op de rest van het peloton, maar al snel lieten ze hun ploeggenoten van Soudal Quick-Step en Lidl-Trek wachten. In het peloton had Alpecin-Deceuninck, in functie van Kaden Groves, dan weer bloed geroken. Het viel nooit echt stil voorin, maar de troepen van Merlier en Milan hadden binnen het kwartier de scheve situatie weer rechtgezet.
De onrust in het peloton was wel behoorlijk slecht nieuws voor de koplopers, die hun voorsprong zagen teruglopen tot amper een halve minuut. Later kregen ze er alweer een dikke minuut bij toen de rust was wedergekeerd in het peloton. Alleen een val van Julian Alaphilippe (Tudor) en Carlos Rodriguez (INEOS Grenadiers) in de buik van het peloton schrikte de grote meute even op.
Opnieuw oorlog op de Col de Tartaiguille (3,6 kilometer aan 3,5%) dan maar? Op de tweede en laatste beklimming van de dag duurde het lang voor we een aanvalspoging zagen, maar uiteindelijk opende Wout van Aert (Visma | Lease a Bike) ‘himself’ de debatten. Velen hadden Van Aert eerder in de eindsprint verwacht, maar de alleskunner probeerde het dus toch met een aanval. Van Aert kreeg echter geen navolging. Hij reed nog een halve minuut weg, maar kwam nooit bij de koplopers en moest zich met veertig kilometer te gaan overgeven. Ook de poging van Van Aert mondde zo uit in een ‘chasse patate’.
Hoewel de voorsprong van de koplopers intussen wel gereduceerd was tot een kleine minuut, kreeg het peloton er in de finale nog een extra moeilijkheid bij. Plots viel de regen immers met bakken uit de lucht, wat de ploegen van de sprinters én klassementsrenners behoorlijk nerveus maakte. In de bochten moest er extra voorzichtig worden gereden, terwijl ze voorin volle gas bleven geven.
Van Aert in de aanval – foto: Cor Vos
Toch ging het licht ook voorin stilaan uit. Abrahamsen wilde het tempo er wel inhouden, maar zijn vluchtgenoten zaten intussen wel bijna aan het einde van hun Latijn. De Noorse rasaanvaller koos in de laatste tien kilometer dan maar alleen het hazenpad, door zijn medevluchters er van op de kop af te rijden. Ver zou die poging echter niet meer komen, door het hoge tempo in het peloton.
Op 4,2 kilometer van de aankomst werd Abrahamsen als laatste van de vier vluchters gegrepen. Een linke finale met talloze rotondes op nat asfalt zorgde voor gevaarlijke taferelen. Net voor de laatste kilometer liep het volledig mis in het peloton. Een renner van Cofidis en Picnic PostNL raakten elkaar en gingen tegen de grond. Ze zorgden daarmee voor een kettingreactie en hielden het halve peloton op. Daarbij ook de Europese kampioen Tim Merlier, die zijn kansen niet kon verdedigen.
Voorin bleven er amper vijftien renners over. Brent Van Moer hield het tempo hoog voor zijn kopman Arnaud De Lie (Lotto), die zijn sprint kon beginnen aan het wiel van de grote favoriet Jonathan Milan. De Italiaan timede zijn sprint echter perfect, en net op het moment dat De Lie zelf wilde aanzetten, verloor hij bijna zijn evenwicht. Milan werd wel nog op de hielen gezeten door Jordi Meeus (Red Bull-BORA-hansgrohe), maar een half wiel voorsprong volstond.
Daarachter was het voor veel renners wonden likken. Biniam Girmay (Intermarché-Wanty) kwam behoorlijk gehavend over de aankomst en leek het grootste slachtoffer van de massale val.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C 
@redactie Het bericht over Boogerd verwijderd? Zou deze site sieren als er wat minder hijgerig nieuws wordt gebracht dat over wielrennen gaat. Succes verder hier in FR.
Zit perfect tot minder dan 150m, als hij aangaar wint hij.
Waarschijnlijk stress omdat het de tour is.
Volgen ging nog net leek wel.